'Nou, ik ben Cal en,' verder komt ze niet want Lieke kapt haar af. 'Ik weet wie je bent en wij willen jou niet in dit huis hebben.' Vol walging kijkt Lieke haar aan en richt zich dan op Lux.
'Mijn jongen, dit meisje moet onmiddellijk het huis uit. Haar soort is niet goed voor ons en al helemaal niet voor jou.' Lux kijkt haar geamuseerd aan. 'Dat doen we, na dat jullie dit voor ons hebben vertaald.' Peter bemoeit zich nu ook met het gesprek. 'Hoe bedoel je we,' paniek komt tevoorschijn op het gezicht van Lieke. 'Vertaal dit nou gewoon maar,' zegt Lux redelijk bot.


Lieke slikt en kijkt dan naar het beeldscherm waar het artikel op staat.
Haar ogen vergroten zich en kijkt dan naar Lux. 'Nee, nee, nee , nee en nog eens nee. Ik ga dit absoluut niet vertalen. En jij ook niet Peter. ' Boos kijkt ze Cal aan, die haar weer uitdagend aan kijkt. 'Jij hebt dit gedaan, jij vuil wicht. Jij en die Scander. Jullie hebben mijn jongen van me afgenomen.' Klam zegt Lux, 'nee dat hebben jullie zelf gedaan toen jullie mij niet de waarheid hebben verteld. Dus vertaal dit en dan zal je haar soort nooit meer in je huis hebben.'
En zo begonnen Peter en Lieke met het vertalen van de lap met tekst.
Halverwege komt Cal met het idee dat het misschien wel handig zou zijn als ze het op papier zouden hebben.
Dus met veel gezucht begonnen de twee opnieuw, op papier.

Na een goed uur hebben ze de gehele tekst vertaald. Lux en Cal zijn nu bezig met het lezen er van. Maar ze merken al gauw dat ze de informatie die ze nu krijgen eigenlijk al wisten. Op het laatste na, maar de bron is anoniem dus Googlen kan niet.
Lux vloekt zachtjes. 'Hier hebben we niks aan en zijn er nog reacties?' komt er bijna wanhopig uit.
Peter knikt. 'Dan vertaal die ook maar.'

Maar aan de meeste reacties hebben ze niks. Het zijn vooral reacties dat het bullshit is en dat dit soort artikelen niet in de krant hoort te staan. Ze willen de hoop bijna opgeven tot dat ze een reactie tegen komen, die gelooft dat het waar is.
Enthousiast begint Lux zowat tegen Peter en Lieke te schreeuwen. 'Stuur hem ene bericht terug, dat we hem willen ontmoeten of contact met hem willen. En gebruik mijn e-mail adres maar. Oh maar vermeldt er wel bij dat we Engels zijn en dus niet goed Nederlands kunnen. '
Snel begint Lieke met typen en na een minuutje is ze klaar.
'Dankje Lieke en Peter, ik pak wat spullen en dan zijn we weg.' Lux pakt Cal bij de hand en neemt haar mee naar boven, waar zijn kamer is.

Daar pakt hij een tas en propt hij er van alles is.
'Cal, weet jij welk weer er is in Nederland.' Die schudt haar hoofd. 'Ik pak wel maar wat.'

Terwijl hij aan het pakken is schiet hem iets te binnen. 'Kan je Scander even bellen. Die nemen we ook mee. Ik denk namelijk dat hij wel van pas kan komen. En volgens mij ken jij Scander ook al of niet.' 'Klopt, ik neem dan aan dat hij ook zijn spullen moet pakken.' Lux knikt en richt zich weer op zijn koffer. Hij heeft al zijn kleding al, portemonnee met geld, ID kaart en al zijn bankpassen alleen zijn tandpasta en tandenborstel heeft hij nog nodig en zijn oplader.

