In love with my brother (voltooid)

Hoofdstuk 1

Laura's POV

"Zie ik er zo goed uit?" Vraagt mijn vader terwijl hij in de spiegel kijkt. Hij doet net als een vrouw, maar ik begrijp het wel. We gaan vandaag uiteten met zijn nieuwe vrouw en zijn zoon. Ik ben best benieuwd, want ik heb mijn vader al een hele lange tijd niet meer zo blij gezien.
"Ja, je ziet er prima uit," zeg ik met een glimlach en sta op. "Vind je dat ik er zo goed uit zie of moet ik me snel even omkleden?" Vraag ik terwijl ik even naar mezelf kijk in de spiegel, ik heb een zwart kleedje aan dat tot net boven mijn knieën komt.
"Nee, het is goed zo," zegt hij met een glimlach en geeft me een knuffel. "Bedankt dat je dit voor me doet."
"Pap, ik zeg je nu al voor de 15 de keer dat ik het niet erg vind en dat ik blij voor je ben!" Ik lach en laat hem los.
"We moeten maar eens gaan," zeg ik na een tijdje terwijl ik mijn zwarte vans aandoe.

Jason's POV

Ik zit op de bank terwijl ik wat televisie kijk, ik schrik als mijn moeder de woonkamer komt ingelopen. Ze gaat voor de televisie staan en doet hem uit. "Wow, wat doe je?" Zeg ik en kijk haar met grote ogen aan.
"Ga je klaarmaken, ze komen al over een halfuur!" Zegt mijn moeder gestrest.
"Ja, dat doe ik zo wel," zeg ik en duw op het knopje van de afstandsbediening om de televisie weer aan te doen.
"Nee! Je gaat je nu omkleden!" Zegt ze boos en pakt de afstandsbediening uit mijn hand en doet de televisie weer uit.
"Rustig, ik ga al," zeg ik en loop de trap op. Vandaag ga ik de nieuwe man van mijn moeder ontmoeten, waar ik totaal geen zin in heb. Ik ga naar de badkamer en begin te douchen, als ik klaar ben loop ik met een handdoek om me heen naar mijn kamer en doe een simpele jeans met een zwart t-shirt aan. Een minuut nadat ik me aangekleed heb gaat de bel en hoor ik mijn moeder naar de deur rennen.

"Ik heb je zo gemist," hoor ik haar zeggen en ik rol met mijn ogen. Het is nu 6 jaar geleden dat mijn vader stierf, ik was 11, sindsdien had ze nooit een andere man gehad. Ik gun het haar wel, maar ik vind het toch moeilijk om haar nu opeens zo te zien.

"Jason, kom naar beneden!" Roept mijn moeder.
Ik denk aan wat mijn moeder me zei toen ze vertelde dat ze een man had leren kennen. 'Ik weet dat dit allemaal raar moet klinken, maar wees alsjeblieft aardig. Hij maak me gelukkig, dus doe het alsjeblieft voor mij," zei ze.

Ik zucht en loop uiteindelijk toch naar beneden. "Ah daar ben je!" Zegt mijn moeder met een grote glimlach. "Inderdaad," zeg ik en kijk even naar de man die naast haar staat. Hij ziet er best netjes en aardig uit, maar dat betekend niet dat het ook waar is.
"Hallo, mijn naam is J-" zeg ik maar word onderbroken door een meisje dat ons huis binnen loopt.
"Gaan we bijna vertrekken?" Vraagt ze en ik glimlach naar haar. Ze kijkt me even aan en kijkt dan weer weg, ze heeft steil blond haar en blauwe ogen. Ze is prachtig! Ik blijf naar haar kijken en zie haar af en toe eens naar me glimlachen terwijl ze druk aan het praten is met de nieuwe man van mijn moeder.

"Dus.." zegt mijn moeder als niemand meer iets zegt en kijkt me dan aan met een glimlach.
"Mijn naam is Jason," zeg ik en ik steek mijn hand uit naar het meisje. Ze schud hem en daarna schud ik mijn hand met de man.

"Mijn naam is Marc en dit is Laura," zegt hij met een glimlach en ik kijk weer naar het meisje. Als ze me na een tijdje aankijkt kijk ik weg en vraag aan mijn moeder of ik haar even kan spreken.

"Je zei niet dat hij een dochter had!" Roep ik boos als we in de keuken staan.
"Rustig," zegt ze zacht en legt haar hand op mijn schouder. "Ik weet het zelf ook nog niet lang en ik dacht dat het je niets interesseerde, dus zei ik niets."
Ik blijf in het niets staren en hoor geklop op de deur. "Ja," zegt mijn moeder en ik zie het meisje, Laura, naar binnen komen.
"We moeten nu echt vertrekken als we nog op tijd willen zijn," zegt ze.
"We komen zo, ga maar al naar buiten met je vader."
"Ik zal het zeggen," zegt ze en sluit de deur weer.

"Waar gaan we naartoe?" Vraag ik en kijk haar met grote ogen aan.
"Naar een Italiaans restaurant."
"Leuk dat je me dat even zegt.." Ik rol met mijn ogen en zucht, het lijkt net alsof ik hier niets te zeggen heb.
"Doe alsjeblieft niet zo, Jason," ze opent de deur en kijkt me weer aan met een glimlach. "We moeten gaan, kom je?"
Ik knik en ga samen met haar naar buiten. "Haal het maar niet in je hoofd om iets te beginnen met haar," zegt mijn moeder en ik stap zonder iets te zeggen in de auto.

Heey, ik hoop dat jullie het leuk vinden! :)
Vote/Comment/Follow! 💕
- Tina x

Aangpast op 23/12/2014