Ελάιζα

27 0 4
                                    

*Σιγοπαίζει τζαζ μουσική*

"Μωρό μου! Τρώμε!"

Όπως καταλάβατε, είμαι παντρεμένος. Εδώ και 10 χρόνια. Την γνώρισα σε ένα μικρό καφέ στο Γκρίνουιτς όταν έβγαινα βιαστικά από την πόρτα κι έριξα καταλάθος τον καπουτσίνο μου πάνω στο πουκάμισό της. Εκείνη με αγριοκοίταξε, της ζήτησα συγγνώμη, μουρμούρισε ένα ξερό "δεν πειράζει" και μου γύρισε πλάτη. Της πρόσφερα χαρτομάντηλα για να καθαριστεί, κι έπειτα την ρώτησα τι μπορούσα να κάνω για να επανορθώσω. Μου απάντησε κάπως απότομα:

 "Έχω μια συνέντευξη για δουλειά σε μια ώρα. Θα πήγαινα με τα πόδια, τώρα όμως πρέπει να βρω κάτι να αλλάξω και δεν υπάρχει περίπτωση να προλάβω και..."

Την διέκοψα:

"Το σπίτι μου είναι απέναντι, κατέβηκα να πάρω καφέ γιατί είχε τελειώσει. Θέλεις να ανέβεις; Είμαι σίγουρος πως θα βρω κάποια ξεχασμένη μπλούζα της αδερφής μου απ'όταν έρχεται για επίσκεψη. Είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω!"

Εκείνη δίστασε για λίγο, έπειτα όμως πέταξε ένα ξερό "Εντάξει" και με ακολούθησε.

Από εκείνη τη μέρα μιλούσαμε συνέχεια στο τηλέφωνο. Έπειτα αρχίσαμε να βγαίνουμε και η σχέση μας επισημοποιήθηκε. Μετά από 2 χρόνια μετακόμισε μαζί μου. Ομολογώ πως άλλαξε απίστευτα τη ζωή μου. Με έκανε να νιώθω τόσο ζωντανός όσο ποτέ. Μου έμαθε να ιππεύω, μιας και η ίδια μεγάλωσε σε ένα ράντσο στην εξοχή. Με ώθησε στο να ανοίξω το δικό μου δικηγορικό γραφείο. Και 10 χρόνια μετά, ο ίδιος τύπος που δούλευε σε ένα μικρό γραφείο μιας εταιρίας ανταλλακτικών αυτοκινήτων, τώρα έχει ένα από τα πιο φημισμένα δικηγορικά γραφεία στο Λονδίνο. Αν δεν είχα την Φοίβη, θα ήμουν μισός τώρα.

"Ουφ! Πολλή δουλειά σήμερα, αγάπη μου! Πώς πήγε το μαγαζί;"
"Πολύ καλύτερα από την προηγούμενη βδομάδα, οι πωλήσεις ανέβηκαν! Να 'ναι καλά το φεστιβάλ που γίνεται  στο δίπλα τετράγωνο, αυτοί οι χίπστερς έχουν πάρει τις μισές αντίκες μου!"

Η Φοίβη εδώ και 5 χρόνια έχει ανοίξει με την ξαδέρφη της και καλύτερή της φίλη, Τζοάν, μια επιχείρηση με αντίκες και ρετρό τηλεοράσεις. Το Λονδίνο είναι γεμάτο από λάτρες του ρετρό, οπότε το μαγαζί ευτυχώς πάει πολύ καλά! Η Φοίβη και η Τζοάν σπούδασαν μαζί Διοίκηση επιχειρήσεων στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης. Η Τζοάν κατάγεται από κει, οπότε συνήθως επισκεπόμαστε όλοι μαζί την οικογένειά της, αν κι έχουμε να πάμε 3 χρόνια. Σκοπεύουμε να τους επισκεφτούμε τα Χριστούγεννα όμως.


