Σε βλέπω και ερεθίζομαι

Κεφάλαιο 45

"Που είναι η παρέα σου;" Με ρωτάει ο Στέφανος.

"Εκεί." Απαντάω και του δείχνω τα κορίτσια απέναντί μας.

"Μάλιστα." Έρχεται η απάντησή του κάπως περίεργα ειπωμένη.

Πλησιάζουμε και αμέσως τρέχει καταπάνω μας  η Λίλη.

"Που ήσουν;" Με ρωτάει ανήσυχα.

"Λιλάκι να σου πω ένα μυστικό; Το πάτωμα δεν είναι ίσιο. Κόντεψα να πέσω." Της λέω και χαζογελάω.

"Γεια σου Στέφανε." Χαιρετάει η Λίλη με οικειότητα τον Στέφανο και αυτός ανταποδίδει τον χαιρετισμό.

"Γεια σου Λίλη. Η Άννα δεν πρέπει να πιει άλλο." Της λέει στη συνέχεια.

"Γνωρίζεστε;" Τους ρωτάω.

"Είναι ο Στέφανος." Απαντάει η Λίλη και ύστερα από μια μικρή παύση προσθέτει με νόημα, "της Ελίζας."

"Δεν είμαι της Ελίζας." Της λέει εκείνος.

"Χωρίσατε κιόλας;" Τον ρωτάει η Λίλη.

"Δεν σε είχα για κουτσομπόλα Λίλη." Αποκρίνεται αυτός.

Συγνώμη ποια είναι η Ελίζα που υποτίθεται κιόλας πως εγώ την ξέρω και ποιος είναι ο Στέφανος; Εγώ δεν ξέρω καμία Ελίζα και κανέναν Στέφανο. Είμαι τόσο μεθυσμένη και δεν θυμάμαι; Ας με βοηθήσει κάποιος.

"Δεν σε είχα για τόσο μυγιάγγιχτο." Του λέει η Λίλη.

Στη συνέχεια με παίρνει από τα χέρια του και με υποβαστάζει πλέον εκείνη. Με τρόπο χωρίς να μας καταλάβει ο Στέφανος, μου ψιθυρίζει στο αυτί το όνομα της Στέλλας.

"Αααα!" Βγάζω επιφώνημα κατανόησης. Τώρα σπίρταρα. Πρέπει να είναι ο μαλάκας ο Στέφανος της Στέλλας, που έλεγε πως δεν κάνει σχέσεις όμως με αυτήν την Ελίζα, που όντως δεν ξέρω, έκανε τελικά σχέση. Μικρός που είναι ο κόσμος! Ήπιαμε και σφηνάκι στην υγειά του νωρίτερα.

"Στέφανε, θα έρθεις να σε κεράσουμε ένα ποτό για τα γενέθλια της Στέλλας;" Του προτείνει η Λίλη.

"Με περιμένει η παρέα μου. Όμως θα έρθω να πιω ένα σφηνάκι μαζί σας για τα χρόνια πολλά." Της απαντάει.

Λίγα λεπτά μετά κρατάμε όλοι από ένα σφηνάκι και ευχόμαστε χρόνια πολλά στη Στέλλα. Πίνουν όλοι αλλά πριν προλάβω να πιω το δικό μου, μου το αρπάζει από το χέρι ο Στέφανος. Δεύτερος Άρης μας βρήκε.