Εθισμοί

Κεφάλαιο 13

"Τι κάνεις εσύ εδώ;;" ρώτησα απαιτητικά, ψιθυρίζοντας, μη με ακούσει η μάνα μου.

Ο Κωστής στεκόταν στα σκαλιά του σπιτιού μου με τα ανακατεμένα του μαλλιά και φορούσε το ίδιο μαύρο τζιν που φόραγε και το προηγούμενο βράδυ. Κοιτώντας τη μπλούζα του, χάρηκα που άνοιξα εγώ την πόρτα. Απεικόνιζε κάποια γυναικεία στήθη, και με έκανε να ντρέπομαι που την φόραγε.
Ευτυχώς που δεν του άνοιξε η μάνα μου.

"Ήρθα για να σε δω"

Τα λόγια του έκαναν την καρδιά μου να φτερουγίσει, αλλά προσπάθησα να το καταπιέσω. Μου χρώσταγε μία συγγνώμη από το προηγούμενο βράδυ, και είχα σκοπό να την αποκτήσω.

Προσεκτικά, έκανα ένα βήμα μπροστά και έκλεισα την πόρτα πίσω μου. Δεν είχα καμία πρόθεση να καταλάβει κανείς ότι ο Κωστής είχε έρθει. Η μητέρα μου δεν εγκρίνει την Ηρώ, ούτε την παρέα και τον τρόπο ζωής τους. Και δεν είχα καμία όρεξη να γίνει χαμός στο σπίτι απόψε.

Κατεβαίνοντας κάτω τα σκαλάκια, στάθηκα λίγα εκατοστά μακριά του. Για πολλοστή φορά, θυμήθηκα πόσο κοντή είμαι σε σχέση με αυτόν. Παλιότερα ήταν το ανάποδο, αλλά φτάσαμε στην εφηβεία, και ήταν σαν να ψήλωσε μονάχα σε μία μέρα. Με άφηνε στο έδαφος, όσο εκείνος ακουμπούσε τον ουρανό.

Κοιτώντας πάνω, τον είδα να μου χαμογελάει αμήχανα.

"Ξέρω ξέρω, μου έχεις πει να μην έρχομαι ποτέ εδώ, αλλά ήθελα να σου μιλήσω.. Για χθες το βράδυ"

"Για τι πράγμα ήθελες να μου μιλήσεις; Για το ότι είμαι παρθένα; Ή το ότι θα πεθάνω μόνη;" ξεστόμισα, πολεμώντας για να κρατήσω τα δάκρυα μου.

Δεν ξέρω γιατί έκλαιγα. Ήμουν νευριασμένη, πληγωμένη, και ήθελα να το ξέρει. Δεν ήθελα όμως να δείχνω αδύναμη. Πάντα ήμουν αυτή η Έλλη, η δειλή, εκείνη που ποτέ δεν έλεγε όχι. Δεν ήθελα να είμαι εκείνη η Έλλη τώρα, αλλά το έκανα χειρότερο όσο προσπαθούσα να το αποφύγω.

"Έι, η Εύα σε έλεγε έτσι. Εγώ απλά είπα ότι είσαι παρθένα" είπε, λες και αυτό θα τα έκανε όλα καλύτερα.
"Στα αγόρια αρέσουν οι παρθένες"

Τα μάγουλά μου κοκκίνησαν και έσφιξα τις γροθιές μου. "Δεν είναι κανενός δουλειά, αλλά δική μου. Και αφού είναι τόσο σπουδαίο να είναι κανείς παρθένος, γιατί δεν λες σε όλους ότι είσαι και εσύ;;"

Ήταν η σειρά του να κοκκίνηει, και πρόσεξα το πώς τα μάγουλά του άρχισαν να λάμπουν. Χάιδεψε τον αυχένα του ντροπαλά, και κοίταξε κάτω.