Σε βλέπω και ερεθίζομαι

Κεφάλαιο 23

Το αγόρι μου (τονίζω το μου για να το εμπεδώσω καλύτερα ίσως εγώ η ίδια), έδωσε λεφτά στο Χάρη για να πληρώσει το μερίδιό μας, πήραμε τα πράγματά μας και φύγαμε. Ανυπομονώ να πάμε σπίτι μου. Λίγο η ζήλεια μου, λίγο το ποτό, μου έδωσαν την κατάλληλη ώθηση που χρειαζόμουν για να ξεπεράσω τις φοβίες μου. Αυτή η βραδιά θα είναι εκπληκτική!

Ο Άρης κάλεσε ταξί γιατί δεν του αρέσει να οδηγάει πιωμένος οπότε δεν είχε έρθει με τη μηχανή του. Αυτό κάνει κάθε φορά που βγαίνει έξω βράδυ για να πιει. Για ένα ατίθασο αγόρι όπως αυτός, τούτη είναι μια πολύ ώριμη συμπεριφορά. Του το αναγνωρίζω αυτό. Κάνει τρέλες αλλά πάντα σε λογικά πλαίσια και ποτέ εις βάρος των άλλων. Δε θέλει να διακινδυνεύσει να χτυπήσει κάποιον τυχαίο, αλλά ούτε και εμένα που θα είμαι μαζί του. Αυτό είναι άλλο ένα στοιχείο του χαρακτήρα του που με γοητεύει. Το γεγονός ότι έχει την εικόνα του κακού παιδιού, (που κακά τα ψέματα σε ποια γυναίκα δεν αρέσουν τα "κακά παιδιά";) αλλά παράλληλα είναι πολύ συνετός και μπορείς να του εμπιστευτείς ακόμα και τη ζωή σου.

Φτάσαμε σπίτι μου, πλήρωσε το ταξί και βγήκαμε επιτέλους στον καθαρό αέρα. Σε όλη τη διαδρομή γύριζαν όλα μέσα στο κεφάλι μου. Αυτά τα τελευταία δύο σφηνάκια με χτύπησαν παραπάνω από όσο νόμιζα. Ο Άρης με βοήθησε να ανέβω τα σκαλιά της πολυκατοικίας γιατί παραπατούσα και επιτέλους μείναμε οι δυο μας.

Τον αγκαλιάζω, ή μάλλον να το πω πιο σωστά, τυλίγω τα χέρια μου γύρω από το λαιμό του και κρεμιέμαι απάνω του και του λέω,

"Άρη, πάμε μέσα στο δωμάτιο μου. Απόψε θέλω να μου κάνεις έρωτα."

Άρης: "Γαμώτο πραγματικά θα σε δείρω." Μου λέει και αρχίζει να με φιλάει άγρια.

Το φιλί μας δεν κράτησε πολύ. Το διέκοψε ο Άρης απότομα και τραβήχτηκε μακριά μου. Τον βλέπω να μου γυρνάει την πλάτη και να περνάει νευριασμένος τα δάχτυλά του ανάμεσα στα μαλλιά του.

Άννα: "Άρη τι έπαθες; Δε με θες;"

Άρης: "Σκάσε γαμώτο."

Άννα: "Άρη τι έπαθες;" Ξαναρωτάω ανήσυχα.

Άρης: "Πόσες φορές σου είπα πως δε μου αρέσει να γίνεται τύφλα από το ποτό το δικό μου το κορίτσι; Σου είπα ή δε σου είπα άπειρες φορές απόψε να μην πιείς άλλο; Κι εσύ τι έκανες; Πήγες και μέθυσες και τώρα μου ζητάς να σου κάνω έρωτα. Με έχεις τόσο καιρό στο περίμενε. Δεν ξέρω ούτε και γω που βρίσκω την υπομονή και δεν έχω τρελαθεί ακόμη από την προσμονή και έρχεσαι εσύ τώρα και μου ζητάς να κάνουμε έρωτα. Μου λες δηλαδή να φερθώ σαν μαλάκας και να σε εκμεταλλευτώ ενώ ξέρω πολύ καλά ότι δε μιλάς εσύ αλλά μιλάει το ποτό."

