Wat uit dwang begon werd liefde

Deel 15

 Perfectief: lina

ik heb geen traan meer over, ik had mezelf nog wel beloofd geen traan meer te laten. om wie nog wel, nee het gaat nier om HEM. maar om wat hij me heeft geflickt. hoe durft hij ik had het niet van hem verwacht, a trut denk ik je kent m net 3 dagen. ik heb besloten mijn spullen zo te pakken en een aparte kamer te nemen, tot we terug gaan naar huis, bij die gedachte raakte ik verward ik heb geen thuis meer. ik wil niet bij die sukkel gaan wonen, maar kan ook niet naar huid en het zou een schande zijn als ik bij mijn ouders thuis zou gaan slapen. ik dacht meteen aan laila, ik zou bij haar kunnen logeren ven tot ik wat voor me zelf had. ik weet het nog niet ik moet nu een slaap plaats zien te vinden, ik kijk voor me uit en zie de zon onder gaan ik heb hier een paar uur gezeten en voel mijn buik knorren, even wat eten en dan naar het hotel. ik pak mijn tas en loop naar een restaurantje en ga eerst naar het toilet mijn gezicht bij werken. ik was mijn gezicht doe mijn lippen en loop weer naar buiten. ga op het terras zitten en bestel wat te drinken. er gingen allemaal dingen door mijn hoofd, mijn familie, wat hij me heeft geflikt, mijn leven hoe het er nu voor staat, nooit gedacht dat ik dit ooit zou mee maken. ik weet ook niet waarom ik het mee maak, elmatoub haal ik me voor en neem een slok van mijn drinken.

het is aardig laat en donker geworden ik nam aan naar het hotel toe te gaan, het was best een eind lopen maar dat vond ik nu even niet erg, alleen deden mijn voeten erg pijn van al dat lopen het zijn ook niet echt slippers om zo lang en zo veel op te lopen, als ik even niet oplet loop ik tegen iemand op "verdomme" zeg ik als ik die persoon aan kijk. wooow denk ik, zulke ogen heb ik nog nooit gezien. "sorry" hoor ik opeens "nederlands?" zegt ie als hij me vragend aan kijkt "ja, jij ook neem ik aan" zeg ik als ik mijn haar goed zet, ik kijk m aan hij is een mooie jongen rond de 24 groot breed lijkt een beetje op samir gaat er door mijn hoofd. "op vakantie?" vraagt hij, ik wist even niet wat ik moest zeggen "ehmmm ja soort van, jij?" "ja met een paar vrienden die ik nu even kwijt ben, en waar ik naar op zoek was" zegt ie als hij rond kijkt ik bewonder hem het is echt een leuke jongen. "nou dan zal ik je niet verder storen bij je zoekttoch" en loop weer verder. "nou ik vin dhet niet erg om gestoord te worden door jou"zegt ie als hij heel lief naar me lacht, en inmiddels naast me is komen lopen. "dus vertel eens waar kom je vandaan uit nederland?" "uit den haag en jij?" "hee ikke ook!!" "dacht ik al is aan je accent te horen" we liepen wat verder en pratte over van alles en nog wat, het was zo een lieve jongen, ik vergat even alles, wat er eerder op de dag was gebeurd. het voelde goed ik had dit even nodig het leek alof hij ech om me gaf, we liepen samen naast elkaar ik stoorde me er niet aan normaal zou ik m allang uitgescholden hebben maar nu genoot ik van zijn gezelschap, "zullen we een terasje pakken?" ik twijfelde "ik weet niet het is al aardig laat en moet nog naar mijn hotel toe" "ik loop met je mee even snel" en stemde toe we bestelde een drankje en dronken het op ik voelde me goed bij hem "maar mag ik vragen wat je naam is?" vroeg ik hem "ow sorry helemala vergeten, komt vast door je schoonheid" Ik bloosde "novel" zegt ie als hij zijn hand uit steekt "en jij bent?" " lina" "die naam past perfect bij je schoonheid" ik proffesional denk ik maar schenk er verder geen aandacht aan. na even gepraat te hebben stel ik voor om te gaan. wel open samen over de boulevard opweg naar mijn hotel want niet ver meer is, "als je het niet erg vind loop ik het laatste stukje alleen" waarom ik dat zei weet ik ook niet "ja, tuurlijk ik begrijp het wel" hij kwam dichterbij me staan we keken elkaar zwijgend aan. ik voelde zijn lippen dichter bij me komen, hij wou me zoenen, nee denk ik jawel payback nee dacht ik weer ik verlaag me net tot zijn niveau. net als hij me wilt zoenen draai ik mijn hoofd om "sorry ik kan het niet" als ik omhoog kijk zie ik een bekent persoon staan die me staat aan te kijken.......

ik wist niet wat ik moest denken of doen, hij stond daar maar te kijken hij bewoog niet hij staarde alleen maar. en novel meskien hij begrijpt er niks van, "sorry,ehmm..........hallo?" ik hoorde hem praten maar ik verstond het niet. "ehmm sorry, zei je wat?" hij keek mij aan en toen  Samir, " ken je hem?" "ehmm, nou nee niet echt, maar sorry vond het heel gezellig maar moet echt gaan" en liep weg ik wist even niet waar naar toe als ik daar maar weg was ik hoorde hem nog mijn naam roepen, maar reageerde er niet op.