3+2

12. "Hem Yara Bandım, Hem Yaram"

Elif

Saat sabahın 3'ü ve bilin bakalım ben ne yapıyorum? Salonda boş boş oturuyorum. Televizyon izlemiyorum. Kitap okumuyorum. Müzik bile dinlemiyorum. (Artık ondan da korkar oldum.) Sadece oturuyorum.

Neden acaba? Neden yatıp zıbarmıyorsun Elif? Hı, neden burada salak salak oturuyorsun?

Uykum kaçtı bir kere.

Neden uykun kaçtı Elif?

Kaçası tuttu.

Hııı, kaçası tuttu. Kaç gündür uykuların neden kaçıyorsa ondan kaçmıştır şimdi de.

Neden kaçıyormuş ki uykularım?

Onu en iyi sen bilirsin.

Bilmiyorum işte, bilmiyorum!

Allah'ım ben niye uyuyamıyorum ya, neden? Anıl öküzünden bana ne. Nerede ne yapıyorsa yapsın. Resmen oturdum burada Anıl'ın eve gelmesini bekliyorum. O da gelmiyor! Sabah oldu, ya sabah! Bu saate kadar gece kulübünde tepinmiyordur herhalde. Ayyy, daral geldi bana.

Elif, yat uyu bu saatten sonra gelmez o.

Demesi kolay tabii.

Gerçekler gerçekler... Sen en iyisi uyu ya. Bu saatten sonra gelen Anıl'dan hayır mı gelir?

Beynimde bin bir türlü farklı düşünce cirit atarken nasıl uyuyacağım ben? Onu söyle bari. Offf, bu çocuk gelmeyecek mi? Hayır, gelmeyecekse de niye ben dert ediyorum ki? Nerede ne yaparsa yapsın beni ne ilgilendirir? Gelmezse gelmesin. Umurumda değil ki. Hiç değil hem de!

Anıl

5 saat önce

Sinirden söylene söylene arabama doğru gittim.

"Ne diye açıklama yapmaya kalkıyorsun kıza Anıl? Bak kendi de dedi ona ne ki? Yersin lafı oturursun aşağıya böyle. Umurunda bile değilsin işte. Sen bile daha çok taktın onun ne düşüneceğini! Neden taktıysam ben de? Neden açıklama yapma ihtiyacı duyduysam?"

Arabaya bindim ve tam sürecekken "Şimdi cidden Merve'yle gece kulübüne mi gideceğim, ya?" dedim kendi kendime. Hiç de havamda değilim. Kaç gündür sırf Merve'nin suratını görüyorum fenalık geldi artık. Fena kız değil de o Alman aksanı beni öldürüyor. Acayip de eğlenmiyorum onunla takılırken ama amaç zaman öldürmek zaten. Her zaman yaptığım gibi yani.

Arabamı Merve'nin evine sürerken cidden gitmek istemediğimi anladım ve arabamı uygun bir köşeye çekip Merve'yi aradım.

"Aloğ, Ağnıl?"

"Ya, Merve ben hiç havamda değilim de daha sonra gitsek gece kulübüne?"

"Oğlur. Bağşka biğr yeğre giğdelim oğ zağman."

"Yok ben genel olarak bir yere gidecek modda değilim."

"Yaaaaaağ! Çoğk oğyunboğzansın. Söğz veğr bağna giğtcez soğnra."

"Tamam, Merve. Söz."

"Oğ zağman göğrüşürüz soğnra."

"Görüşürüz."

Telefonu kapattıktan sonra aklıma başka bir şey geldi. Şimdi ne yapacağım acaba? Eve gidemem. Gidersem Elif'in diline düşerim ki bunu hiç istemiyorum. Hem benim Merve'yle olduğumu sansın daha iyi. Yalan borcum yok valla. Elif'in Merve'ye gıcık olması çok hoşuma gidiyor, doğruya doğru. Neden bilmiyorum ama öyle. Bir de eğer Elif Merve'ye gıcık olmasaydı şu an benimle konuşuyor olmazdı. Hani şu olaydan –anlarsınız ya- dolayı bayağı soğuktu bana karşı, yani doğal olarak. Ama ne zaman Merve ortaya çıksa kız bir anda benimle iletişime geçiyor. Çok salakça biliyorum ama biraz da bu yüzden Merve'yi yanımda tutuyorum. Elif bana çemkirsin diye. Bu da bir iletişim biçimi. Hiç konuşmamasından iyidir. Tabii Elif'le iletişimimizi sağlayan bir de Müteahhit bozuntusu Özgür Bey var. Ama o sinirlerimi bozuyor. Şeytan diyor bul şunu ağzını burnunu kır! Biraz daha kaşınırsa bunu da yapacağım zaten!