Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Dla Shin Seryeong początki były zawsze wyjątkowo wyboiste. Bardzo starała się utrzymać na powierzchni, ale w jakiś niewiadomy dla niej sposób zawsze udawało jej się pójść na dno, nawet się nie starając. Po ukończeniu szkoły pracowała już dla naprawdę wielu osób, ale żadnej pracy nie udało jej się utzrymać dłużej niż tydzień, średnio dni trzynaście, a jej rekord wynosił całe dwa dni.
Kiedy jej pocieszny wujaszek - zapomniana emerytowana gwiazda piosenki estradowej - pociągnął za kilka sznurków i w końcu załatwił jej pracę, Seryeong bardzo się ucieszyła. Ale że jej szczęście zawsze dobiegało końca w jakiś dramatyczny i niezwykle przykry sposób, teraz nie miało być inaczej. Seryeong zdała sobie z tego sprawę, kiedy poczuła nieprzyjemny zapach palonych włosów.
Ona nie była fryzjerką.
Jasno to powiedziała.
Ale to nie przeszkodziło im we wręczeniu jej suszarki i jeszcze kilku innych dziwacznych przyrządów, o których wiedziała tyle, że działy na prąd — kolejny powód, dla którego jeszcze bardziej powinna się trzymać od nich z daleka.
Myślała, że pobije swój rekord i wyleci jeszcze zanim dzień minie, ale o dziwo chłopak na nią nie nagadał, a przez następny tydzień chodził w czapce, póki nie wróci główny fryzjer, który mógł uratować to, co spaliła Seryeong.
