Locker 246

Fortieth Chapter - The Lion's Secret

Itodo na ang update para makabawi sa ilang buwang wala! Hahaha. Happy new year ulit guys! 😊💙🎉🎇🎆

Tyrone's POV

(Night Before Mico's Disappearance)

"Itigil na natin 'to." aniko sa babaeng nakayakap sa hubad kong katawan habang pareho kaming nakahiga sa kama sa isang hotel.

"Ha?" confused itong tumingin sa'kin.

"I said let's end this. Ayoko na. Hindi ko na kaya." pag-uulit ko, ngayon ay isinusuot na ang mga damit ko.

"What?! You know you can't do that! Our company's the last hope of yours. Tuluyang babagsak ang company niyo once na makipaghiwalay ka sa'kin!"

"I don't care. 'Di bale nang mamulubi ako basta kasama ko si Mico. He's all I need."

"NO!! Hindi ako papayag na makipaghiwalay ka sakin! SA AKIN KA LANG!!"

"Hindi mo 'ko pagmamay-ari. Hindi 'naging' at hindi 'magiging'." naglakad na ako patungong pintuan.

"No, please don't leave me, Tyrone!! I'm begging you...I'll give you everything just please stay with me.." napatigil ako dahil sa pagyakap niya sa binti ko. Nakahubad pa rin ito.

"Buo na ang desisyon ko." 'yan lang ang tangi kong sinabi at buong lakas kong hinatak ang aking binti mula sa pagkakayakap niya dito, at tinuloy ang paglabas ng kwartong iyon.

Ito ang dapat matagal ko nang ginawa noon pa man. Nagpakaduwag ako noon. Napakalaking duwag, gago at tarantado. Pero ngayon ay handa na akong harapin lahat. Basta kasama ko si Mikmik. Wala na akong pakialam kung mawalan man ako ng pera. I could earn it again. Pero siya? Nag-iisa lang siya at siya lang ang kailangan ko. Ako mismo ang poprotekta sa kanya.

(Day of Mico's Disappearance.)

"Psst. Psst." pagtawag ko dun sa kaibigan ni Mikmik na ipinakilala niya sa'kin noon. Nakalimutan ko na pangalan.

"Uy, ikaw pala." napangiti ito nang lingunin ako.

Dahil kabisado ni Georgina ang schedule ko, nagkacutting na lang ako noon para puntahan si Mikmik sa College nila. Tinataon ko ang pagkacutting ko sa breaktime niya at sa kaibigan niyang 'to ko nakuha 'yung kopya ng schedule niya. During those times, palihim ko siyang sinusundan at pinagmamasdan mula sa malayo. Kahit nakukulangan ay pinipilit ko na lang na makuntento sa ganun. At least nakikita ko pa rin siya. Minsan nakikita ko siyang kasama 'yung kapatid ni Georgina. 'Yung Gabriel ba 'yun? Basta 'yun.

T'wing makikita kong nagtatawanan sila ay hindi ko mapigilang makaramdam ng selos. Ako sana 'yun. Ako sana 'yung kasa-kasama, nagpapangiti at nagpapatawa sa kanya. Pero I already let my chances slip from my hands. Wala na. Hindi na siya sa'kin. Pero gagawin ko ang lahat para mabawi siya. Para bumalik siya sa buhay ko.

At ngayon ngang tinapos ko na ang lahat, kung meron man, sa amin ni Georgina, hindi ko na kinakailangan pang magtago.

"Si Mico ba?" aniya na kahit hindi pa ako nagsasalita ay parang alam niya na kung bakit ko siya tinawag. Tumango na lamang ako.

"Umuwi siya saglit sa boarding house para kunin 'yung homework namin."

"Ganun ba? Sige salamat, p're." 'yun lang at tinalikuran ko na ito.

7PM Bago mag-uwian ay ganun ulit ang naging routine ko. Pinuntahan ko 'yung room niya sa last subject niya.

Nag-ring ang bell at nang bumukas ang pinto ay isa-isang niluwa ng pintuan ang mga estudyante. Nag-iritan pa 'yung mga babaeng nakakita sakin. Huminga ako nang malalim habang hinihintay ang paglabas ni Mikmik.