Chapter 4:First met

Começar do início
                                    

"Hope that I'll have a good day today."
Then I just sigh.

Shana's POV:

"Wahhh late na ako!" Napasigaw ko nalang sabi.

"Wahhh Hindi pwede!"

Nag madali na akong kumilos mag sipilyo at maligo, deretsyo bihis na rin ako at bumaba na agad.

"Kuya!" Sinigaw ko sa sala.

" Good Morning baby girl!" Bati sakin ni Kuya Shan.

"Kuya walang good sa morning! Late na ako hindi mo pa ako ginising!" Sabi ko sakanya.

"Baby paano ka masasanay mag isa pag Hindi ka mismo gumawa ng mga simpleng Bagay tulad ng pag gising sa umaga" sabi niya saakin.

May point nga naman si kuya. Aalis na kasi si kuya this week, sasama siya Kay na mom and dad sa states para maka tulong sa company, kailangan na raw nila ng katulong roon at Hindi na kaya nina mommy.

Dapat nga kasama ako ngayon ni Kuya pero I declined it. Ayoko mangibang bansa, mahirap kaya ang ganon, lalo na pag nag aaral ka pa.

And ayoko pating iwan si Sharlene at Eunice, tinuturing ko na silang parang mga Kapatid at syempre best friends.

At isa pa, Napa mahal na talaga ako sa pilipinas. Madami dami na rin ang mga alaalang magaganda at malulungkot na Bagay na dito ko naranasan, baka pag sumama ako sa states mag mukmok pang ako don at mag sisi na sumama sakanila.

I finally got my decision, kaya ako lang dito maiwan mag isa sa Bahay. Pero syempre sabi nina mom and dad free sina Sharlene and Eunice in the house.

"I know kuya bu--"

"No but's Shana. Learn still I'm here." Sabi ni Kuya.

Tumango nalang ako sakanya.

"I made some breakfast, eat it up." Sabi niya pa.

Umupo na ako ng lamesa at kumain na agad, late na kaya ako! First day of school pa! Nako paktay na ko! Wahhh

"Done na kuya, una na ko." Sabi ko sakanya.

"Hatid na kita baby girl" he said. Akmang tatayo na siya pero inunahan ko na siya

"Kuya no need, una na ko ciao" sabi ko sakanya sabay labas na ng Bahay.

Malapit lang naman ang school dito, kaya no need na hatidin pa ako ni Kuya Shan.

***

Nandito na ako sa school, napahanga ako dahil ang laki talaga ng paaralang ito, Hindi ko ito inaasahan dahil halos malaking gate ang nakaharang dito kaya di mo pansin kung gaano kalaki ang school na ito.

Binasa ko ang tawag sa school at

"Lim's Academy..." bulong ko.

" Mga susyalin siguro mga napasok dito." Bulong ko pang sabi

"Actually yes." May sumagot.

"Wahhh!" Halos mabato ko mga gamit Kong dala dala, sa pag sulpot niya.

"Hahahah wag ka namang ganan ms. Alam Kong gwapo ako pero Hindi kailangan magulat." Ngiti niyang sabi.

Ang hambog naman nito grabe.

"Ah ganon ba?.. sige mauna na ako." Sabi ko sakanya sabay alis na.

"Nakakagulat namang taong yon, isa pa nakakairita." Sabi ko nanaman.

"Talaga? Sino?"

Muntikan na akong mapatalon sa kinakatayuan ko.

"Shana naman, Hindi naman nakaka takot muka namin eh." Nagtatampong sabi saakin ni Eunice.

Napangiti naman ako sa sinabi nila.

Hindi ko pa pala na sasabi na dito mag aaral sa Lim's Academy sina Eunice at Sharlene. Sa Katunayan sila ang nag yaya saakin na dito ako pumasok para tatlo kaming sama sama. Pinilit pa nga nila sina daddy at mommy eh, at kinumbinsi. Buti nga pumayag ang nga ito.

"Hahaha sorry, nagulat lang ako" sabi ko sakanila.

"Hahah okay lang, sya nga pala, ano ang mga section niyo?" Tanong ni Eunice saamin.

"A2 ako" sabi ni Sharlene.

"Ako rin same tayo!"tuwang tuwang sabi ni Eunice.

Tiningnan ko naman yung papel ko at tiningnan ang section ko.

Wahhh

"Nanahimik ka Shana, section mo?" Tanong uli ni Eunice.

"A-ako lang mahihiwalay sainyo..." sabi ko sakanila.

"Huh? Bakit? Patingin nga" kinuha ni Eunice ang papel ko.

"Eh? A1 ka?! Ikaw lang nga mapapahiwalay samin"sabi niya.

"Okay lang yan, malapit lang naman ata classroom natin eh." Sabi ni Sharlene sabay tap ng balikat ko.

"Pero.."

"Okay nga lang yan Shana, basta sabay sabay parin tayo ha." Sabi nila saakin.

Tumango nalang ako sakanila at ngumiti kahit papano.

Natatakot ako dahil Hindi naman ako maalam makipag kaibigan eh.. at isa pa.., Hindi ako nakikipag usap sa mga Hindi ko mga kaclose.

"Sige na, haha Tara na" yaya nila.

Nag lakad na kami hanggang sa makita na nila ang room nila.

Wahhh paano ako?

"Luh Shana baka malayo room mo dito? Di ko napansin eh." Sabi sakin ni Eunice.

"Ako rin Hindi ko napansin." Sabi ni Sharlene.

"Hahanapin ko nalang sige pumasok na kayo, una na ko." Banggit ko sakanila

"Sigurado ka?" Tanong nila sakin

Tumango ako, at kumaway na sakanila sabay lakad na.

Hindi ko kaya mag isa wahhh

Naglakad lakad na ako hanggang makita ako ang nakasulat sa isang tanong "A1"

Masyado pang malayo iyon pero pansin ko na, tumakbo na ako pero bigla akong may na bunggo..

"S-sorry.." sabi ko sakanya.

Wahhh nakakatakot siya!!

Until we meet again (Slow-Update)Onde histórias criam vida. Descubra agora