The Missing Wolf [Voltooid]

Hoofdstuk 62

Hoofdstuk 62

Pov. Louise

Ik grom luid naar hem. Ondertussen voegen er steeds meer vampieren bij hem toe. 'Ik vind het best grappig dat jullie vier bij hun hebben aangesloten. Vampieren zijn de vijanden van weerwolven niet waar? Jullie kiezen blijkbaar liever voor de zwakkelingen.' Zegt Levi grijnzend.

'Houd je lelijke klep dicht.' Roept Maredith woendend.

'Bedankt dat je me vergeleek met een wc. Je comebacks zijn niet veel beter geworden sinds je bij de vijanden bent overgelopen.' Levi's lach galmt door het zaal heen.

'Zometeen lacht hij niet meer.' Mompelt Justin. Levi lijkt zijn opnerking niet te merken.

'Genoeg gepraat. Waar wachten we nog op? Ik heb niet heel de dag de tijd. Aanvallen!' Beveelt Levi.

De vampieren vallen ons aan. Terwijl Levi lachend toe kijkt. Ik val gelijk een vampier aan.

De vampier probeert in mijn rug te steken met een zilveren mes. Ik ontwijk het op een nippertje. Ik duw hem hardhandig tegen de vloer aan. Ik geef hem een klap in zinn gezicht met mijn poot.

5 lange diepe sneeën sieren op zijn gezicht. Het bloed stroomt uit de sneeën. Hij roept om hulp, maar dat is al te laat. Ik onthoofd hem. En trap zijn hoofd weg als een voetbal.

Ik hap gelijk naar een nek van mijn volgende slachtoffer. Ik bijt zijn nek door en onthoofd hem net als de vorige vampier.

Ik zie voor mijn ogen hoe Kelly omsingeld word door een groepje vampiers. Terwijl zij daar op het koude vloer ligt in een plasje bloed.

De vampieren maken een discussie wie haar bloed mag opdrinken.

Ik spring op de rug van een vampier en trap haar weg. Ik ontbloot mijn tanden en grom dreigend naar hun. De vampieren laten om hun beurt hun scherpe hoektanden zien.

De vrouwelijke vampier die ik net wegtrapte staat voorzichtig op met het hulp van een vanpier naast haar. Zo te zien is haar rug gebroken.

Een vampier valt me aan. Ik ontwijk hem en ren recht op hem af. Hij knalt tegen de stenen muur aan.

In mijn ooghoek zie ik dat Levi grijzend zie toe te kijken. Hoe iedereen zich verdedigt en van zijn of haar leven word beroofd.

Ondertussen zijn de groepje vampieren die om Kelly heen singelde verdwenen. Ik sprint naar haar toe.

Ik verander in mijn mensenvorm. 'Dit is mijn fout.' Ik kijk Kelly bezorgd aan. Kelly kijkt me glimlachend aan. 'Nee ik verdien het.' Zegt ze.

'Hoe bedoel je?' 'Ik verdien het om dood te gaan.' Antwoord Kelly moeizaam. 'Hoe bedoel je?' 'Door mij zijn Aiden en Kate samen. Door mij kent Kate Aiden. Ik verdien het. Ik ben een bitch.'

Kelly haalt onregelmatig adem. 'Nee het is niet jouw schuld Kelly. Aiden had haar kunnen afwijzen. Dat heeft hij niet gedaan. Dit is zeker niet jouw schuld.' Leg ik haar met lichte paniek uit.

'Beloof me dat je het juiste keuze maak. Ik hoop dat je gelukkig word.' Kelly's ogen rollen weg. Ze is dood.

Ik sta kwaad op. Ik grijp naar een houten speer van de vloer.

Ik smijt hem recht op een vampier af naast voor Levi. Het speer doorboort zijn lichaam. De vampier valt op het grond neer.

Ik zie Levi duidelijk grinnikken.

'Iedereen stop onmiddelijk met vechten.' Roep ik kwaad door het zaal heen. 'En wel nu meteen.' Mijn alpha-toon kan je duidelijk horen.

Iedereen stopt. Inclusief alle vampieren.