In love with my brother (voltooid)

Hoofdstuk 7

Laura's POV

Ik word met een schok wakker als ik het liedje 'Call me maybe - Carly Rae Jepsen' hoor, de ringtone van mijn telefoon die ik echt eens moet veranderen. Ik druk zo snel mogelijk op het groene knopje, in de hoop dat Jason het niet hoort.
"Hallo, met Laura."
"Hey, schat! Hoe gaat het met je?" Vraagt mijn vader. Ow ja, hij zou me elke dag bellen.
"Euh.. Goed en met jou?"
"Hetzelfde, het is hier echt prachtig!"
"Leuk om te horen," zeg ik met een glimlach, ook al ziet hij die niet.

Na een halfuurtje praten over hoe het eten, weer, hotel, ... in Hawaï is zeg ik dat ik afgesproken heb met Emily en er dringend vandoor moet. Ik weet dat je beter niet liegt, maar ik heb echt geen zin om te horen hoe leuk het in Hawaï is zonder mij.
Ik ga weer liggen, maar net als ik mijn ogen sluit hoor ik Jason iets zeggen waar ik niets va versta. "Wat zei je?" Vraag ik. Ik leg me wat beter zodat ik zijn gezicht kan zien.
"Met wie was je aan het bellen?" Hij legt zijn armen weer om me heen en ik ga met mijn hand over zijn gespierd bovenlichaam, wat echt geweldig voelt.
"Mijn vader."
"Oh oke en leuke ringtone." Hij knipoogt en begint dan te lachen.
"Gemeen," zeg ik en ga boven op hem zitten met één been aan elke kant van hem. Ik kietel hem, maar hij moet niet lachen. "Waarom moet je niet lachen?"
"Ik ben een wonderkind" hij grijnst en ik rol met mijn ogen. "Zit je lekker?"
"Best wel," zeg ik en begin te lachen. Hij legt zijn handen op mijn heupen en trekt me dichter tegen zich aan, onze hoofden zijn nog maar een paar centimeters van elkaar gescheiden.
"Dus.."
"Uhu," zeg ik zacht terwijl mijn hart alsmaar sneller begint te kloppen. Hij drukt zijn lippen op de mijne en ik doe mee, ik leg mijn hand naast zijn hoofd zodat ik niet volledig op hem lig en met mijn andere hand ga ik door zijn haar. Hij trekt de t-shirt die ik aanheb uit en net als hij mijn bh wil losmaken hoor ik mijn telefoon weer 'Call me maybe' afspelen. Ik zucht, ga van hem af en neem dan op terwijl ik heen en weer loop in zijn kamer.

"Met Laura."
"Hey, Laura! Met Emily."
"Is er iets?"
"Heb je zin om te blijven logeren? Hannah en Lien komen ook!"
"Wacht heel even," zeg ik en kijk dan naar Jason die me blijkbaar al heel de tijd aan het bekijken is. Ik leg mijn hand op mijn telefoon en glimlach naar hem.

"Vind je het erg als ik vanavond bij Emily blijf slapen?" Fluister ik.
Hij schud zijn hoofd en pakt dan mijn hand, "Ga maar."

Ik glimlach en haal mijn hand van mijn telefoon. "Ik kom om 7u, is dat goed?"
"Perfect!"
"Oke, tot straks dan," zeg ik en druk op het rode knopje. Ik leg mijn telefoon op het nachtkastje naast Jason en ga op het bed zitten. Ik kijk hem aan en zie dat hij naar mijn borsten kijkt. "Bevalt het uitzicht je?"
"Ja," zegt hij en kijkt nog steeds niet weg.
"Hey, mijn ogen staan niet daar!" Ik pak het t-shirt waar ik mee geslapen heb en doe het aan.
"Verpest het maar weer," zegt hij met een zucht en kijkt me weer zielig aan. Als ik niet snel wegga geef ik nog toe en daar heb ik nu echt geen zin in.
"Doei," zeg ik met een glimlach en loop snel zijn kamer uit, ik ga naar mijn kamer en ga meteen door naar mijn badkamer om mezelf te wassen. Als ik klaar ben doe ik snel een donkere skinny jeans aan en een wit shirt waar een leuke foto van een kat opstaat. Ik doe dan ook nog snel een zwarte blazer aan en zwarte laarzen. Mijn haar vlecht ik en dan net als ik Emily wil bellen om te vragen of ik vroeger mag komen besef ik dat ik mijn telefoon bij Jason heb achtergelaten.

Ik loop naar zijn kamer, klop 2 keer op de deur en open dan de deur. Zo te zien is hij zich aan het douchen want hij ligt niet in bed. Ik loop naar zijn bed toe en pak mijn telefoon van het nachtkastje, ik schrik als ik twee sterke armen om me heen voel.
"Ik ben het maar," zegt Jason lachend.
Ik draai me om en hij legt meteen zijn handen op mijn heupen, ik leg de mijne in zijn nek en glimlach.
"Ik moet zo weg," zeg ik en ik zijn glimlach verdwijnt meteen.
"Je ging pas om 7u?"
"Ik ga vroeger vertrekken."
"Ga dan maar," zegt hij en laat me meteen los. Hij draait zich om, loopt naar de kast en bukt zich terwijl hij zijn schoenen aandoet. Ik loop naar hem toe, spring op zijn rug en begin te lachen als we op de grond vallen. Hij gaat bovenop me liggen en ik zie een grote glimlach op zijn gezicht. "Ik dacht dat je zo weg moest?"
"Moet ik ook, maar ik wilde eerst nog even dag zeggen aan een hele knappe jongen."
"Oh waar is die dan?" Hij grijnst en drukt een kus op mijn voorhoofd.
"Hij zit beneden," zeg ik met een knipoog en hij begint te lachen. Hij drukt nog een lange kus op mijn lippen, staat dan op en helpt me recht.
"Beloof me dat je me straks iets stuurt als je bij je vriendinnen bent."
"Ik beloof het," ik druk nog een kus op zijn lippen en loop dan uit zijn kamer.

Ik weet dat het een kort stukje is, maar ik beloof dat ik er morgen nog een hoofdstuk op plaats! Bedankt voor de stemmen! 💕

Aangepast op 23/12/2014