Κορέα (SUGA BTS greek Fanfiction)

Κεφάλαιο 11

"Εμ...γειααα!" Τον χαιρετάω κάπως αμήχανα και κάνω στην άκρη για να μπει.

Δε λέει τίποτα και δεν μου χαμογελάει ακόμα, όπως κάνει συνήθως. Μπαίνει μέσα και βλέπει την κοντή θεία μου, την περνάει σχεδόν δυόμισι κεφάλια και είναι κάπως αστείο. Εγώ είμαι πιο ψηλή, το μέτωπό μου φτάνει τα χείλια του.

"Γεια σας, Min Yoon-Gi. Χαίρομαι που σας γνωρίζω." Χαιρετάει τη θεία μου υποκλίνοντας, όπως κάνουν άλλοστε οι Κορεάτες.

"Γεια σου, Yoongi, καλώς ήρθες στο σπίτι μας!"

Η θεία μου τον κοιτάζει άναυδη και χαμογελάει και σε κάποια φάση γυρνάει σε μένα και μου κλείνει το μάτι, όποτε κι εγώ αποφασίζω να αποχωρήσω με τον Suga πριν προλάβει να πει τίποτα η Άντζι.

"Έλα, Suga, πάμε πάνω." Τον πιάνω από το χέρι χωρίς να συνειδητοποιήσω την κίνησή μου αυτήν. Τον τραβάω από πίσω μου και τον οδηγώ στο δωμάτιό μου, μπαίνουμε μέσα και κλείνω πίσω μου την πόρτα.

Αυτός επεξεργάζεται το περιβάλλον γύρω του και μένει ακίνητος μπροστά από ένα ράφι με κύπελλα μπάσκετ.

"Δικά σου;" λέει μαγεμένος.

"Μερικά." Απαντώ." Τα περισσότερα ειναι του μπαμπά μου, έχει ένα σωρό και μου τα έδωσε να τα πάρω μαζί μου, πακέτο με εκείνη εκεί τη μπάλα-" του δείχνω μια μπάλα σε μια γωνία ",υπογεγραμμένη από έναν διάσημο παίκτη που προπονούσε."

Εκείνος παίρνει το βλέμμα του από τα τρόπαια και το ρίχνει πάνω μου.

"Ωραίο μαλλί." Σχολιάζει και γελάει.

Κοιτάζομαι στον καθρέφτη και βρίζω. Όπως έκανα βιαστικά το πιστολάκι, τα σπαστά μαλλιά μου είχαν γίνει φούντα.

"Τέλος πάντων, έτσι κι αλλιώς θα τα ισιώσω." Λέω.

Αμέσως τα μάτια του γουρλώνουν και το μικρό του στόμα ανοίγει όσο πιο πολύ μπορεί.

"Τι; Γιατί;" ρωτάει.

"Γιατί θα έχουμε επισκέψεις σήμερα και θέλω να κάνω κάτι διαφορετικό." Του απαντάω καθώς τα χτενίζω.

"Δεν είναι διαφορετικό εφόσον ένα σωρό άλλες κάνουν το ίδιο πράγμα. Οι μπούκλες σου πάνε περισσότερο."

Κοιτάζω για άλλη μια φορά τα μακριά μαλλιά μου με τις μεγάλες τους μπούκλες από δω κι από κει.