Mangle's Frightening Dangle // Dutch

~16~ we survived night 2

Pov, Amy Fish, 2013, 10 nov.

"4:00 AM Mark!" Zeg ik enthousiast, "nog maar twee uurtjes volhouden!" Ik glimlach naar hem.

Hij knikt simpel en loopt naar een van de schachten. Hij drukt op het knopje. Gelukkig, de schacht is leeg.

Mark zucht en loopt naar de andere, drukt op het knopje. Maar hij ziet niks. De schacht is nog steeds afgesloten.

"Ehm, Amy?"

"Ja?", antwoord ik terwijl ik gefocust naar de camera's kijk.

"Kun je de schacht even openen?"

"Hm? Oh, ja natuurlijk.", zeg ik en druk een knopje. De schacht gaat open en Mark drukt op het lichtknopje. Ook deze schacht is leeg. Gelukkig maar.

"Heb je eigenlijk al op zolder gekeken?", vraagt Mark als hij gaat zitten.

Ik schud mijn hoofd, "nee.", zeg ik.
Ik druk op een paar knopjes en de zolder verschijnt. Gelukkig staat iedereen daar gewoon nog op zijn plek-

Mijn ogen worden groter. Daar op cam 12, de 360 graden cam, zie ik dat de linker deur op een kier staat. Twee lichtgevende ogen kijken recht in de camera.
Mark ziet het ook en hapt van schrik naar adem.

"W-wat is dat?!", zegt hij bang.

Ik haal mijn schouders op. "Geen idee..", zeg ik. Ik klink eigenlijk best zelfverzekerd, maar eigenlijk zit ik hier te trillen als een rietje.

Ik ga iets dichter bij het scherm zitten om het beter te kunnen zien. En ik zou zweren dat ik die deur heb zien bewegen.
Ik deins geschrokken naar achteren.

"Nightmare Mangle.", zeg ik met een trillende stem.

Dan zegt Mark iets. Op de meest rustige manier. Wat me verbaasd, want hij is al de hele nacht bang en alles wat hij zegt komt er met een trillend geluid uit. Maar dit niet.
"Wacht even..", begint hij, "hoe kunnen die dingen vanaf de zolder bij ons komen?"

Ik draai me om zodat ik recht in Marks' gezicht kijk.

"Wat?", zeg ik verbaasd.

"Nou, waar kunnen die beesten heen? Ze komen blijkbaar op de slaapkamer af. Maar hoe kunnen ze zo bij ons komen?", vraagt hij terwijl hij naar de slaapkamer op het scherm wijst.

Ik kijk naar het scherm en dan terug naar Mark.

"Je hebt gelijk. Ze kunnen hier niet komen!", roep ik.

"Ja, tenzij er ergens een trap naar beneden-", Mark stopt midden in zijn zin.
Ik kijk hem met grote ogen aan.

"Een trap... Tuurlijk! Hoe zouden de bezoekers anders naar zolder kunnen?!", roep ik terwijl ik geïrriteerd terwijl ik op mijn desk ram met mijn vuisten.

"A-Amy?", zegt Mark ineens.

"Ja?", vraag ik.

Mark zegt niks, hij wijst alleen naar het scherm.
Ik draai me om en dan zie ik het: de deur staat bijna helemaal open en Nightmare Mangle is helemaal zichtbaar.

Ik slik iets weg. Ik weet niet of het een gil, of mijn eten van gister vanavond was.

"Hoe komen we daar vanaf?!", ik begin in paniek te raken.
"Wacht, hoe laat is het?!", zeg ik terwijl ik op mijn horloge kijk.

Dan laat ik me opgelucht in mijn stoel zakken en zucht diep. Direct daarna hoor ik de klok: 6:00 AM. De nacht is over.