13. Czas i miejsce akcji

3.7K 187 142
                                    

Jakiś czas mnie tutaj nie było, lecz teraz powracam z pomysłami na kolejne notki. Bez zbędnego wstępu zaczynajmy.

Tytuł od razu nam wskazuje, na czym tym razem się skupimy. Na początek zajmiemy się czasem naszej powieści.

Wiele książek czy też opowiadań dzieje się w znanych nam czasach współczesnych. Jest to dobry wybór, ponieważ mamy pojęcie, jak wszystko funkcjonuje.  Spotkałam się jednakże z tworami, których akcja dzieje się sporo lat wstecz. Dajmy na to nawet średniowiecze czy starożytność.

W coś takiego musimy włożyć o wiele więcej pracy oraz poszukiwań. Przede wszystkim trzeba się dowiedzieć, jak wyglądało życie codzienne w tamtych czasach. Bez tego ani rusz. Nie napiszemy np.:

Jest rok 1524. Anna spacerowała ulicami Chicago, spoglądając na ekran nowego telefonu.

Błąd jest chyba widoczny na pierwszy rzut oka i mam szczerą nadzieję, że nikt aż takiego nie zrobi. Chyba, że ktoś przez całe życie unikał lekcji historii.

Musimy dostosować ubiór postaci, jej zachowanie, a także warunki życia do czasów, w których umieścimy naszą akcję.

Dla początkujących pisarzy mam pewną radę. Swoją pierwszą powieść polecam umieścić w czasie, z którym jest się najlepiej zaznajomionym.

Przejdźmy teraz do miejsca akcji. Najczęściej jest nim Londyn bądź Stany Zjednoczone. Dlaczego tak mało osób pisze o Polsce?

Dokładnie znamy nasz kraj i warunki życia w nim. Nie trzeba się specjalnie wysilać, szukać ciekawych miejsc.

Rozumiem, że niektórzy chcą się wykazać. Jednak dużo osób wiedzą o miejscu akcji swojej powieści nie imponuje. Wręcz przeciwnie. Niektórzy zapewne myślą, że gdzie indziej jest tak, jak u nas. Otóż nie. Dlatego ja zawsze wolę poznać kilka istotnych faktów o danym miejscu, a dopiero potem wziąć się za pisanie.

Istnieje możliwość wymyślania jakiegoś fikcyjnego świata lub miejsca. Dajmy na to Mystic Falls z serialu Pamiętniki Wampirów.

Miasto zostało wymyślone na potrzeby serialu i nie istnieje w realu. Dzięki temu twórcy mogli wykazać się kreatywnością i sami wymyślić wygląd oraz historię tego miejsca.

Na potrzeby naszej opowieści również możemy coś takiego zrobić. Stworzyć unikalny obszar, który dotąd istniał tylko w naszej wyobraźni.

To był przykład jednego miejsca, podczas gdy reszta świata była normalna. Przejdźmy teraz do sytuacji, kiedy to cały świat pozostaje zmieniony.

Tym razem posłużę się dwoma znanymi dziełami. Zacznijmy może od Igrzysk śmierci.

Większość pewnie oglądała film albo czytała książkę. Chodzi mi głównie o znajomość przedstawionego tam świata.

Na pewno nie powiemy, że jest taki sam, jak ten obecny. Może i żyją tam ludzie, ale my nie zastanawiamy się kto. Raczej gdzie i jak.

Mamy państwo Panem, którego główną stolicą jest Kapitol. Nic dziwnego i nowego. Ostatecznie my też mamy państwa oraz stolice.

Panem dzieli się na dwanaście Dystryktów. Nie wiem, czy ktoś zwrócił na to uwagę, ale w teraźniejszości, niektóre państwa również się dzielą. Polska przecież ma województwa, powiaty i gminy. Kiedyś nawet nastąpiło rozbicie dzielnicowe.

Na czele państwa stoi prezydent Snow. Taka władza jest nam dobrze znana. My też, jak inne państwa, mamy prezydenta.

Wszystko inne jest urządzone dość inaczej. Obecnie nikt nie wpadł jeszcze na pomysł urządzenia turnieju, gdzie ileś ludzi zabija się nawzajem. Przynajmniej w realu.

Tworząc własny świat, pamiętajmy o szczegółach. Dbanie o nie jest bardzo ważne, ale tym tematem jeszcze się zajmiemy.

Drugą książką jest Harry Potter.

Autorka połączyła świat czarodziejów i zwykłych ludzi, zwanych w obrębie serii mugolami. Większa część fabuły i akcji dziej się właśnie wśród magii oraz murów Hogwartu. Mamy kilka scen w normalnym otoczeniu i tyle. Książki te skupiają się głównie w tym innym, nieznanym nam środowisku.

Przez tan cały monolog i niesamowicie długą notkę dążę do jednego.

Bardzo ciekawym, wręcz świetnym pomysłem jest stworzenie czegoś własnego. Przeniesienie miejsc z naszej wyobraźni do książki bywa o wiele trudniejsze niż się wydaje. Czasami może coś nie wyjść, ale z tego powodu nie warto rezygnować. Każdy pisarz ponosił porażki, zanim dotarł do celu. Ważna jest wytrwałość. Nigdy nikomu nie udało się osiągnąć niczego od razu. Tutaj potrzebna jest przede wszystkim wytrwałość.

Pisanie bowiem nie jest tylko rozrywką. To styl życia.

Postaram się, by kolejne rozdziały również były tak długie i wyczerpujące. Mam plany na najbliższe wpisy, ale możecie równie podawać w komentarzach tematy, jakie chcielibyście, bym omówiła.

Jak pisać, by czytaliOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz