[จบแล้ว] (Kookmin) จากนี้...และตลอดไป

ตอนที่ 4

ตื้ด~
ตื้ด~

"ติดแล้ว"

(ว่าไงจองกุก)

"จีมินคุยกับใครทำไมปิดสายเรียกผม!!"

(...)

"จีมิ.."

ติ้ด.

จู่ๆจีมินก็ตัดสายใส่

จองกุกเริ่มร้อนรน จีมินไม่เคยตัดสายใส่เขา

ตื้ด~

ติ้ด.

"จีมิน ฮึก"

ตื้ด~

ติ้ด.

"จีมินรับสายผมหน่อย ฮึก"

(หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้กรุณาติดต่อในภายหลังค่ะ)

จากตัดสายก็ปิดเครื่องไปแทน

"ฮึก จีมิน"

เป็นอีกครั้งที่จองกุกร้องไห้

"จีมิน ฮึก ฮือๆ"

ทั้งทีเป็นวันแห่งความรักแท้ๆ

มีความสุขไม่กี่ชั่วโมงก็ต้องมาร้องไห้

"ทำไม ทำไมไม่รับสายผม ฮึก จีมิน ทำไม ฮือๆ"

เอาแต่คร่ำครวญถึงคนรักจนหลับไป

จิ๊บๆๆ

"ฮ๊า~ สดชื่นจัง"

วันนี้วันหยุดของจีมินเจ้าตัวก็เลยออกมาวิ่งที่สวนสาธารณะแต่เช้า

ตื้ด~

"ใครโทรมานะ?"

มือเล็กล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมา

"คุณ!!"

มือเล็กกดรับโทรศัพท์อย่างไม่ลังเล

"สวัสดีครับ"

(วันนี้หยุดเหรอถึงไม่มาทำงาน)

"ครับ"

(ดีเลย ออกมาหาฉันหน่อยสิ ฉันจะรอหน้าห้างที่นายทำงานนะ)

"ครับ"

จีมินกดวางสายก่อนจะกลับห้อง

จองกุก ฉันขอโทษนะ

"จองกุก มึงตื่นยังเนี่ย"