Gevecht Voor Het Leven/ Jerschall

einde 10

Pov. Jeremy
Huilend heb ik Pascall in me armen, hij is dood degene waar ik zielsveel van houd is dood, niemand wist dat hij vandaag al zou gaan maar blijkbaar wel dus, de moeder van Pascall belt allemaal mensen en de ambulance is hier naar toe en nemen hem daarna mee.
Ik streel dokr zijn koude wang, zijn kleur is nog niet helemaal weg maar gaat wel langzamerhand "ik hou van je" fluisterde ik voordat ik weer in tranen uitbarste.
Me moeder is onderweg hier heen om me op te halen ik kan hier niet blijven en dat weet ik.
Ik moest Pascall los laten omdat de ambulancepersoneel er waren en ik ging van de bank af "ik hou van je Pascall en dat zal ik blijven doen" zei ik en plaatste nog een kus op zijn lippen en daarna liep ik naar de voordeur waar me moeder stond en ze omhelste me terwijl ik in tranen weer uitbarsten "ik ben hem kwijt" huilde ik "ik weet het" zei ze terwijl de tranen ook over haar wangen liepen, me telefoon gaat de heletijd af maar oppakken weet ik dat dat geen slim plan is.
Ik staar het het raam en kijk naar de hemel wetend dat pascall daar nu is.
We kwamen thuis aan en ik liet me vallen op de bank en staarde op me telefoon naar een foto van Pascall en mij "ik mis je nu al" zei ik zacht, me moeder kwam aan met een kop thee en ik gaf een kleine glimlach "je hoeft je niet sterk te houden he" zei ze en omhelste me "waarom hij" zei ik "dat weten we niet lieverd" en ze streelde over me rug.
Na een aantal uur ging de bel en me moeder deed open en ik zag Harm Joost en Link in de deur opening staan "mogen ze naar binnen Jer" vroeg me moeder en ik knikte en ze liepen naar me toe en voordat ik het wist voelde ik hun armen om me heen en zaten we met ze alle in tranen, toch is het fijn om nu vrienden om je heen te hebben.
We praate wat over Pascall maar gingen ook weer snel naar huis en nu zat ik in de tuin te kijken naar de sterren waar Pascall nu 1 van is "ik zal je nooit vergeten" zei ik "nooit van me leven!

Dit was het einde dan, ik ben niet trots op dit boek echt totaal niet, ik wist nie dat het zo moeilijk zou zijn maar goed de laatste tijd waren fe stukken ook echt klein maar ik had geen ideeën meer en bij dit stuk heb ik ook gehuild, het is namelijk echt gebeurt dat mijn nichtje. Valerie in mijn armen is gestorven en dat beeld zou ik nooit meer vergeten

Tnx voor jullie sterren en commandant's hebben achter gelaten liefde naar jullie💖