Het begon zondag en nu is het weer zondag, wat vliegt de tijd
Zondag waren wij in paniek
Wisten niet hoe wij moesten handelenEn nu zijn wij bezig te wennen aan het idee
Het idee u te zien gaanVer weg naar een plaats waar het anders is
Acceptatie is nog moeilijkU bent vrolijk, u bent blij, wat zullen wij u missen
U bent niet meer thuis bij onsEn we missen u al
Hoe zal het zijn om u voor een langere tijd niet te zienWaarom nu, kon het niet over 20 jaar of meer zijn
Maar leven is eenmaal zoWij hebben niet alles in onze handen
Kunnen niet alles bepalenWaarom het zo moet
Wij zijn ertegen, maar vechten tegen wat gebeuren moet kunnen wij nietGod heeft dat in handen
Hij weet waarom het nu gebeuren moetMoeilijk voor ons te accepteren
Ertegen willen vechten is altijd wat wij willenMaar soms zijn wij machteloos
En laten wij ons in deze leiden door de Here GodDedicatie aan tante T.
![](https://img.wattpad.com/cover/695967-288-k881005.jpg)
YOU ARE READING
Darkness of life
PoetryPoems about hurt, feeling depressed, disappointments, betrayal, doubt, hate, loss, sadness and reality...