Dans der Schaduwen

De tweede stap

Lux ligt op zijn bed. Naar boven starend met zijn gedachtes nergens bij. Zijn hoofd helemaal leeg. Met een pennetje tikt hij op de zijkant van zijn bed. Hij heeft oortjes in en luistert naar zijn muziek. Al zegt hij het zelf maar hij heeft niet echt een goede muzieksmaak. Hij luistert niet naar wat de meeste jongens luisteren, die allemaal trap en house luisteren. Hij luistert Taylor Swift, Ariana Grande, Justin Bieber en One direction.

Momenteel staat van One direction Kiss you op. Een van zijn favoriete nummers.
Sommige mensen denken dat hij homo is, door zijn doen en laten. Maar dat is hij, soms tot zijn eigen verbazing, niet. Hij heeft er wel eens over nagedacht maar hij voelt zich niet aangetrokken tot jongen zoals hij zich tot een meisje voelt. Niet zoals hij zich aangetrokken voelt tot het onbekende meisje. Er zit een drang in zijn lichaam, een drang om naar het meisje te gaan. Waarom weet hij niet. Misschien wilt hij het ook niet weten. Maar ook weer wel, hij is nieuwsgierig maar tegelijker tijd ook bang. Bang voor de waarheid. Hoe erg hij het ontkent, hij is er bang voor. En weer weet hij niet waarom. Misschien maakt hem dat wel bang. Lux heeft meestal overal wel een antwoord op. Maar als hij dat niet heeft, dan freakt hij hem zo wat uit. Want als hij ergens geen antwoord dan knapt er iets in zijn hoofd. Dan wordt hij om vreemde redenen bang. Hij mag dan wel voor wat dingen bang zijn maar daar heeft hij volgens zichzelf goede redenen voor. Maar onbeantwoorde vragen daar heeft hij een bloedhekel aan, want hij weet niet wat het antwoord is. Moet hij er bang voor zijn, blij of verdrietig. Daar is hij bang voor misschien dat hij fout reageert. Hij is namelijk nooit zo goed op sociaal gebied geweest. Helaas.
Kan zijn dat hij daarom niet zoveel vrienden heeft. Een paar maar die zitten niet bij hem op school. En dat zijn de kinderen van vrienden van zijn ouders, die zelfs een paar jaar jonger zijn. Hij is de oudste dan Tom een jongen van veertien en daarna zijn ze alleen maar jonger. Eigenlijk als hij er zo over nadenk,t is hij best zielig. Maar nooit van zijn leven dat hij dat hard op gaat toegeven.
Lux draait zijn hoofd naar zijn klok dat op zijn nachtkastje naast zijn bed staat. Het is al negen uur.

Vermoeid kleed Lux zich om. Zijn normale kleding, een spijkerbroek met een simpel wit T-shirt waarbij in ongeveer het midden van zijn shirt het wit met blauw gestreept wordt, wordt vervangen door een licht blauw T-shirt, hij heeft voor de rest alleen maar een boxer aan. Zijn favoriete slaap outfit. Gemakkelijk maar toch enig zins vertoonbaar. Het verbergt zijn bovenlichaam, hij schaamt zich er niet voor. Integendeel, hij heeft volgens zijn moeder een redelijk goed lichaam. Geen duidelijke spieren die je ziet terwijl hij niks doet. Hij heeft wel een v-lijn maar een sixpack alleen als hij zijn buik aanspant. Niet dat hij er problemen mee heeft. Helemaal niet zelfs, maar het zou toch niks doen aan zijn sociale status. En als het iets zou doen dan zal hij niet ineens van onderaan de tak helemaal naar boven gaan, hij zal een sulletje, een nerd blijven. Maakt niet uit wat.
Een deel van hem boeit het niet maar een klein deel boeit het wel. Dat kleine deel kan wel te maken hebben met het meisje. Dat deel maakt het uit wat het meisje van hem vindt. Nooit heeft hij dit gehad. Nooit. Bij geen enkel meisje en bij geen enkel vriendinnetje. En dat terwijl hij het meisje maar vijf minuten kent. Met deze gedachte valt hij inslaap.

Door het geluid van zijn wekker wordt Lux wakker. Het schelle geluid blijft een tijdje piepen in zijn oren, helaas. Zijn gedachtes glijden tot zijn spijt meteen weer naar het meisje. Hoe erg hij ook aan andere dingen denkt, het meisje blijft in zijn gedachtes rond spoken. En dan na een halfuur maakt Lux de conclusie dat hij ziek is. Gewoon weg ziek. En zij is de oorzaak. Dus eigenlijk moet hij bij haar uit de buurt blijven, maar wat als zij dan ook de oplossing is. Spookt door zijn hoofd. Dat zou betekenen dat ze iet met hem heeft gedaan. Betoverd misschien. Of is het net zoals Sneeuwwitje en droomprins, liefde op het eerste gezicht. Maar daar gelooft lux eigenlijk niet in. Bij hem gaat het om de inhoud en volgens hem heeft hij niet veel van de inhoud van dat meisje meegekregen.
Je moet stoppen met aan haar te denken, spreekt Lux zichzelf toe. Tijdens het fietsen stop je gewoon oortjes in oké. En met deze afspraak aan zichzelf, pakt hij zijn tas, mobiel en oortjes. Loopt naar zijn fiets en zet zijn muziek op.
Gelukkig helpt de muziek wel. De vijftien minuten die hij aan het fietsen was, heeft hij niet meer aan haar gedacht. En als hij op school is, gaan zijn gedachtes meteen naar de stof die hij vandaag erbij zou leren.
Hij loopt al naar het lokaal zodat hij al zijn spullen klaar kan zetten en dan kan hij nog ontsnappen aan Michelle en James en hun pesterijen.