My Dream Husband.(Book 1: Promising Marriage)

Fear

Dalawang araw matapos kaming pumunta sa East mall, two days na rin ang nakaraan simula ng sabihin ni Judie ang tungkol kay Krisper. Kasalukuyan kaming nasa grocery store ni Wencell, nakakatuwa nga dahil sa almost three months namin ni Wencell mag-asawa ay wala akong maipintas sa pagiging maalaga niya ,at mas naging sweet pa siya sakin ng malaman niyang magkakababy na kami.

"Chicken legs or whole?" Nasa meat section kami .

"Whole." Kinuha ko naman ang isang buong manok at nilagay sa push cart na tulak-tulak ni Wencell. Nagawi naman ang paningin ko sa fruits nd vegetables section, unang nakita ko ay ang pinya na nakabalat at nakapalastick na ng maayos.

Mabilis akong pumunta sa fruits and vegetables section. Hindi ko alam kung bakit bigla akong natakam sa itsura ng pinya.

"Hon, walk slowly, baka madulas ka ." Dahil sa pagmamadali ay hindi ko napansin ang isang sign board na may nakalagay na wet floor.

"Eveory !" Narinig ko na lang ang pgsigaw ni Wencell, kumabog naman ng mabilis ang puso ko , nakaramdam agad ako ng takot . Napahawak pa ako sa tiyan ko.

Gad! No my baby..

Napapikit na ko at handa ng bumagsak pero bago ako bumagsak ay naramdaman ko na may kamay na pumalupot sa bewang ko .

"Hon! Are you ok?" Saka lang ako napadilat. Pagtingala ko akala ko ay si Wencell ang nakasalo saakin pero halos manlamig ang buong katawan ko ng makita kung sino ang lalaking nasa harapan ko.

"K-Krisper."

"Hon! Are you ok ? Gad! You made me worried." Naramdaman ko na niyakap ako ni Wencell pero sa nakatingin pa rin ako sa lalaking nasa harapan ko. Seryoso lang ang mga mata nitong nagmamasid saamin at mas dumako ang tingin niya sa kaliwang kamay ko.

"Ok lang ako." Wala sa loob na sagot ko kay Wencell. Napatingin lang ako kay Wencell ng hawakan nito ang baba ko at iharap sa kanya.

"Are you sure? Wala bang masakit sayo? Halika magpacheck up ka baka napano ka na pati ang baby natin. " Nakita ko ang sobrang pag-aalala sa mukha niya. Sandaling nakalimutan ko ang lalaking kaharap namin at bahagyang natawa sa inaasal ng asawa ko.

"Seriously  , nakakatawa ka pa? Gad! You almost made me kill in worried. " Hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya at tinitigan siya sa mata. I can help but to smile because of his undying care for me.

"Hon, I'm fine. Stop worrying, and no need to go to hospital. " Unti-unti ko naman nawala nabawasan ang pag-aalala sa mukha niya saka ako niyakap ulit .

"Stop doing that again. " Humiwalay siya sakin saka tinitigan ako sa mata.

"Ok , I wont do it again." Ngumiti na siya saka kinuha ang kamay ko. Pinagsaklop niya ang mga kamay namin.

Isang tikhim ang nagpalingon saamin, paglingon namin ay para muli akong naitulos sa kinatatayuan ko.

"Is she alright?" Nagtama ang mata namin at hindi ko alam kung pano magrereact .

"Yes, she's fine. Thank you for saving her. Medyo may pagka-clumsy kasi minsan ang asawa ko." Nakita ko ang pagkagulat sa mukha ni Krisper dahil sa sinabi ni Wencell.

"Hoo, so you are already married. Eveory Erion." Hindi ko alam kung napansin ni Wencell ang pagsinghap ko dahil sa pagbigkas ni Krisper sa pangalan ko.

"Do you know him, hon?" Napatingin naman ako kay Wencell, seryoso ang mukha nito. Hindi ko alam kung dahil sa nakikita niyang hindi ako komportable sa harap ng lalaking ito o dahil sa tingin na ipinupukol ni Krisper saakin.

"Ha? Oo, high school classmate ko siya at schoolmate ko rin noong college. " Nakita ko na mas lumawak ang ngiti ni Krisper at naramdaman ko na parang nagkatensyon bigla sa pagitan naming tatlo.

"I'm glad you remember me. By the way, I'm Krisper Ian Gomez. " Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako sa ngiting ibinigay niya kay Wencell.

Seryoso lang si Wencell na nakatitig sa kamay ng lalaki, tinatantya siguro nito kung kukunin ang kamay ng kaharap, dahil na rin siguro sa pagpapasalamat at hindi niya ring ugaling mamahiya ng tao ay kinuha iyon ni Wencell.

"Wencell. . Wencell Favillion,Eveory's husband." Napahawak ako sa balikat ni Wencell ng makitang nagtitigan pa sila ng matagal habang nagkakamayan. Seryoso lang si Wencell habang si Kriper ay ngising-ngisi.

"Halika na Wencell. . Sige K-krisper,mauna na kami. "

"Ok, take care. Oh, by the way,Wencell nice to meet you man." Tumango lang si Wencell ,mabilis ko siyang hinatak at nilapitan namin yung push cart .

"Halika na umuwi na tayo." Hindi naman sumagot si Wencell pero napansin kong kahit naglalakad kami ay tinitignan niya pa rin ang pinanggalingan namin. Kaya napalingon ako at parang muling kinabahan ako ng makitang nakatingin pala samin si Krisper, o mas tamang sabihing saakin.

"Tara." Napalingon ako kay Wencell ,ikinawit niya ang isang kamay sa bewang ko habang ang isang kamay niya ay tinutulak ang push cart pero hindi nakaligtas sa mga mata ko ng makita na nagsisimulang mamuti ang kamay niya na indikasyon na mahigpit ang hawak niya sa push cart.

Gad! Sana hindi niya kami guluhin.