Άννα: "Εν είμαι τόσο μεθυζζζζμένη όσο νομίζεις. Απλά έχω κάνει κελάφι. Αλήθεια θε σέλω και δε μιλάει το ποτό. Μιλάω εγώ, η Άννα."

Άρης: "Δεν μπορείς ούτε καν να μιλήσεις σωστά και μου λες ότι δεν είσαι μεθυσμένη;"

Άννα: "Απλά μπέδδρεψα τη γλώσσα μου."

Άρης: "Σέρνεις και μπερδεύεις τα λόγια σου, δεν μπορείς να προχωρήσεις μόνη σου ούτε βήμα και αν μέναμε μέσα στο ταξί λίγα ακόμη λεπτά βάζω στοίχημα πως θα είχες κάνει εμετό. Πάμε να ξαπλώσεις και τα ξαναλέμε αύριο όταν θα συνέλθεις."

Εγώ πάω να τον πλησιάσω και παραπατάω. Ευτυχώς με μια γρήγορη κίνηση, ο Άρης βρέθηκε δίπλα μου και με συγκράτησε να μην πέσω.

Άννα: "Άρη είσαι θυμωμένος μαζί μου;"

Άρης: "Ναι."

Με σηκώνει στην αγκαλιά του και με πάει στο κρεβάτι μου. Με τοποθετεί κάτω από τα σκεπάσματα και πάει να φύγει.

Άννα: "Άρη δε θέλω να σε χάσω."

Γυρνάει και κάθεται στο κρεβάτι πάνω από τα σκεπάσματα. Με πλησιάζει και φυλακίζει το πρόσωπό μου στις παλάμες του.

Άρης: "Δεν πρόκειται να με χάσεις κοριτσάκι μου."

Άννα: "Ναι αλλά μου μου θύμωσες μαζί μου." Όντως δυσκολεύομαι να μιλήσω αλλά δεν είμαι πολύ μεθυσμένη. Σωστά;

Άρης: "Ματάκια μου όμορφα δε θύμωσα στ' αλήθεια. Απλά άκουσα αυτό που περιμένω τόσο καιρό να ακούσω από σένα αλλά ξέρω ότι δεν το εννοείς και φρίκαρα λίγο. Κοιμήσου τώρα να ξεμεθύσεις και αύριο όλα θα φτιάξουν." Μου λέει και με φιλάει τρυφερά στο κούτελο.

Τον τραβάω πάνω μου την ώρα που πάει να φύγει και τον φιλάω με πάθος. Αυτή τη φορά βαθαίνω εγώ πρώτη το φιλί. Δεν ξέρω που το βρίσκω αυτό το θάρρος αλλά τον σφίγγω πάνω μου και τον φιλάω έτσι όπως δεν τον έχω ξαναφιλήσει ποτέ άλλοτε. Πως με λέει ο Άρης ώρες ώρες; Αγριόγατα. Έτσι νιώθω αυτήν τη στιγμή. Επίσης τον θέλω απελπισμένα. Είμαι απίστευτα ερεθισμένη για ακόμη μία φορά απόψε και το μόνο που σκέφτομαι είναι πως τον θέλω. Τώρα! Επειγόντως!

Διακόπτει ο Άρης με δυσκολία το φιλί, γιατί εγώ δεν τον αφήνω και σηκώνεται απότομα από το κρεβάτι.

Άρης: "Γαμώ την εντιμότητά μου γαμώ."

Άννα: "Άρη μη φύγεις. Σε θέλω."

Κάτι λέει μέσα από τα δόντια του αλλά δεν τον καταλαβαίνω. Πάντως μου ακούγονται σαν βρισιές.

Άρης: "Σε παρακαλώ σταμάτα. Ξέρεις πόσο δύσκολο μου είναι να φύγω;"

Άννα: "Τότε μη φύγεις." Λέω με πείσμα.

Άρης: "Αν μείνω, αύριο θα το μετανιώσεις και δεν το θέλω."

Άννα: "Δε θα το μετανιώσω."

Άρης: "Προσπαθώ να μην είμαι το τέρας που νόμιζες. Μη μου το κάνεις πιο δύσκολο."

Και με αυτές τις τελευταίες κουβέντες έφυγε.