The Missing Wolf [Voltooid]

You Again - 16

'Je bent bijna jarig!' Lucy slikt haar eten door. 'O ja.' 'Dat is over precies 2 weken. Je word eindelijk 21.' Roept Lucy hyper. Een paar mensen draaien naar ons toe. 'Zitten er suiker in deze pannenkoeken?' Vraag ik doelend naar de pannenkoeken voor haar neus. 'Nee hoezo?' Ze eet haar laatste stukje op. 'Geen idee.'

'Ik heb al een geniaal idee voor je verjaardag?' Begint Lucy een beetje te enthousiast. Ze lijkt net een 8-jarige die net te horen krijgt dat ze een puppy mag adopteren van haar ouders. 'Moet ik bang zijn?' Ik staar Lucy aan. 'Maybe maybe.' Grijnst Lucy.

'Wat het ook is. Geen feestjes.' Ik tik tegen het houten tafel aan. 'Ah waarom niet?' Smeekt Lucy als een hopeloze kitten. 'Gewoon. Ik heb een hekel aan mijn verjaardag.' 'Dat heb je nooit tegen ons gezegt. We hadden vorig jaar een kleine feestje geregeld voor je verjaardag. Vond je het niet leuk?' 'Het was wel leuk.' Ik trek mijn mondhoeken omhoog.

'Maar waarom zei je nooit dat je je verjaardag haat? Wil je het niet vieren?' Lucy lijkt een beetje gekwetst. Dit heb ik weer eens goed verpest, alweer. 'Je kan alles tegen mij zeggen. We zijn beste vriendinnen.' Vertelt ze. 'Ik bedoel feestjes waar mensen komen die ik geen eens ken.' Leg ik aan Lucy uit. 'Ow zo bedoelde je het. Maar reken erop dat je 21e verjaardag onvergetelijk gaat worden!' Lucy's enthousiasme is niet te verpesten. Ook niet als ik zeg dat pizza's verboden zijn geworden in de wereld.

Op dat moment komt Nate naar onze tafel toegelopen. Hij gaat naast mij zitten. 'Hey Nate.' Begroet ik hem. 'Yo.' 'Hello.' 'Hoe gaat het met je relatie?' Nate kijkt me grijnzend aan. 'Welke relatie?' Vraag ik niet begrijpend. Waar heeft hij het over? 'Die van jou en Hunter.' Zegt Nate op een duh-toon. 'We hebben geen relatie.' Vertel ik hem de waarheid. Nate moest eens weten. Hij heeft teveel fantasie in zijn hoofd.

'Maak je maar geen zorgen darling. Jullie relatie gaat er snel komen.' Nate wiebelt subtiel met zijn bruine wenkbrauwen. 'Ja neem de tijd, maar neem ook niet weer te veel tijd. Jullie moeten binnen 12 maanden een kind krijgen. We hebben al namen bedacht voor jullie kinderen.' Vertelt Lucy alsof dit super normaal is. Ik realiseer me dat Nate en Lucy in het conplot zitten met Rose en Jake. Ik moest ze nog terug pakken! Dat was ik helemaal vergeten.

'Ja en vernoem eentje naar Nate de geweldige.' Nate legt zijn handen in zijn nek. 'Jullie sporen totaal niet. En bedankt voor het herinneren dat ik vuurwerk nog moet regelen.' Ik pak mijn glas thee. Ik breng het glas tegen mijn lippen aan. 'All ik ben je favo neef. Dit doe je me niet aan.'

'Ik bestel het vuurwerk volgende week.' Voor Jade's bal. Ik haal mijn schouders op. 'Laat het bestellen achter wegen.' Lacht Nate ongemakkelijk. 'En ga met Hunter zoenen.' Lucy's ogen twinkelen. Ik werp haar mijn dodelijkste blik toe. Nate begint te grinniken. Ik draai me langzaam naar hem om en kijk hem eng aan. Nate went zijn blik van me af.

We blijven een tijdje zwijgend zitten, totdat Lucy's het stilte doorbreekt. 'We moeten al over 10 minuten bij de vergadering zijn!' Roept ze hysterisch in het rond. We staan alle drie gelijk op en rennen zowat het etenszaal uit. Alle drie rennen we de trappen op. Als we op de juiste verdieping zijn rennenw e van elkaar weg, naar onze slaapkamers voor onze juiste spullen. Ik pak mijn sleutels en ram het in het slot. Als mijn deur open gaat gooi ik het deur wagenwijd open. Gelukkig had ik alle spullen vanmorgen in een zwarte stoffentas gestopt. Ik grijp naar het stoffentas en ren mijn kamer uit.

Het deur doe ik achter me dicht. Ik zie Lucy en Nate al bij de trap wachten. Als ik naast hun sta, lopen we in een gehaaste tempo de velen treden van het trap af. We rennen door het hal heen richting de grootste vergaderzaal waar heel veel mensen er in kunnen. Als we de vergaderzaal betreden kijkt iedereen naar ons op.