The returners from Mars

0.2

"Iedereen oke?" galmt er door het schip. Het is de stem van Serve. "Ja hier! Ik ben het Clinton!" roept een andere jongen. Serve kijkt om zich heen. "Iemand anders nog?" vraagt ze wanhopig. Er komt een geluid vanuit achter "Ja.. hier!" zegt een meisjes stem. "Luna?!" vraagt Clinton "Clinton? Oh mijn god, ik dacht dat je dood was!" Luna maakt zich los van haar stoel en rent op Clinton af "Broertje!" lacht ze. Maar al snel is die lach weg. Serve maakt zichzelf ook los van de stoel en kijkt ieder persoon na of ze nog ademen. "Het lijkt er op dat wij de enige drie zijn die het hebben overleefd." zegt Serve. "Trouwens ik ben Serve!" Luna knikt "We weten wie jij bent, een groot voorbeeld voor de rest van ons. Zonder jou hadden wij dit besloot niet genomen." Serve kijkt om zich heen "Zonder mij waren deze mensen dan dus ook niet dood geweest!" zegt Serve verschrikt. "Nee jij hebt ons en jezelf gered, als je op Mars was gebleven waren we allemaal dood!" Serve knikt "Wacht eens even... we zijn op de aarde!" zegt Clinton en hij loopt naar de deur. "Wacht, we moeten eerst kijken via de camera op het dak, of we goed geland zijn en niet zometeen in een diep dal vallen! En we moeten de mensen van Marlia bereiken!" Luna en Clinton knikken en springen achter de computer. "Wij bekijken wel de beelden! Zoek contact met Marlia!" roept Luna Serve toe. Serve knikt, pakt de radio en gaat bij de computer zitten.

Na een halfuur te hebben geprutst kijken ze elkaar aan. "De sensoren van de camera zijn kapot, hij moet gemaakt worden vanaf de buitenkant en dat betekend dat we naar buiten zouden moeten. Er is geen andere mogelijkheid dan dat!" zegt Clinton. Serve knikt "Ik ben nog bezig met de radio, jullie zouden alvast kunnen helpen met het maken van een soort basis hier in. Beetje bedden proberen te maken van de stoelen enzo!" Luna en Clinton knikken en gaan aan de slag terwijl Serve nog bezig is met de radio.

"Ja!! Ik heb verbinding!" roept Serve. Clinton en Luna komen bij haar zitten en Serve begint te spreken. "Aarde aan Mars! Horen jullie mij? Hier spreekt Serve!" zegt ze. "Geen antwoord, wat is er mis?" vraagt Clinton. "Geblokkeerd kanaal, stuur me door naar kanaal vier! Die staat open volgens mij!" zegt Serve. "Hoe weet jij dat?" vraagt Luna. Serve kijkt Luna aan "Ik weet wel meer over Marlia dan dat jullie denken." zegt ze. Clinton schud verward zijn hoofd. "We hebben het hier later over, heb je al verbinding?" "Bijna... mmm.... Ja!!" zegt Serve "Aarde aan Mars! Horen jullie mij? Hier spreekt Serve!" Als snel krijgt ze antwoord terug. "Serve!" "Theresa!" roept Serve. "Ik wist dat je het in je had, hoe gaaf het met de anderen?" Er valt een stilte "Serve?" Serve kijkt naar Clinton en Luna en spreekt zich dan weer tot Theresa. "Theresa, de enige anderen zijn Luna en Clinton. We zijn nog maar met zijn drieën." Je hoort Theresa zuchten "Gelukkig hebben we de slimste drie nog in ons midden! Maar hoe is het buiten?" vraagt ze. "Zijn we nog niet geweest Theresa, camera sensoren hebben het niet gehaald! We willen je toestemming om naar buiten te mogen stappen." zegt Serve terwijl ze naar Clinton en Luna kijkt, ze knikken. "Ja, je hebt mij toestemming. Ga! En vertel me er later alles over!"

Serve sluit de radio af. "Misschien moeten we iets van een walkie talkie maken zodat als we naar buiten gaan meteen Marlia kunnen bereiken." zegt Clinton. Luna knikt "Er liggen hier heus wat dingen in het schip dat ze ons hebben meegeven. Zoeken!" zegt Serve. Met ze drieën beginnen ze te zoeken naar iets wat hun zou kunnen helpen om een walkie talkie te maken. "Ik heb het!" roept Serve "Ik heb hier een walkie talkie!" "Doet hij het nog?" Vraagt Clinton die op Serve afkomt rennen. Serve schud terleurgesteld haar hoofd "Nee, maar geef me eventjes de tijd en ik maak het." Luna knikt "Dat is goed!" Meteen gaat Serve aan de slag met de maak van de walkie talkie en niet veel later staat ze op. "Ik heb het!" zegt ze en doet de walkie talkie in haar binnenzak. "Klaar om te gaan?" vraagt Serve. Clinton en Luna knikken. Ze pakken elkaars hand vast en trekken samen de hendel van de deur over. Langzaam opent de deur en komt de zon naar binnen, samen met een briesje van de wind. Ze sluiten hun ogen totdat ze wat horen. "Handen waar ik ze kan zien!" roept iemand. De ogen van de drie schieten open en ze gooien alledrie tegelijk hun handen in de lucht. "Wie zijn jullie?" vraagt Serve terwijl ze door een jongen met geweer wordt vastgepakt. "We zijn de bewoners van de aarde!" "Maar wie zijn jullie?"  roept hij streng terwijl hij een ruk geeft aan Serve haar arm. "Wij komen van Marlia." zegt Luna "Marlia?" vraagt de jongen. Serve kijkt op "Wij zijn van Mars." zegt ze. Al de bewoners beginnen luidruchtig te lachen "Mars ? zeg je he? Mars is voor zover wij weten onbewoonbaar." Hij geeft nog een ruk aan Serve haar arm die een gil geeft van de pijn. Meteen daarna krijgt ze een klap in haar gezicht. De jongen is voor haar gaan staan "Niet zo gillen meisje!" zegt hij. "Maar..." "Niks maar. Bewaar die praatjes van je maar voor Waldon!" zegt hij. "Wie is Waldon?" vraagt Clinton "Dat merk je gauw genoeg!" antwoord een andere jongen. "We gaan... Niemand komt in de buurt van dit schip. Dat is een bevel! Het is te gevaarlijk en jullie sector zit al in de minderheid! En ik zou me er maar aan houden als ik jullie was!" zegt de jongen en trekt Serve mee. De twee andere jongens met Luna en Clinton lopen achter ze aan. Aangekomen in een groot gebouw, na een wandeling van een kleine tien minuten, worden Serve, Luna en Clinton in een kamer gegooit. En krijgen ze handboeien om die vast komen te zitten aan de muur. Ook hun voeten worden geboeid.