Als ze buiten staan met Lux zijn koffer gaan ze op pad naar de plek waar Cal woont.
'Waar woon jij dan,' vraagt Lux voorzichtig, ze heeft het namelijk nog helemaal nooit over thuis gehad en daar maakt Lux zich een beetje zorgen om.
'In een weeshuis.' Een beetje beschamend kijkt Cal naar de grond. Dat verklaart wel een hoop.
'Dat is niet erg, ik heb blijkbaar ook in een weeshuis gezeten en ik heb dan het geluk gehad om geadopteerd te worden. Oké dit helpt niet sorry.' Cal glimlacht triest en loopt verder.

'Waar hebben we eigenlijk met Scander afgesproken. ' 'Hier voor, hij weet dat ik hier woon dus als hij klaar is dan komt.'
Samen staan ze voor een enorm gebouw ,het is extreem groot met een enorm hek er om heen wat heel het gebouw omsingeld, dit laat Lux zich heel erg klein voelen.
'Ik wist niet dat het zo groot was.' Zegt Lux verbaast. Cal grinnikt. Ze haalt pasje uit haar zak en haalt dat door een soort pasjesscanner, waardoor het enorme hek open gaat.
'Gaaf.' Fluistert Lux.

Als ze binnen zijn komen in de grote hal komen er meteen een heleboel kleine kinderen op Cal af gesprint. Lachend knuffelt Cal ze allemaal tegelijk. Het zijn er een stuk of zes.
'Callie, waar was je. Moeder Maria maakte zich erg druk en meneer Beer ook.' Zegt een meisje niet ouder dan zes. 'Dat is Lilly, en de knuffel die ze daar in haar handen heeft is meneer beer. En moeder Maria is de leider van de meisjes afdeling. Zij zorgt voor ons.' Fluistert ze Lux toe.
Dan richt ze zich op de kinderen. 'Wie wilt zich voorstellen aan Lux,' alle vingertjes gaan de lucht in en je hoort heel wat ikjes.
'Laten we dan in een rij staan en dan schud je Lux de hand, vertel je wie je bent en hoe oud. Misschien wil je nog iets kwijt. Doen we dat dan.' Alle kinderen knikken enthousiast. En na wat gedoe staan alle kinderen in een rij. En terwijl de kinderen zich voorstellen, is Cal haar tas aan het inpakken.
'Ik ben Lilly en ben zes hele jaren oud. En dit is meneer Beer,' ze steekt de een van zijn poten voor uit naar Lux, die hem ook netjes begroet.
' Mijn naam is Pim en ik ben ook zes. En ik hou van voetbal.'
'Ikke Mollie, ikke drie jaar zijn.' Lux lacht haar bemoedigend toe.
'Ik ben Jasmine en ik ben zeven jaar oud. Later wil ik ook een prinses worden met zoals in het sprookje.' Lux kijkt haar vrolijk aan. 'Je lijkt er in ieder geval wel op.'
En als laatst komt er nog een jongetje. 'Hoi, ik ben Mees en ben vijf, 'terwijl hij dat zegt steekt hij vijf vingers in de lucht.
'Nou ik ben Lux, ik ben zestien jaar en wil jullie allemaal graag nog een keer ontmoeten om te kunnen voetballen of zo. Maar ik moet gaan en neem Cal mee. Jullie krijgen haar terug, is dat goed.' Een ja vult Lux zijn oren. Ook vanuit achteren
En als hij achter zich kijkt ziet hij dat ook Scander er is en met een grijns toe kijkt vanachter een raam. Hoe hij langs het rek is gekomen weet Lux niet en boeit hem ook niet echt.
Lilly komt naar Lux toe. 'Jij komt toch ook weer terug, meneer Beer vind jou lief.' Lux glimlacht. 'Ik beloof het zelfs.' Dan loopt hij naar Cal en samen lopen ze naar buiten waar Scander op hen wacht.

'Zeg Lux, waar gaan wij naar toe?' Vraagt Scander. Lux grijnst en zegt
'ik denk dat het eens tijd is dat in mijn familie eens ga opzoeken.'

Dans der SchaduwenDonde viven las historias. Descúbrelo ahora