จองกุกทรุดตัวลงที่พื้นพร้อมกับสาวใช้ที่เข้ามาดู
"โอ้ะ คุณหนู เจ็บมากมั้นคะ?"
จองกุกมองหน้าสาวใช้ก่อนจะยิ้มให้
"ไม่เป็นไรหรอกครับ แค่นี้เอง"
จองกุกหยิบกระเป๋าขึ้นมาก่อนจะเดินขึ้นห้อง
ผมจะอดทนและเข้มแข็งเพื่อจีมิน..
"เฮ้อ~"
จีมินถอนหายใจออกอย่างเหนื่อยใจ
เขานำเงินไปจ่ายค่าห้องแต่ป้าเจ้าของห้องบอกว่ามีคนจ่ายให้แล้ว
คงเป็นจองกุกสินะ
เขานอนดูบิลธนาคารที่ส่งมาหลายฉบับก่อนจะวางมันลง
"ตายดีมั้ยนะ จะได้ไม่ต้องเหนื่อย"
จีมินเอามือเกยหน้าผากก่อนจะหลับตาลง
เหนื่อยจนไม่อยากมีชีวิต...
จู่ๆความคิดนึงก็แล่นเข้ามาในสมอง
มือเล็กหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรออกเบอร์ใหม่ที่บันทึกเอาไว้
รอสายไม่นานก็มีคนรับ
(คิดว่าจะไม่โทรมาซะแล้ว)
"คะ..ครับ"
(ตัดสินใจได้แล้วเหรอข้อเสนอที่ฉันให้น่ะ)
"ยังครับยัง ผมแค่ลองโทรว่าจะติดหรือเปล่า"
(หึ แค่โทรเช็คเบอร์เองเหรอ)
"ครับ งั้นผมไม่กวนแล้วครับ"
(อื้ม ฝันดีละ ตัวเล็ก)
"คะ..ครับ"
จีมินวางสายลงด้วยความสับสนก่อนจะมีสายเข้าต่อ
ตื้ด..
"คุยกับใครอยู่เนี่ย!"
ตื้ด..
จองกุกเริ่มหัวเสีย
ก็จีมินปิดสายเรียกซ่อน
จีมินไม่เคยเป็นแบบนี้..
จองกุกลองโทรออกอีกรอบ
YOU ARE READING
[จบแล้ว] (Kookmin) จากนี้...และตลอดไป
Fanfictionช่วงนี้อารมณ์มาม่าค่ะ เลยขอแต่งอะไรที่ดราม่าสักหน่อย ขอเรียกน้ำตาจากลีดหน่อย ฮืออออออออ แต่งเอง เศร้าเอง 😭😭😭😭😭😭
ตอนที่ 4
Start from the beginning