"Her hikayenin bir başlangıcı ve bir sonsuzluğu olur."
* * *
Beyaz masumiyyetin rengiydi değil mi? Yağan kar mutluluk vericiydi.
Doğan güneş umut vaat ederdi bir zamanlar. Artık gelecek karanlık bir geceyi aydınlatmaya çalışan mum ışığı kadar silik...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ÜçüncüBölüm - Yardım et!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bölüm şarkısı: Fleurie- Hurricane)
"Zihnimizdeki sonu gelmez, tükenmekbilmez,sessizçığlıklardıruhumuzukarartan."
Sükutun saltanatının şeffaf gölgesi düşüyordu üsse. Herkes sessizce görevini yerine getiriyordu. Dalgalar dövüyordu usulca ada şehrin gövdesini.
Güneşin en tepeye ulaşmasına daha bir kaç saat vardı. Buna rağmen güvertenin metal zemini yeterince ısınmıştı. Siyah metal gövdesine çarpan güneş ışınlarını kara delik gibi son zerresine kadar yutuyordu. Yutulan enerji ada şehrine yaşam enerjisi sağlıyordu.
Alt güvertede yine savaşçılar talim yapıyorlardı. Sanki onlar da huzur verici sessizliği bozmak istemezcesine sessizce devam ediyorlardı talimlerine. Isınmış metale yaslanan çıplak ayakları ılık bahar esintisi etkisi yaratıyordu. Ellerinde silahlar, gözlerinde hırs, alınlarından akan ter eşliğinde var güçleri ile çabalıyorlardı. Eskisinden daha azimli ve hırslıydılar artık. Buna sebeb iki çırağın savaşçı mertebesine koruyucular tarafından seçilerek ulaşmasıydı. Güvertedeki her zamanki talimi diğerlerinden farklı kılan iki kişinin eksik oluşuydu: Kayra ve Will...
