Chapter Twenty-One: COLD

1.9K 65 2
                                    

RIRI'S POV:

"Fuck you!. Wala siyang kinalaman dito!. I swear 'pag naka labas ako dito, I'll kill you all!".

I tried to open my eyes pero nanghihina pa rin ako. My hands were attached together as well as my feet.

" let him go Jordan!. Ako ang may utang sa iyo. Wala siyang kinalaman dito so fuck your self away from him!".

I heard Parker's voice somewhat enraged. Hindi ko pa siya naririnig that he is cursing that much.

"Tsk.tsk.tsk. Sana bata inalala mo yan bago ka magtraydor sa amin. You owe us a lot Parker. Big time huh... Hand me that damn money or else basag ang bungo ng baklang to".

I successfully opened my eyes. And realized na nasa sahig pala ako. 

"He's awake." Sabi noong matabang lalaki. I saw Parker in wide eyes, tears on his face at pilit na kumakalas sa hawak ng isang lalaki na armado.

"Parker?".

"Riri, just....... Fuck I'M SORRY!.  Makakaalis din tayo dito, I promise that."

Parker was somewhat shaking. I tried to calm myself. But I can't in the end. Nagwawala na ako at pilit kung makatayo but I can't. I felt helpless. I was deep shit scared. Nilalabanan ko ang aking mga luha.

" parker, may dapat ba akong malaman?". I trembled as a guy na may malaking armas na nakasabit sa kanya na lumapit sa akin at tinutuk ang kanyang armas.

" fuck!. No. Wait.. Okay."

" parker!. Ano bang nangyayari!?".

I cried as I saw the guys rifle was on my head while I felt restless.

" give me my money back or else patay tong baklang to at ipapadala ko ang bungo niya sa iyo".

Pota. Hindi ko maintindihan. Parker?. Is this something related to drug?. Fuck. Just fuck. Mamamatay na ako.

"I'm giving you 2 days Parker. Ibalik mo ang pera ko, walang labis, walang kulang at makakapiling mo ang laruan mo. "

He lit his cigar at umalis sa aming harapan.

"Riri, babalik ako okay. I'm sorry. I'll explain everything pagkatapos nito. Promise I'll be back". I saw Parker crying habang kinaladkad siya papalabas ng lugar.

Parang nawala lahat ang kaligayahan ko. Dito na ba magtatapos ang buhay ko?.
Akala ko mamumuhay na kaming dalawa ni Parker ng masaya.

I cried. Dito na pala magtatapos ang buhay ko.

Ethan.

He's always there to help me.

Pero imposible. I tried to remember earlier. We were at the Pizza something, oorder then I was grabbed by a guy. And it's my fucking birthday. Pfft. Last Birthday to celebrate .

"What do you want from us asshole?".

Tinapon niya sa sahig ang naupos niyang sigarilyo at tinadyakan ako.

I grunted because of pain.

" your words young man. That guy stole our money. He used to be our drug carrier pero hindi niya ibinalik sa akin ang pera. How much? 30 million!".

Tinatadyakan niya ako hanggang sa lumuluwa na ako ng dugo.

" you're fucked up you know that?.". Umalis siya at lumabas sa lugar.

"Fuck.". I have to be strong. He will be back. I know he will.

May 5 nakabantay sa lugar. Armado lahat. Ang tatlo nakatayo at ang dalawa naman ay nakaupo habang nagyoyosi.

 I Am Yours [ManXBoy] BOOK 2Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon