Park Kailey
"J-jungkook?"
I stiffened when he step just to see me. Shock written all over his face. Gumuho ang mundo ko nang makita siya. Malaki ang pinagbago niya. The features of his face became more charming. I just can't see him directly in the eyes because my tears are starting to flow.
"Kailey... it's really I can't believe it! Fuck!"
Ang saya lang e no? Sa ganitong paraan pa kami nagkatagpo! Gusto kong umalis at tumakbo pero ayaw ng mga paa ko! Hindi ko alam kung bakit. Nabitawan ko ang bag ko sa aking kamay.
Tumakbo ako pero hinigit niya ang aking kamay.
"I will not let you run away again. Park Kailey."
Mariin niyang sinabi. Hindi ko pa siya kayang harapin! Ngayon na nahihirapan ako. Kung para sa kaniya ayos na ang lahat na pwede na niya akong makuha. No way! I will never let him enter my life again and again!
"I need to go!" Sigaw ko sa kaniya. Hinigit ko ang kamay ko nakahawak sa kaniyang dalawang kamay. Nakasandal ako sa kaniyang dib dib. Ramdam ko ang tibok ng kaniyang puso.
Akala ko hindi na kami magkikita. Akala ko hindi na mangyayari 'yon.
"Ngayon na nakita na ulit kita. Hindi na kita hahayaang makawala ulit sa akin." He said in my ears almost kissing it.
Hanggang ngayon may epekto parin ako sa kaniya.
Nang natanggal ko ang kamay ko malakas na sinampal ko siya sa mukha.
Galit. Timpi. Lungkot. Ang nararamdam ko sa kaniya ngayon. Bumalik ang pighati sa aking puso. Seeing him right now? Gustong gusto ko siyang sigawan! Naaalala ko ang mga panahon na pinagsalitaan niya ako! Like I'm the most disgusting girl he ever met! How can he say those words to me right now? Like there's nothing happened years ago? Ang kapal ng mukha niya!
I pushed him again this time. Naiinis ako sa kaniya! Yung nararamdaman ko sa kaniya noon ay bumalik ulit. I still love him the feeling is still here.
Lumayo ako. Nakapark pa rin ang kaniyang sasakyan sa gitna. Wala naman dumadaan pero may mga taong nakakakita sa amin. God knows maiissue na naman siya nito! Kaya kailangan ko nang umalis bago pa siya pagkaguluhan.
"Kailey... wait." Ramdam ko sa aking likod na hinahabol niya ako. Binilisan ko ang tumakbo.
Nahablot niya ang aking pulsuhan. Hinarap niya ako at hinawakan ang aking dalawang braso. Masakit. He is hurting me.
His eyes was full of regrets and loneliness. No. Huwag kang magpadala sa mga matang yun dahil punong puno yan ng kasinungalingan.
Nagkatitigan kami. May luha siya. Para saan yun? Fuck those tears.
"Sorry..."
Lumabas ang kanina ko pang pinipigilan na luha. Sorry? Sorry ang mukha niya. Walang magagawa ang sorry niya! Tinanggal ko ang kamay niyang nasa braso ko.
Nanghina ang tuhod ko.
Inilapit niya ang mukha niya hanggang sa magkadikit ang ilong namin. Unti unti niya akong hinalikan. Hindi ako makagalaw. His lips was still the same as before. Damn it! I'm responding!
He cupped my face and continue kissing me. Wala na ako sa katinoan. I pushed him!
"Stop..." I wisphered.
"You kissed me back..." He said in my ears.
"No. Mali 'to e."
"Kailey..."
Iniwan ko siya doon. Binilisan ko maglakad. Hinabol niya ako pero tumigil siya. Pumasok siya sa kaniyang sasakyan. Sinabayan niya ako. Binusinahan niya ako kaya nagulat ako. How dare him!
Lumiko ako. Naisip ko na susunduin pala ako ni Jin. Gahd! What should I do!
"Susundan kita Kailey. Saan kaman mapadpad."
At may gana pa siyang humalakhak? Ngayon at naiinis ako sa kaniya? Bakit hindi na lang siya umalis at hindi na magpakita?! Anong akala niya sa akin? Natutuwa sa mga ginagawa niya ngayon?
Tumigil ako sa paglalakad. Hinarap ko ang nakakasilaw niyang sasakyan. May nakita akong malaking bato. Kinuha ko ito at walang hiyang binato ito sa harap ng sasakyan niya. Ano?! Titigil na ba siya?!
"What the hell Kailey?!" Kita kong nakasilip ang ulo niya sa labas ng binatana niya. Galit siya. Pero hindi ko yun dinahilan para magalit.
"I don't care!" Sigaw ko sa kaniya. I crossed my arms and stares whatever he gonna do next.
Binalibag niya ang pintuan ng kaniyang sasakyan. Hinablot niya ang aking kamay. Sinandal niya ako sa sasakyan niya.
At anong gagawin niya?!
"Basagin mo ang lahat ng sa akin pero hindi kita titigilan." Mariin niyang sabi.
"Pwede ba huwag kanang sumunod sa akin?! At tigilan mo na ako dahil nakakainis ka!"
He smirked. "Why should I?"
I felt my phone vibrates.
Baka si Jin na ito?!
"I need to answer this call!" Kinuha ko ang phone ko sa aking bulsa.
"And Who's that?!"
"Wala kanang pake! Leave me alone!"
"So you're dating someone?!"
Hmmm. Curious ha? I smiled at him devilishly. So, concern siya kung sino ang tumatawag? Halos magkameet na ang kaniyang eyebrows. Yung isa niyang kamay ay nakahawak sa akin. Tapos yung isa kong kamay ay nakahawak sa aking cellphone na nakataas.
"Ano naman sa'yo? Kaya pwede ba alis kana!" Mas lalo ko siyang ininis.
Dinilaan niya ang kaniyang bibig. Binitawan niya ang aking kamay na kanina pa sumasakit. Inilagay niya ang kaniyang kamay sa baywang niya at tinuro ako.
"Hoy!" Duro niya.
Aba't maka hoy 'to! Ay oo nga pala. Galit ako sa kaniya! Bakit nadadala na naman niya ako sa mga charms niya. Teka charms talaga?!
"Hoy ka rin!" Sigaw ko pabalik.
"You are not allowed to date someone nor call!" Irap niya.
Sino ba siya para pagsabihan ako. At susunduin niya pala ako ni Jin. Baka mamaya makita pa niya kami dito na magkasama lalo pa't nanganganib ang buhay ko sa isang 'to.
"Ikakasal na kami kaya pwede ba lubayan mo ako!"
Para namang sasabog ang mukha niya sa inis.
"WHAT?!"
"What ka diyan!"
Umupo ako sa may paso. Sumasakit na kasi ang paa ko kakatayo.
"Now you're getting married?! Tch. Whom you're kidding woman."
Hindi ko narinig ang huling sinabi niya. Napatayo at nagkunwaring may hinihintay.
"Uuwi na ako! Susunduin ako ni Jin--- I mean Jinelle!
"Jinelle???" Hindi makapaniwala niyang sabi.
Alam niyo yun yung pa english term niya pa prinonounce???
Tinaasan ko siya ng kilay.
"Then?"
"No way! You're mine! You're mine only! Kaya let's go! I will take you home..."
ANSABE??????!!!!!!
He dragged me to his car and he start the engine. Omg I'm locked!!!!
