Κεφάλαιο 19

439 57 2
                                    

_____________________________
The street of dreams
nineteen

Ο Στέφανος με τραβά από το χέρι και φτάνουμε στη παραλία κοντά σε μια μικρή σπηλια

《 Τι είναι αυτο ? 》 ρωτάω σαν χαμένη

《 εσένα Ελένη γαιτι σου φαίνεται?  》 μου απαντά ειρωνικα

Α δεν θα τα πάμε καλά Στέφανε

《 Για μια σπηλιά 》 λέω

《 Μπράβο το κορίτσι μου δεν θα χρειαστεί να πάει σε οφθαλμίατρο 》 γελάει ενώ με πλησιάζει

Έρχεται μου παίνει το χέρι και μπαίνουμε μέσα στη σπηλιά

Είναι μικρή αλλά ακούγεται το ήρεμο κύμα της θάλασσας

《 Ήρθε η σειρά μου να σου ευχηθώ 》 λέει πονηρά ενώ μου αφήνει ένα φιλί στο λαιμό

《 Μμμμμμμ 》

Με γυρνάει και πάει τα μαλλιά μου πίσω ενώ με κοιτάει στα μάτια

《 Είμαι ερωτευμένος μαζί σου Ελένη 》

Το κοιτάω και το φέρνω κοντά μου ενώ σφραγιζω τα χείλη μου με τα δικά του με ένα παθιασμένο φιλί

《 Και εγώ Στέφανε 》

Με ρίχνει απαλά πάνω στα βότσαλα ενώ βγάζει το φόρεμα μου και εγώ ξεκουμπωνω το πουκάμισο του

Μου αφήνει τώρα φιλιά στο λαιμό ενώ κατεβαίνει προς τα κάτω και βγάζει το σουτιέν μου και εγώ του βγάζω το παντελονι του

Με μια κίνηση βγάζει το μποξερακι του και παίζει με το εσώρουχο μου ενώ εγώ δεν αντέχω αλλο τον θέλω

Με μια απότομη κίνηση μπαίνει μέσα μου και όλα τα συναισθήματά βγαίνουν

Αφού τελειώνουμε και οι δύο ξαπλώνει δίπλα μου με βάζει στην αγκαλιά του και μου λέει

《 Χρονιά Πολλά μωρό μου 》 Και μου αφήνει φιλιά σε όλο μου το σώμα

Μετά τη βόλτα μας στη παραλία επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο

Παιδιά το πιστεύετε οτι αυριο φεύγουμε? 

Αχχχχχ επιστρέφουμε Αθήνα

Τι θέλω και το λέω πότε πρόλαβε και ήρθε το αύριο

Όλοι είμαστε στεναχωρηνενοι που φεύγουμε αλλά δεν πειράζει

Ώρες μετά βρίσκομαι στο σπίτι μου μαζί με το Στεφανο ο όποιος έχει ξεραθεί στο κρεβάτι μου

       2,5 μήνες μετά

Σήμερα βγαίνουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων

Πάω μαζί με την Αφροδίτη να δούμε και μάντεψε

Μάντεψε

Περάσαμε και και οι δύο χημικό αθηναςςςςςς

Κάνουμε σαν τα τρελά

《 Χαζό μου συγχαρητήριά 》λεει η αφρο ενω με αγκαλιάζει

《 Μπράβο χαζό μου 》 λεωωω ολο χαρά

Μας πλησιάζει και ο Πέτρος

《 Μαντέψτε λέει 》

《 Πέρασες στρατιωτικά 》 τον ρωτα η Αφροδίτη

《 Ναι μωρό μου 》 της λέει και τη φιλάει

Άντε τώρα μόνο το δικό μου το χαζο μένει

Έρχεται με κατεβασμένα μούτρα

《 Δεν περασα νομική εδώ 》 λεει στεναχωρημένος

Τον παίρνω αγκαλιά και απομακρυνόμαστε από τους αλλους

《 Δεν πειράζει βρε Στέφανε μου τι πέρασες》

《 Στρατιωτικά 》

《 Καλό ειανι και αυτό 》

《 Όχι Ελένη εγώ νομική ήθελα θα κάνω αιτήσεις στο εξωτερικό κάπου θα με δεχτούν 》

Μιλαιε σαν Μ μην νοιάζεται για μας

《 Δεν μπορώ να σε εμποδισω από αυτό που θες 》 λέω και φεύγω χωρίς να προλάβει να μου πει τίποτα

Αυτές τις μέρες δεν έχω δει το Στεφανο βασικά τον είδα μου πε ότι πέρασε στην Αμερική και ότι θα πάει δεν μπορώ να τον εμποδισω ας κάνει το όνειρο του πραγματικότητα

Εγώ θα μείνω εδώ

Δεν πήγα στο αεροδρόμιο

Μαθαίνω νέα του όμως από τα παιδιά

Είναι καλά αυτό μετράει

Η ζωή μου εδώ ? Βαρετή μονότονη ήρεμη

Ευτυχώς που υπάρχει η Αφροδίτη και με βγάζει από τη ρουτίνα

••••

Αχχχχψχχ και να ξέρατε
Γειαααααα
Τι μου κάνετε
Ελπίζω να στε Καλά
Ο Στεφανος πήγε Αμερική  😢
Δεν έπρεπε
Αχ Ελένη τι τραβάς
Αχ καημένη
Αχτο έχουμε να δούμε ακόμα
Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο

Φιλάκια πολλά Μπουρμπουλήθρες μου

____________________________

Thanks for reading

Skater BoyWhere stories live. Discover now