Forced

64~Κεφάλαιο

Thanks for prefering Airline Aegean.Hope you enjoyed this journey and see you again.

Ξυπνάω από τον υπνάκο μου και βλέπω όλους τους ανθρώπους να μαζεύουν τα πράγματα τους.Βάζουν μπουφάν και συνομιλούν.

Σηκώνομαι και βάζω τα ακουστικά μου στην τσάντα,κατεβάζω την βαλίτσα και εξετάζω γύρω μου μην τυχόν έχω ξεχάσει κάτι.

Το αεροπλάνο έχει προσγειωθεί και απορώ που κοιμήθηκα τόσο,γιατί εδώ είναι βράδυ.

Ενώ εκεί τώρα Ελλάδα είναι πρωί.

Πφφ...πως θα συνηθίσω μέσα σε δύο μέρες;

Κατεβαίνουμε από το αεροπλάνο και οδηγούμαστε στις αποβάθρες.Ανοίγω το τηλέφωνο μου και μπαίνω στις επαφές.

Κοιτάζω τριγύρω μου όταν βλέπω την Γεωργία να κοιτάζει το τηλέφωνο της.

Της το κλείνω μην απαντήσει τζάμπα και κατευθύνομαι προς το μέρος της.
Μόλις με αντικρίζει ,τρελαίνεται και τρέχει κατά πάνω μου.

Πετάω την βαλίτσα μου και την πιάνω στον αέρα.

Τυλίγει τα πόδια της γύρω μου και αγκαλιαζόμαστε.

Μωρά παιδιά ρε💞.

Respect👆.

Κατεβαίνει γιατί προφανώς είναι βαριά και τα χαμόγελα μας είναι μέχρι τα αυτιά.

(Υ.Γ.Όλοι μας κοιτάζανε αλλά δεν είναι ανάγκη να το πω.Νομίζω και σε σας έχει τύχει αυτό😂)

Γ-ΜΟΥ ΕΛΕΙΨΕΣΣ.
Μου λέει με αμερικάνικη προφορά και της απαντώ.

Μ-Και εμένα ρε γαμώτο σου!
Της λέω και την ξανααγκαλιάζω.

Αφηνόμαστε και μου παίρνει την βαλίτσα από το πάτωμα.

Προχωράμε μέχρι το αυτοκίνητο της ,μιλώντας και λέγοντας τα νέα μας.

Φτάνει και η σειρά μου καθώς μπαίνουμε στο αμάξι της.

Ένα Volvo ασημένιο ,τετράπορτο και καλά διατηρημένο.

Μ-Καινούργιο;
Της λέω και χτυπάω το κάθισμα.

Γ-Το'χω κανά μήνα.Μην φανταστείς.Έχω και το τζιπ σπίτι.

Μ-Αα μάλιστα.

Γ-Τα δικά σου νέα αγάπη.
Λέει και βγαίνει στον δρόμο.

Τα μάτια της στραμμένα μπροστά και τα χέρια της τεντωμένα στο τιμόνι,με το ένα της χέρι να είναι εναλλάξ ταχύτητες-τιμόνι.

Πρέπει να έκανε αλλαγές στα μαλλιά της..Τα έβαψε.Έκανε και άλλες τρύπες στα αυτιά της.Η κοτσίδα της είναι μακριά..πιθανών μαύρες εξτενσιόν.