love me back

chapter 7:

Hanggang magcollege na nga kami ay parang asong nakasunod pa rin ako kay Gabriel ngayong kumukuha siya ng

IT course at computer csince naman ang kinukuha ko.

Dumating na sa punto na gusto ko ng tapusin ang kabaliwan ko kay Gabriel.

Muli kong kinukwenta ang mga taon na inilaan sa pagibig ko kay Gabriel, haols magsasampung taon na pala, ilang

buwan nalang ay isang dekada na. si Gabriel away na talaga kung away.

Siguro naman ay may manghihinayang na saakin si Gabriel, once malamang iiwan ko na siya kung hindi pa rin niya ako kayang ibigin.

 inabangan ko sa campus

Aba! Mawawalan na siya ng magandang taga hanga at ako lang naman ang nagtitiyagang bigyan siya ng sandwich

kahit once a week? Tinatanggap nga nakasimangot naman, kung ako ang masusunod ay araw-araw kong gustong 

igawa ng sandwich si Gabriel kaso ay ayaw nga niya.

Ilang ulit ko na itong pinagtapatan ng pag-ibig, ayaw naman niya akong seryosohin.

Pero ayaw naman niya akong itaboy, ang sabi lang ay dapat daw akong maghintay ng tamang panahon para

ligawan ako.

“maligaw? Ninu? Mo?”

Yan lang din ang naitatanong ko sakanya.

Napakaimposeble naman kasi kung liligawan niya ako, dahil kung ganun ng matagal na niyang ginawa yon kaya

lang wala talaga ei.

Umiiwas naman ng sagot si Gabriel, ang sinasabi lang ay

“whoever” bahala na raw kung sino.

Kaya nga buo ang paniniwala ko na lihim na mahal ak ni Gabriel. Otherwise, tinapat nalang sana akong walang

maaasahan sakanya.

O kaya ay bumarkada nalang sana ito sa ibang babae o kaya ay nagkagirlfriend na para mapa-alis na niya ako sa 

buhay niya.

Wala siyang sinasabi kundi hindi niya priority ang pag-ibig, dahil gusto daw niyang i-conquer pa ang mundo. Pero

por dios naman, halos ten years na akong nagpaparamdam sakanya. Anong taong to sasagutin lang ako kapag

kami ay matatanda na? Utang na loob naman noh..

‘when we are sixty-four? No way, hindi na talaga ako papayag’ naisa isip ko nalang

Nakita ko ng  palabas ng campus si Gabriel.

“Gabrieeeeeeeel...!”

Lumingon siya, pero hindi nagpakita ng excitement man lang.

“not now, chonna. Nagmamadali ako”

“it’s now or never, Gabriel!”

Napahinto sa paglakad si Gabriel at humarap sakin.

“what...?”-Gabriel

“hindi ako nagbibiro. Dapat kitang makausap ngayon, right now, this very minute...”

“dahil kundi ngayon ay hindi na kita makakausap kailanman, is that what you are saying,chonna?”

Grabe naimemorize na nga niya ang mga pinasasabi ko sakanya. Pero this time, totoo na talaga to!

“yes, ganun na nga, Gabriel. Ngayon o hindi na kailanman?”

Nagpakatatag nalang ako sa anumang sasabihin niya or gagawin niya, malakas ata ang fighting spirit ko..

“anong kadramahan na naman ba yan?”

“sagutin mo na ang pag-ibig ko, please, Gabriel....?”

Mahina na ang bosees ko.. uminit na rin ang sulok ng mata ko, papatak na rin ang mga luha ko.

“alam mo chonna, gaga ka talaga. Hindi mo pa rin makuha na ako ang dapat nanliligaw, hindi ikaw...”

“wala ka namang balak manligaw sa akin.. kaya ako na ang nagtatapat, Gabriel”

“chonna, hindi ko ina-appriciate ang kagagahan mo, okay?”

Nagkunwari akong hindi ko narinig ang sinabi niya kaya nagpatuloy nalang ako sa pagda-drama ko.

“halos sampung taon na akong naghintay na oo mo, Gade 4 pa lang tayo noon, maawa ka naman, Gabriel. Promise

sagotin mo lang ako hindi naman kita yayayain sa mga peligrong date. Hanggang holding hands lang tayo,

hanggang sa pagkain sa canteen paminsan-minsan....”

“sigurado ka ba na wala kang mataas na lagnat or something ha, chonna? Baka naman gumagamit kana pala ng marijuana?”

Sarkastiko ang pagkasabi niya don.

Nasaktan ako sympre di na nga ako sinagot ng mabuti ei pinagsabihan pa ako ng masama, and it hurts me more.

Pumatak na talaga ang luha ko.

“Gabriel, dahil ayaw mo pa rin akong sagutin, mula sa araw na ito, hindi muna ako makikita. Mawawala na ako sa

buhay mo ng napakatagal...”

“...itodo mo ang pagsusunog mo ng kilay, atupagin mo ang pagpapaunlad  sa sarili mo.. dahil pagbalik ko ay iki-

claim ko na ang iyong oo.. your love”

Baliw na ba talaga ako?

Mahirap lang kasi na itago ang feelings ko kasi mas masakit kaysa naman sa hindi mo sabihin at ipaalam sa tao ang

nararamdaman mo sakanya, diba?

“is this some kind of a trick?”

“mawawala na ako sa buhay mo mula ngayon Gabriel”

Nagpahid na ako ng luha at tumalikod na ako.

 Di ko lang talaga matake at baka lumohod pa ako sa harap niya.

“saan ka ba pupunta? magA-abroad na ba kayo ng parents mo, doon na ba kayo titira?”-Gabriel

Ei bat ganyan siya kung makatanong?

 bakit hindi mo nalang kaya ako pigilan?

Subukan mo lang akong pigilan, hindi na talaga ako aalis.

Pero napaka-imposible naman ata na pigilan niya ako.

“Goodbye, Gabriel”

Mahinang sabi ko nagpatuloy na ako sa paglalakad palayo kay Gabriel.

Ayan aalis na nga ako kasi di naman niya ako p[inigilan huhu.. L