Dagboek van een paardenmeisje.

7-3-2017 dinsdag.

Hoi vandaag ben ik eerst naar school geweest. En toen het pauze was geweest liep ik naar binnen in de massa kinderen en ik werd heel hard tegen de kapstok geduwd en tegelijkertijd werd er een bal naar mijn hoofd gegooid maar die bal wist ik nog niet dus toen ik tegen de kapstok werd aan geduwd zei ik 'AUW!' Logisch maar iedereen dacht dat ik door die bal heel hard au riep dus ik werd door mijn ex vriendinnen kei hard uitgelachen alleen Jim die die bal schoot kwam naar me toe en zei: 'gaat het?!' en hij hielp me met opstaan (want door die duw was ik ook gevallen en ik denk dat bij zag dat ik tegen de kapstok werd aan geduwd) maar toen kwam Timo en hij sleurde Jim mee en toen werd ik weer vooruit getrokken. Toen was het nog in leuker om me uit te lachen gelukkig was iedereen al in de klas. Alleen Jim keek me spijtig aan. Maar hij kon er niks aan doen dat ####### kind van een Timo deed het! Na school ben ik maar op de bank gaan chillen want ik had nog al wat blauwe plekken. Toen in een keer belde mijn vader en zei dat hij over een paar minuutjes thuis was en dat we dan gingen rijden. Nou mam en ik snel eten. Kwartier later was ie er nog niet ik bellen waar blijf je nou dan ik heb al gegeten! Ja ik ben onderweg ik stond in de file. Toen werd het maar wandelen want om kwart voor zeven is het donker. Tijden het wandelen ga ik altijd rijden op Leo en nu dus ook. Beetje last van mijn rug omdat daar een grote blauwe plek zit. Toen we bij een groot gras pad kwamen viel ik er voor af want ik zat is draf en ik keek een beetje om me heen en Leo maakte een nood stop om te eten en dan maak ik er een koprol van af en mijn vader en ik zelf ook lagen helemaal in een deuk. Haha en zelfs Rachida vond het grappig want die hinnikte zachtjes. Leo was met oortjes stijf naar Voren aan het eten. Toen we over het pad aan het lopen waren zei mijn vader steeds voor de grap Leo ga daar bij het water staan dan geef ik haar een duwtje! Maar van Leo af vallen is eerder grappig dan pijnlijk! Maar we gaan ook altijd nog even naar een soort skate baan voetbalveld ding heen en daar gaan Leo en ik altijd over galopperen en hij zat super snel in galop en hij zag wat bloemen staan en je raad het vast al... NOODSTOP!!! Daar lig ik dan 3 meter verder te gieren van het lachen maar van binnen toch een beetje mini beetje boos op hem. Ik viel op mijn buik dus dat deed pijn maar niet zoveel pijn als ik op mijn rug was gevallen. Maar toen Leo zag dat ik op de grond lag kwam hij snel aan gedraafd en zat hij te snuffelen aan mijn wang en te knabbelen aan mijn oor. Ik hou van hem en hij van mij samen zijn wij altijd blijjjjj!!!!! Doei dit was het wel weer heel verhaal van wel 542 woorden nou ja doei doei❤️😈🐴.