Mangle's Frightening Dangle // Dutch

~21~ what does it all mean?

Pov Amy Fish, 2013, 10 nov.

Ze komen steeds dichter.. en dichter.. totdat-

Ze langs me lopen?
Waarom grepen ze me niet meteen?

Ik kijk achter me. Ze zoeken ergens naar. Maar naar wat?

Ik loop zachtjes dichterbij.

De twee lopen naar het bed. Wat moeten ze daar nu weer?
Dan zie ik het: er ligt iemand in!

Foxy komt steeds dichterbij degene in het bed. Mangle ook, maar vreemd genoeg doet zij niks.
Ze kijkt onder het ben en verdwijnt er dan onder.
Foxy daarentegen heeft de dekens van het bed afgerukt, zodat er nu zichtbaar is wie er in het bed ligt.

Ik zou wel willen gillen! Daar, in het bed, ligt-

Ik schiet overeind in mijn bed. Zweet druppelt van mijn gezicht af. Mijn hart klopt als een gek.
Als ik naar rechts kijk zie ik Mark met een bezorgt gezicht op de rand van mijn bed zitten.

"Gaat het wel?", vraagt hij.

Ik schud mijn hoofd, "niet bepaald.."

"Naar gedroomd?" Mark legt zijn hand op mijn schouder.

"Ja," zeg ik zacht, "over het restaurant.."

"Wil je me vertellen waar je droom over ging?", vraagt Mark.

"Ik stond op de zolder," begin ik, "de kastdeur ging langzaam open en Foxy kwam naar buiten. En uit de linker deur kwam Mangle. Ze kwamen op me af, maar vreemd genoeg liepen ze me voorbij.."

"Waarom liepen ze je voorbij?", vraagt Mark, "ik dacht dat je zei dat ze je wilde vermoorden?"

Ik haal mijn schouders op en zucht een keer diep voordat ik weer verder ga met mijn verhaal.
"Ze liepen naar het bed. Er lag iemand in. En Mangle verdween onder het bed."

"Wat moet dat ding nou weer onder het bed?"

Ik haal opnieuw mijn schouders op, "geen idee."
Ik kijk op mijn wekker: 11:45.

"Mark."

"Ja?"

"Het is 11:45, we moeten naar ons werk."

Mark knikt, "kom mee."

Eenmaal bij het restaurant aangekomen, doe ik de deur met een trillende hand open.

Mark legt opnieuw zijn hand op mijn schouder.
"Het komt wel goed, geloof me.", zegt hij.

We lopen naar het kantoor en gaan zitten. We hebben nog tien minuten, genoeg tijd om eens even uit te zoeken, wat die rare droom van mij inhoud.

Ik klik op het 'aan' knopje van de camera's en de Showstage op cam 12 verschijnt.
Ik ga naar zolder en kijk op de 360 graden cam. Ik zie helemaal niks verdachts. Nou ja, niets anders dan normaal, laten we het daar maar op houden.

Ik draai de camera totdat ik het bed in beeld heb. Ik ga dichter op het scherm zitten en bekijk het bed.

Ik draai me om en kijk naar Mark.

"Daar," zeg ik terwijl ik naar het scherm wijs, "daar onder het bed."

"Wat bedoel je?", vraagt Mark, die het duidelijk niet ziet.

"Een schacht.", zeg ik.

Nu ziet Mark het ook.
Hij knikt.
"Waar lijdt dat ding naartoe denk je?"

Ik haal mijn schouders op, "weet ik niet," zeg ik, "maar ik zou zeggen... ons kantoor.."

Ik ben gefocust op het scherm.
Dan worden mijn ogen groot. De haren in mijn nek gaan overeind staan.

Daar in het bed, ligt een persoon!