"Σου άρεσε το live?" Με ρώτησε με μία απαλή φωνή, χωρίς να ακουστεί στα παιδιά πίσω. Αμφέβαλλα άμα μας άκουγαν κιόλας. Ήταν 10 βήματα πίσω και απ'ότι φαίνεται ειχαν μία συζήτηση.
Έχωσα τα χέρια μου στις τσέπες του μπουφάν του για να ζεσταθώ, συναντώντας το πακέτο του με τα τσιγάρα και τον αναπτήρα.
"Ήταν πολύ ωραίο" απάντησα με ένα χαμογελάκι
"Υπέροχα!" απάντησε ειρωνικά, "Τώρα πες μου τι όντως πιστεύεις"
Δεν μπορούσα να κρατηθώ, και γέλασα δυνατά. Ήταν προφανές ότι ο Κωστής με ήξερε καλύτερα από τον καθένα. Γέλασε λίγο κι αυτός μαζί μου.
"Ειλικρινά;" ρώτησα.
"Ειλικρινά"
"Οκέι.. Άκου" έκανα μία παύση. "Με τρομάζει το γεγονός ότι μου άρεσε. Δεν ήμουν ποτέ το στυλ το δικο σου και το ξέρεις.. Πάνω απ'όλα όμως μου άρεσε να σε βλέπω εκεί πάνω χαρούμενο" παραδέχτηκα, και προσπάθησα να μην ακουστεί υπερβολικό το τελευταίο κομμάτι της πρότασης μου.
"Ε.." ξεστόμισε, σκέφτοντας τι να πει μετά. "Και μένα μου άρεσε να σε κοιτάζω στο πλήθος"
Τα λόγια του πραγματικά με αιφνιδίασαν και γύρισα να τον κοιτάξω στον πρόσωπο. Εκείνη την ώρα όμως έχασα την ισορροπία μου και πήγα να πέσω κάτω. Εκεί που περίμενα να χτυπήσω με το κεφάλι, νιώθω δύο χέρια να με πιάνουν.
"Πρόσεχε ρε χαζούλα" ψιθύρισε. Τα πρόσωπα μας είχαν απόσταση λίγων μόνο εκατοστών. Δεν ήθελα να τελειώσει αυτή η στιγμή, αφού με κράταγε σφιχτά και δεύτερον είμασταν πολύ πολύ κοντά. Από την άλλη όμως ήθελα γιατί αισθανόμουν αμήχανα. Σε λίγα δευτερόλεπτα με σήκωσε και με τοποθέτησε όρθια, σιγουρευοντας ότι παταγα καλά στα πόδια μου.
"Συγγνώμη.." μουρμούρισα, φοβισμένη να τον κοιτάξω στα μάτια.
"Ε" φώναξε από πίσω μας, ο Θωμάς.
"Έλα" γύρισε ο Κωστής απορημένος.
"Κοιτα μπροστά" του είπε δείχνοντας με το δάχτυλο. Εμείς κοιτάξαμε μπροστά μας βλέποντας ένα πάρκο. Εγώ αναρωτήθηκα.
"Ωχ, το πάρκο ρε!" γέλασε αυτός και άρχισε να τρέχει προς τσ εκεί. Ο ανόητος τρόπος που άνοιγε τα πόδια του για να τρέξει με έκανε να γελάσω δυνατά
"Τι ηλίθιος" σχολίασε η Ηρώ, κοιτώντας τον από πάνω μέχρι κάτω.
"Έλα τώρα" της απάντησε ο Θωμάς τρυφερά, "δεν είναι όλοι τόσο ξενέρωτοι σαν εσένα"
YOU ARE READING
Εθισμοί
Teen FictionΗ Έλλη Βασιλείου είναι το τυπικό 'καλό κορίτσι'. Ντύνεται σεμνά, βγάζει καλούς βαθμούς και είναι περιορισμένη στις εξόδους της. Από την άλλη, είναι ο παιδικός της φίλος, ο Κωστής. Επαναστατικό στύλ, άγριος, το ακριβώς αντίθετο δηλαδή από την Έλλη. Σ...