"ΜΑΜΑ! ΑΑΑΑΑ ΚΑΙΓΟΜΑΙ"
"Γουέντι;; Τι έπαθες παιδί μου;;;"

*Τρέχει στο δωμάτιο της μικρής και τη βρίσκει να κλαίει*

"ΜαμααΑΑΑΑ! Κάνε κάτι!!! Με καίει η αλοιφή που μου έβαλε ο Γουόλτερ!!!!!!!"
"Αχ, Γουέντι! Με ανησύχησες... Μωράκι μου αυτή η αλοιφή σε καίει για να σε κάνει καλά! Να δεις που αύριο το χέρι σου δεν θα πονάει τόσο."

Έχουμε μια κόρη, την Γουέντι που είναι 5 χρονών.  Ο Γουόλτερ είναι ο ανιψιός μας και γιός της Τζοάν, 13 χρονών. Αυτή παντρεύτηκε μικρότερη, 3 χρόνια αφού τελείωσε τις σπουδές τις στη Νέα Υόρκη και είπε να έρθει για επίσκεψη εδώ, όταν γυρνούσε η Φοίβη σπίτι της. Όμως γνώρισε τυχαία τον μελλοντικό της σύζυγο και τον ερωτεύτηκε τρελά! Αφού ανέβαλλε συνέχεια την πτήση της, πέρασε μισός χρόνος κι αυτός της πρότεινε μια δουλειά. Τότε αποφάσισε να μείνει εδώ, στο Λονδίνο.

Δυστυχώς οι γονείς μου μένουν στα βόρεια της Αγγλίας, οπότε είναι δύσκολο να έρχονται και να κρατάνε την Γουέντι, το ίδιο και οι γονείς της γυναίκας μου που μένουν σε χωριό. Παρ'όλ'αυτά,  τα 'χουμε βολέψει πολύ τα πράγματα! Το πάμε εναλλάξ με την ξαδέρφη της γυναίκας μου. Μια κρατάει το μαγαζί η Φοίβη και πάμε την Γουέντι στην Τζοάν, μιας κι εγώ δουλεύω πολλές ώρες, μια έρχεται ο Γουόλτερ εδώ και κρατάει η μαμά του το μαγαζί. Ο άντρας της Τζοάν δουλεύει στη Δανία εδώ και κάτι μήνες γιατί στένεψαν τα οικονομικά και αναγκάστηκε να πάει εκεί, οπότε του κάνει καλό του Γουόλτερ που περνάμε κάποιες ώρες μαζί και του δίνω κανά δυό συμβουλές για τα κορίτσια! 

"Μωρό μου πάμε, θα αργήσουμε!"

"Μα πού πάμε μωρέ Φοίβη μεσημεριάτικα;;"
"Το ξέχασες;! Έρχεται η μαμά! Πρέπει να πάμε να την πάρουμε από τον σταθμό τραίνων, γιατί λέει σε ταξί με άγνωστο δεν μπαίνει."
"Ε ρε εσείς οι χωριάτισσες...."
"Ελάιζα!!!"
"Καλά, καλάαα! Όμως πρώτα θα περάσουμε να πάρω ένα έγγραφο που ξέχασα, δεν είχα σκοπό να δουλέψω αυτή την υπόθεση σήμερα, όμως αφού θα βγω ξανά..."
"Ελάιζα, δεν προλαβαίνουμε. Το παλτό σου και γρήγορα, θα φωνάζει η μαμά!"

Ο πεθερούλης μου μάλλον θα δουλεύει. Έχει χωράφια, βλέπετε, και τώρα είναι η πιο σημαντική περίοδος! Κρίμα που δεν θα έρθει πάντως, καλή είναι η παρέα του.

"Πάμεεεε!!"
"Σαν τη μάνα μου κάνεις!"
"Αν έκανα σαν τη μάνα σου δεν θα ερχόμουν καν να δω την κόρη σου."

Αουτς.....

"Εντάξει, κέρδισες. Έρχομαι!"

Aurora's Dream - Τ'όνειρο της ΑυγήςWhere stories live. Discover now