~ 'Yanlış olan?' ~

Start from the beginning
                                    

'O kadar uğraştım , her yolu denedim de bana mısın demedi , şimdi şu getirdiği sümsüğe bak bir de güzel olsa bari!'

'Kusura bakma Almira ama kız gayet güzel di bence , üstelik görmedin mi göğüsleri seninkileri ikiye katlar.'

Gülsem mi , ağlasam mı ?

'Ay sus söyleme gördüm , vücudu güzeldi gerçekten.'
'Çabuk ayrılsalar bari.'

'Umarım.'

Yok daha fazla dayanamayacağım . Bu kaçıncı ? Elime aldığım uzun bol tişörtümü çıplak vücuduma geçirip kendimi ani bir şekilde içeride olduğum kabinden dışarı attım.

İkisi de çıkan kapı sesine yani dolayısıyla bana döndüler . Koskoca soyunma odasında sadece üçümüz vardık .

'Birincisi ' dedim hangisinin söylediğini bilmediğim için bakışlarımı ikisinin de üzerinde gezdirerek 'Sen güzellikte benim yanıma bile gelemezsin .'

Sanırım bayağı hiddetli gözüküyordum ki ikisi de endişeyle bana bakıyordu .

'İkincisi , biz ayrılacak olsak Aren sana mı koşacak yani ? Bu düşüncen gerçekten çok komik.'

'Son olarak , biz ayrılmayacağız . O fesat gözlerini sevgilimin üzerinden çekmessen senin için kötü olur!' diyerek çıktığım hızla kabine girerek kapıyı sertçe üzerine kapadım .

Dışarıdan çıt çıkmıyordu .

Evet sinirlendiğimde çok cazgır oluyorum sanırım .

Rahatlamış bir şekilde üzerimden tişörtü tekrar çıkararak açtığım ılık suyun altına girdim . Yaklaşık on dakika sonra istediğim şeyleri bulamayınca dank etmişti .
Tamamen hazırlıklı gelmemişim. Saçım için havlum yoktu ve yeni bir iç çamaşırım .

Mecburen aynı çamaşırlarımı üzerime giyip üzerime asıl kıyafetlerimi geçirdim . Islak saçlarımıda demin çıkardığım tişörtüme sararak kabinden dışarı çıktım .
Gitmişler!
Aynanın karşısına ilerleyerek saç kurutma makinesini açtım. Azıcık kurutmam yeterli olurdu , arabaya binecektim zaten üşümezdim.
İşimi tamamladıktan sonra , eşyalarımı koyduğum torbayı alarak dışarı çıktım .

'Çok beklettim mi?' dedim karşımda ayakta duran Aren'e.

'Hayır' diye cevapladı gözleri bedenimi baştan aşağı tararken. 'Yeni çıktım bende.'

'Hadi , öyleyse ' dedi uzanıp elimi avucunun içine aldı.
Bir ismi olunca , yakınlık çok daha farklı bir boyut kazanıyordu .
Elini sıktım.
Değişik ve mutluluk verici bir his .

Bu gerçek miydi ?
Aren ve ben ? İnanamazlığın verdiği şok etkisi hala yokluyordu beni .Üstelik bir de kendi istemişti!
Ya çok şanslıydım ya da çok şanssız .
Beni nelerin beklediğini bilmediğim için sadece iyi olanı ummakla yetiniyordum.
Belki de düşündüğümü yapmıştım , aşık oldu bana belki de .

'Ne düşünüyorsun ?' diye sordu beni düşüncelerimden alarak . 

'Akşama ne yemek yapacağımı' dedim arabaya binerken aklıma ilk gelen şeyi söylemiştim.
Kıyıda köşede her zaman bir yemek düşüncem vardı zaten .

KORWhere stories live. Discover now