Verkracht (deel 1)

1

Ik voel hoe mijn maag rondjes maakt. De pijn die zich daar bevind maakt het alleen nog maar erger. De hoofdpijn die pik heb wilt maar niet stoppen. En het allerergste: elke keer moet ik van mijn vertrouwde warme bed eruit om naar de wc te gaan. En dit is al de hele week gaande.

Heb je dat ook wel eens? Dat als je dit dat aan iemand verteld (in dit geval aan je ouders) dat ze je dan niet geloofde. Of dat ze vinden dat je je aanstelt. Dat gevoel heb ik zojuist gehad.

Het bevond zich beneden in de woonkamer toen we zaten te eten. Met moeite at ik mijn aardappelen, die er zojuist eruit zijn gegaan. Vraag me niet hoe ik het voor elkaar heb gekregen maar het kan gewoon.

Mijn vader ergert zich snel aan Dingen. Alles wat niet perfect is in zijn ogen, oren noem maar op moet hij dan ingrijpen. Hij wil dat wij een perfecte Algerijnse familie zijn. Zonder uitzonderingen.

En dat zijn we ook bijna. Bijna. Alleen ik moet nog de zogenaamde theorie weten die ergens in zijn hoofd bevind waarvan hij het zelf niet eens plaats kan vinden. Ondertussen is de pijn al vervaagd. Met mijn ogen dicht luister ik naar ismo's album. Waarheid 2.

Jullie willen vast wel weten wie ik ben. (Of niet dat kan ook.) in mijn leven gebeurd er vrij wel veel. Er zijn veel dingen waar ik spijt van heb. Die ik ooit nog recht wil zetten. Later. Nu moet ik me focussen op wat er nu gebeurd. Op mijn school, geloof en mijn talenten. Alle 3 die ik niet mag verliezen. En natuurlijk ook mijn ouders. Ondanks alles. Voor mij staan ze op nummer 1.