6| Heart of a child

Magsimula sa umpisa
                                    

"Shh Gale" Sabi ko while rubbing her back.

"Miss ko na kuya ko" She sobbed.

-
She sobbed then she sobbed, parang niagra falls ang mata nya, sa totoo lang antok na talaga ako and we moved sa couch, naka stare nalang sya habang tumutulo luha nya, Binigyan ko sya ng tubig tapos umupo ako sa kabilang side ng couch, facing her.

"Nasaan ba si N?" Tanong ko.

"England, China, Japan, Malaysia, Singapore, America and maybe Thailand? I don't know... It's been a year" Sabi nya. Pinunasan nya ulit luha nya, then she smiled at me.

"So di mo alam kung nasaan sya talaga?" I asked.

"Yes" Sabi nya. "I'm sorry, Emotional lang talaga ako and I really miss him, he's all I have left" Sabi nya. "But meeting you, I felt close to home again" Dagdag nya.

I smiled at her. "That's...nice" Sabi ko.

"Miss ko na kuya ko" Sabi nya.

"Uhh...Well, I can be your kuya. I mean , Kuya mo naman talaga ako, remember?" Sabi ko.

She smiled at me again, And finally nag kalight na expression nya.

"You must be wondering why I'm always out at night? Lumalabas ako kasi, Di ako makatulog...I'm tired but I can't sleep, I don't feel safe and binabangungot ako, I'm scared" Sabi nya.

Kaya pala parang nocturnal tong babae na to, Kung bakit sya putla at bakit sya puyat.

"Why are you scared?" I asked.

"Because I was asleep at home when my parents died at pagkagising ko wala na sila... I'm scared" Sabi nya. "Scared that I might lose someone, that i might not be safe, it haunts me na wala man lang ako nagawa para iligtas sila" Sabi nya.

"Gale, things happen for a reason. Kapag nandyan na ang bagay nandyan na, Ang macocontrol mo nalang ay ang paraang ng pag react mo sa bagay na yun. At dito sa case na to, acceptance and forgiveness. Accept the events, forgive others and yourself, and lastly, don't blame yourself. Wala kang kasalanan" Sabi ko.

She was quiet and I can tell na pagod na sya.

"Can I sleep here?" Sabi nya.

Nagulat ako sa pagsabi nya yun, pero napaka groggy, tired and weak nya tignan. It's already 2:00 a.m. and I can also get some sleep, I deserve one and may quiz pa ako bukas ng 8:00 a.m. and responsibility ko na sya ngayon, What am I gonna do?

"Uhh...Sleep here?" Sabi ko.

"Not next to you, just here on the couch, Aalis ako sa kinaumagahan" Sabi nya.

I think I'm crazy and medyo magulo isip ko, I think I'm dreaming, did I just allow a girl to sleep here in my house?
I suddenly remembered the rumors about me na lagi daw may babae sa condo ko.
First time na nangyare to actually, and I see na wala naman siguro masama?
She asked and she's peacefully sleeping on my bed as I insisted na doon sya at ako nalang sa couch, I tucked her in my blanket.
Ang sarao ng tulog nya and I can tell na matagal na syang hindi nakatulog ng ganyan.

She looks like a child hugging my stuffed pikachu as she's asleep.

-

Sa couch ako natulog, morning came it was 5:45 a.m. I checked up on her kasi iniwan ko lang nakabukas ng door, she was still asleep kaya pinabayaan ko muna sya.

Nagprepare ako ng breakfast bago ako maligo, Iniwan ko sya ng share nya at cinover eto with a note.

Nakabihis na ako ng uniform, nag a- argue padin sa isipan ko kung gigisingin ko ba sya o hindi and so, nag iwan nalang ako ulit ng note.

12:30 ( B2ST FANFIC )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon