Panda, Zayn' in sadece benim hizmetime sunduğu, ortalıkta panda kostümüyle gezen yaşlı bir kadındı. Odama girdiğinde elindeki tepside yine onlarca çeşit yemek buluyordu.
"Bayan Portman, size yemek getirdim."
Yatağın yanındaki komodinin üzerine tepsiyi bıraktığında "Aç değilim." demiştim.
"Ama günlerdir yemek yemiyorsunuz."
"Umrumda değil."
Çekingen bir ifadeyle yüzüme baktı. Söyleyeceği şeyden emin değilmiş gibiydi.
"Bay Malik bana kızmaya başladı. Lütfen, yemelisiniz Bayan Portman. O kızdığında çok kötü oluyor."
Yaşlı kadının yüzüne baktım. Neden gitmiyordu?
"Neden bu evdesin?"
"Sizin hizmetiniz için buradayım."
"Başka bir neden olmalı. Sizin yerinizde kim olsa buradan kaçar."
Pandanın gözleri doldu.
"Sizinle bunları konuşamam. Eğer isterseniz cilt bakımı yapabiliriz? Sizin bakımınız önemli." Yine ezberletilmiş sözler...
"Bana neden burada olduğunu söyle; ben de yemeğimi yiyeyim." Panikle dudakları titrerken "Her şey aramızda kalacak. Söz." diye bir ekleme yaptım.
"Paraya çok ihtiyacım vardı ve Bay Malik o parayı bana verdi. Ama şimdi gitmeme izin vermiyor. Denedim. Ölmekten korkuyorum."
Akan göz yaşlarının temsili oluyor çaresizlik. Ona üzülüyordum. Belki de güzel bir hayatı vardı ama sadece bir miktar para için hayatını kendinden koparmıştı.
Uzandığım yataktan ayağa kalktım.
"Yemeğiniz-"
"Seni kurtaracağım." Odamdan çıktım. Zayn muhtemelen evin içindeydi.
Merdivenlerden inzdiğimde kendi aralarında sohbet eden iki adam beni görünce hemen bakışlarını yere indirdiler. Çünkü bana bakmak en büyük yasaklarıydı.
"Bayan Portman, bir isteğiniz mi var?"
"Zayn nerede?"
"Şuan biraz meşgul."
Demek ki bazı şeyler oluyor.
"Nerede dedim."
"Üzgünüm ama-"
"Sözümü dinlemediğin için ölmek mi istiyorsun?" Adamın korkuyla yutkunuşunu izlerken kendime şaşırmıştım. Ben ne diyordum böyle?
"Aşağıdaki bodrumda." Merdivenlerden indim tekrar. Aşağıdaki bodrum, Zayn' in hayvanat bahçesi oluyordu.
Jerome' u da öldürdüğü yerdi ayrıca.
Gözlerim dolu bir şekilde bodruma girecekken girişteki Robert' ın ağzı şaşkınca açıldı.
"Bayan Portman! Burada olmamanız gerekiyor. Odanıza dönün."
Önüme geçtiğinde onu ittirdim.
"Çekil önümden."
Bodrum...
Hemen yanımdaki kafesin içinde köpek kostümü giymiş adam yerdeki tastan su içiyordu. Bunun gibi birçok kafes vardı ama onları umursamadan bodrumun merkezine doğru yürümüştüm.
İnilti sesleri yürüdükçe artıyordu ve bu iniltilerin sahibi, tuhaf bir sandalyeye bağlanmış V. ye aitti. Sandalyenin belli yerlerinde irili ufaklı çiviler vardı ve çivilerin V. nin vucudunda açtığı deliklerden kanlar süzülüyordu.
Büyük bir zevkle, elindeki siyah bir çubuktan yayılan elektriği V. nin vücuduna gönderen Zayn' de takılı kaldı gözlerim. V. nin gözleri dönüyor ve bu Zayn' in kahkahalara boğulmasına neden oluyordu.
V. nin acı çekmesini görmek tuhaf bir şekilde iyi gelmişti. Bana yaptığı onca iğrençlikten sonra Zayn' in bütün zalimliğini hakettiğini düşünüyordum.
Dudaklarımdan bir kıkırtı kaçması, tüm gözleri üzerime çevirdi. Zayn panikle bana baktı ve elindeki aleti yanındaki adama verdikten sonra yanına geldi.
"Sevgilim, nasıl geldin buraya?"
Ellerimi tutup tenimin üzerine öpücüklerini bıraktı.
"Senden bir şey isteyecektim." Ondan ilk defa bir şey istemek ikimizi de şaşırtmıştı.
Mutlulukla "Ne istersen söyle." dedi.
"Pandayı özgür bırak."
"Neden? Yemeklerini beğenmedin mi? Onu öldürmemi istiyorsan hemen yaparım." Tekrar kıkırdadığımda yüzünde kocaman bir tebessüm oluşmuş, gözlerinde hayranlık belirmişti.
"Burada olmasına gerek olmadığını düşünüyorum. Kendi işimi kendim de yapabilirim."
"Hayır. Onda memnun olmadığın bir şey var." İç çekerek elimi Zayn' in kirli sakallı yanağına yerleştirdim. Neredeyse bayılacaktı.
"Lütfen... Ne istersem yapacağını söylemiştin."
Yüzüme rüyalara dalırmış gibi uzun bir süre bakıp iç çekti.
"Robert! Pandayı özgür bırakın."
Robert kapıdaki adama haberi verdikten sonra kapıdaki adam onu onaylayarak gözden kayboldu.
"Şimdi... İstersen sıkılmaman için bıçak koleksiyonumla oynayabilir ya da buradaki istediğin kişiye işkence edebilirsin güzelim. Benim arkadaki orospu çocuğuyla ilgilenmem gerekiyor."
Yüzümde yine tuhaf bir tebessüm oluştu.
"Aslında, V. nin işkencesini izlemek çok isterim."
"Çok eğleneceğiz bebeğim! Çok eğleneceğiz."
