Κεφάλαιο 26

482 53 0
                                    

_____________________________
The street of dreams
twenty six

Βλέπω πως κοιτάει το μικρό που είναι τόσο ήρεμος στον ύπνο

Δεν λέει κάτι απλα το κοιτάει

Το πλησιάζει αργά και κάθεται δίπλα του ενώ του χαϊδεύει τα μαλλιά

Με κοιτάζει και μπορώ να πω ότι περίμενα αρκετό καιρό αυτή τη στιγμή

Να τους δω μαζί

《 Γιατί δεν μου το πες όταν ήρθα όταν σε είδα 》

《 Δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή τότε δεν μπορούσα μπροστά στους άλλους 》

Του λέω ενώ έχουμε φύγει από το δωμάτιο του μικρού

《 Το ηξερε κανένας άλλος ? 》

《 Μονο η Αφροδίτη ούτε ο Πετρος 》

《 Ελένη δεν έπρεπε να μου το κρύψεις 》

《 Έχεις δίκιο αλλά έφυγε και φοβήθηκα ότι θα με διώξεις εάν μαθενες και δεν ήθελα να είμαι βάρος σε σένα ούτε εγώ ούτε ο μικρός δεν ήθελα να σε αφήσω μια ζωή από μια άλλη που ονειρευοσουν 》

Με κοιτάει λες και μιλάω κινέζικα

Όμως στο βλέπω στα μάτια του έχει νευριασει

《 Πας καλά Ελένη δεν θα σε εδιωχνα ακόμα και αν δεν ήθελα το παιδί τοτε και στη τελική εσύ αποφάσισες και για τους δύο 》 είναι τόσο εκνευρισμένος και για αυτό φταίω εγώ μόνο εγώ

Έπρεπε να του χα μιλήσει όμως ήθελε να φύγει

Σηκώνεται από το καναπέ και πηγαίνει προς την είσοδο τον ακολουθώ

Βάζει χέρι του στο πόμολο και το σταματάω

Γυρνάει και με κοιταιε

《 Μην φύγεις πάλι οχι για δεύτερη φορά ρε στεφανε 》

Το χέρι μου σφίγγει το δικό του ενώ γυρνάει και με κοιταιε

Δεν αντέχω άλλο θέλω τόσο πολθ να το φιλήσω όμως δεν έχουμε κάτι το μόνο που μας συνδέει είναι ο μικρός Στεφανο

Το χέρι του πιέζει το πόμολο η ανασα μοθ εχει κοπεί θα φύγει πάλι όπως τότε και μετά απορεί γαιτι δεν υοθ μίλησα

Όμως το περίεργο είναι αντί να ανοίξει τη πόρτα και η φύγει τη κοπανάει και με κολλάει πάνω της

Τα πρόσωπα μας τόσο κοντά και τον αρπάζω και τον φιλάω

Αμέσως ενδίδει τα χέρια του κατεβαίνουν προς τη μέση μου ενώ εγώ το πιεζω πιο κοντά μου

Όταν σταματάμε το φιλί μας νιώθω κάτι πολύ έντονο για αυτόν όπως τότε στο λύκειο σαν Μ μην έφυγε ούτε μια μέρα

《 Θα μαι άγριος μαζί σου 》
Δεν του απάντησα απλά το τράβηξα κοντά μου τον θέλω το χρειάζομαι και δεν με νοιάζει τι θα γίνει
Το κοιτάζω στα μάτια ενώ σφραγίζει τα χείλη μας και το χερι του παίζει με το φερμουάρ από το φόρεμα μου

Το τραβάω από το χέρι και πάμε στο δωμάτιο μου κλείνω τη πορτα όταν γυρνάω απότομα από ένα έντονο κράτημα

《 Και τώρα οι δύο μας 》 μου λέει ενώ μου αφήνει ένα φιλί στο λαιμό

Με κοιτάει με αυτά τα μάτια που ξέρει ότι δεν μπορώ να αρνηθώ τίποτα

< Να σου θυμίσω είμαστε στο πατρικό μου >

Αμέσως το βλέμμα του αλλάζει και από έντονα ερωτικό έγινε σοβαρό

Με τραβάει στο κρεβάτι και ξαπλωνουμε αγκαλιά

< Δεν πειράζει Ελένη θα κοιμηθούμε απλά μαζί >

Ένα χαμόγελο έρχεται στο πρόσωπο και ενώ είμαι δίπλα του

••••

Γειαααααα
Τι μου κάνετε βρεεε
Το ζευγάρι εδώ δεν πάει καλά
Μια πλακωνετε μια τα βρίσκει
Πφφφφφ ένας Θεός ξέρει τι θα γίνει
Πάντως εγώ τους θέλω μαζί ίσως μπορεί μπα μαλλον μαζι θα ναι
Έτσι λέω βασικά
Βασικά σας ζαλισα
Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο
Φιλάκια πολλά Μπουρμπουλήθρες μου

_____________________________

Thanks for reading

Skater BoyWhere stories live. Discover now