Biraz oradan buradan bir bölüm oldu her şeyden var seç beğen al shsjsjjsksks
Malia'dan
Mahzende öylece oturup bileklerimdeki kelepçelere bakıyordum.
Kai bugün yanıma gelmemişti ve sabahtan beri onun gelmesini bekliyordum. Açıkçası bu biraz zordu çünkü şu aralar beni buraya bağlayan en önemli şey oydu.
Birkaç dakika sonra kulağıma bir takım sesler gelmişti. Hemen sonra kapı açıldı ve içeriye Kai giriş yaptı.
"Çok beklettim mi?"
"Hayır, burada zaman çok çabuk geçiyor." Dedim imayla. Bu dediğime hafifçe gülüp yanıma çökmüştü.
"Yarım saatimiz var, çok az geliyor bu zaman."
Uzanıp elimi tuttuğunda bende gülmüştüm.
"Bizi dinliyor değil mi?"
"Dinliyor."
"Tüh, tam da sana kaçış planımı anlatmak üzereydim. Olsun yine de anlatacağım. Hulk'a dönüşüp kelepçeleri parçalamayı planlıyordum. Ya da kelepçeleri gözlerimden çıkan lazer ışığı ile eritmeyi..."
"Malia soğuk filan mı yedin ya da kafanı bir yere mi çarptın sen? Çünkü pek de normal konuşmuyorsun..."
Bunu derken elini alnıma koyup ateşim var mı diye bakmıştı. Birkaç saniye daha dalgasını geçtikten sonra ellerini yüzümden çekti.
"Aslında ellerin yüzümde kalabilirdi."
Ayaklanıp sonrasında yanıma yani duvar dibine çöktü. Kollarından birini omzuma atıp başımı da göğüsüne doğru çekti.
"Böyle nasıl?"
"Güzel, böyle kalsak ya bir süre. Sanki her şey normalmiş gibi."
"Biz ne zaman her şey normalken bu şekilde sarıldık birbirimize?"
"Kai bizim ne zaman her şeyimiz normal oldu?" Dediğimde kafasını tamam sen kazandın dercesine sallamıştı.
"Bırak da şu anın tadını çıkarayım. Zehir etme iki dakika."
Tam o anda elleri saçlarımda dolaşmaya başlamıştı.
"Sana iyi davranıyorlar mı?"
"Arada birisi gelip yemek veriyor, biraz suratsız. Bazen de laf söylüyor ama katlanıyorum. Onun dışında çok gelen giden yok."
"Sana zarar vermiyorlar değil mi?"
"Fiziksel hayır, psikolojik olarak evet." Dediğimde anlamaz gözlerle bana bakmıştı.
"Ne demek bu şimdi?"
"Konuşmaları bazen can sıkıcı oluyor."
"Kimin?" Dediğinde kapıyı işaret etmiştim.
"Ben yokken yanına mı geliyor?"
"Birçok kez geliyor, alıştım gerçi. Yalnız olmaktan daha normal gelmeye başladı. Asıl soru senin yanına gelip gelmediği olmalı."
Hafifçe güldüğünde ona sinirle bakmıştım.
"Kai!"
"Kadın her yerde kadın işte, ne yapar eder kıskançlığını ortaya koyar."
"Komik değil."
"Ben güldüm şahsen."
Kafamı kaldırıp sinirle ona baktığımda daha da gülmüştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dance With The Demons (Kalia)
Fanfiction"Değer vermek zayıflık değildir, aksine değer verdiğin kişi eğer ki aynı değeri sana gösteriyorsa daha da güçlenirsin. Biz tek tek güçlüydük belki ama bir araya geldiğimizde oluşan o güç muazzamdı. O beni tamamlıyordu, bense ona güç veriyordum. Artı...
