Class 2-9:AIKA(COMPLETED)

~EPILOGUE~

Mian's POV

Kinabukasan,sariwa parin saakin ang mga nangyari pero di ko maisip na ano ba talaga ang kinalaman ni Aika..

Nakaramdam ako ng malaka ng ihip ng hangin "M-I-A-N" rinig kong sabi nya.

Parang alam ko na kung sino ito "Aika".

" Tingin ko kailangan mo ng malaman ang katotohanan" ano?hihintayin nya muna palang magkapatayan kaming lahat bago ko malaman.

"Teka,bago yan Ate ba talaga kita?" Tumango sya.

"Walang kinalaman sa pagkamatay ko ang sinasabi nilang sumpa,lalo na ikaw" lalong naguguluhan ako sa sinasabi nya.

"Per---'naputol ang sinabi ko"Dahil ang katotohanan ay sila lang ang gumagawa nun" nabigla ako aa sinabi nyang iyon.

"Isa iyo sa pinakatatagong sekreto ng section na iyon, na ayaw nilang malaman kung ano ba talaga sila" di ako makapagsalita sa nalaman kong ito.

"Ngayon,di ka ba nagtataka kung bakit tuwing sinasabi ng isa sainyo ang pangalan ko ay bigla nalang nagagalit?" Tumango ako.

"Dahil naniniwala sila,ng dahil sakin kaya nagkaganon ang section na iyon" ito lang pala ang sekreto nila bakit parang hirap na hirap silang sabihin saakin iyon?

"Pero bakit ikaw ang nakikita ko kapag may namamatay saamin?" Takang tanong ko.

"Dahil gusto kong makita ang kamatayan nila"kumunot noo ako sa sinabi nyang iyon.

"Sige magpapaalam na ako sayo,huli na natin itong paguusap at pagkikita" at nawala na sya ng parang bula,medyo nalungkot ako ng marinig kong sinabi nya iyon.

"Mian" tawag nya sakin,nilingon ko naman sya.

"Tara na, kailangan na nating umalis sa lugar na to" sabi saakin ni Shean,ngumiti na lang ako sakanya.

Sumunod na ko sa kanya , parang nawala na rin ang tinik sa katawan ko sa mga nalaman ko pero kung ganoon nga patuloy parim ba ang sumpang ito?

"Ahm, Mian may pagtatapat ako sayo" sabi sakin ni Shean.

"Ano yun?" Takang tanong ko.

"Ahmm,pwede bang maging magkaibigan tayo alam mo un kahit kaibigan lang" sabay kamot nya sa batok nya.

"Oo naman" ngiting sagot ko.

"Buti naman at nakakangiti ka na ngayon" tumango ako sa kanya.

"Wala basta masaya lang ako"lumapit naman saamin si Anika.

" Mian,pasensya---" pinutol ko na lang ang sinabi nyang iyon "Di mo na kailangan pang humingi ng tawad"

"Maraming salamat" sabay ngiti nya saakin.

At simula non, naging masaya na ang buhay namin wala naring gumugulo pa sa utak ko...

~The End~

A/N:T-T pasensya na po sa ending, wala na po kasi akong maisip XD Thank you po talaga sa mga nagbasa nito at nagvote >3<