Κεφάλαιο 10

614 66 0
                                    

_____________________________
The street of dreams
ten

Ξύπνησα και εμεινα να κοιτάζω το ταβάνι και σκεφτόμουν το χθες
Πόσο ανέμελη ήμουν χθες !
Ούτε  καν που μου πέρασε από το μυαλό να χρησιμοποιούμε προφυλακτικό
Ανακαθισα καλύτερα στο κρεβάτι και παραμερισα τα μαλλιά από το πρόσωπο μου
Αμέσως άρπαξα το κινητό μου
Είχα στο μυνήματα
Και τα δύο από την Αφροδίτη
Πάτησα το πλήκτρο ώσπου βρήκα τον αριθμό του Στέφανε
Απάντησε στο τρίτο χτύπημα
《 Γεια 》 εκανα 《 σε σκεφτόμουν 》
Σιωπή απο τξν αλλη άκρη της γραμμής
Τελικά είπε
《 πως πάει;  》
Τυπικα ψυχρά
Η καρδιά μου έγινε χίλια κομμάτια
Πώς μπορεί να μου μιλάει έτσι μετά από αυτό που έγινε χθες
《 Στέφανε η Ελένη Ειμαι 》
είπα και δεν μου άρεσε καθόλου το πως ακουγόταν η φωνή μου
《 Ναι 》 απάντησε 《 το ξέρω κοίτα δεν μπορώ να μιλήσω τώρα λυπάμαι πολύ 》
《 Τι εννοείς δεν μπορείς Μ μιλήσεις τώρα ? 》
《 Εγώ απλώς.... Δεν μπορώ να σου υποσχεθώ τίποτα το ξέρεις αυτό έτσι ? 》
Ήταν σειρα μου να μείνω σιωπηλή
Ω θεέ μου
Χωρίς να πω λέξη εκλεισα το τηλέφωνο
Αμέσως πήρα το μήνυμα
Προς στιγμή νόμιζα ότι όλα πήγαιναν καλά
Ο Στέφανος μου είχε γράψει κάτι
Η φρικτή αυτή συζήτηση δεν είχε μόλις τελειώσει
Αλλά ήταν από τον Ανδρέα
《 Η Αφροδίτη και εγώ σε περιμένουμε έξω από το σπίτι σου θα περπατήσεις μαζί μας ?》
Είναι οι μονοι που θα ήθελα να δω τώρα
《 θα είμαι εκεί σε 5 》
Έβαλα ότι βρήκα μπροστά μου και πήρα τη τσάντα μου και κατέβηκα κάτω
Με περιεμναν οι δύο καλύτεροι και χαμογελαστοί φίλοι που είχα
Μετα τη συζήτηση μου με  το στέφανο ήξερα τι έπρεπε να κάνω
Θα προσποιουμουν ότι δεν είχε συμβεί
Τίποτα δεν είχε αλλάξει
Αγκάλιασα την Αφροδίτη και χαιρετξσα τον Ανδρέα
Αποφυγα να τους κοιτάξω στα μάτια και είπα με όλο το κέφι και τη διάθεσή μου
《 Ελάτε πρέπει να βιαστούμε εάν δεν θέλουμε να αργήσουμε 》

Ω θεέ μου πέρασε μια μέρα περασαν δυο και ο Στέφανος ούτε μήνυμα μου έστειλε ούτε με κοιταει ούτε με μιλάει
Έτσι όπως του έκλεισα τον έκανα να μην ενδιαφέρεται καθόλου για μένα
Δεν μπορούσα να μαζέψω το μυαλό μου και τα συναισθήματα μου ώστε να επεξεργαστώ πλήρως αυτό που είχα κάνει δεν αναγβωριζα το κορίτσι που ήμουν πια
Έτσι άρχιζα να διαβάζω μπας καο σταματησω να σκέφτομαι το στέφανο καο να κοιτάω το κινητό μου καθε τρείς και λίγο
Απεφυγα την Αφροδίτη και το Ανδρέα στα διαλείμματα ενώ Μονέ τους γονείς μου μιλούσαμε ελάχιστα
Οι δύο μέρες έγιναν τρεις και ούτε λέξη από το στέφανο καο μετά από όλα αυτα ξημέρωσε Παρασκευή που θα γίνονταν το πάρτι της Αφροδίτης
Έβαζα κάποια πράγματα στην τσάντα μου όταν άκουσα το όνομα σου
《 Ελένη .....》

••••

Γεια
Τι κάνετε βρεεε
Εδώ τα πράγματα είναι σκουρα
Καλά και οι δύο είναι
Ποιος φώναξε το ελενακι μας βρε😈
Αχχχχχ έρωτας

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο
Φιλάκια πολλά Μπουρμπουλήθρες μου

_____________________________
Thanks for reading

Skater BoyWhere stories live. Discover now