Forced

26~Κεφάλαιο

#ΓΚΟΥΠ!!#

Μ-Α!
Είπα και πετάχτηκα απότομα από το κρεβάτι.
-Τι ήταν αυτό;

Σηκώνομαι από το κρεβάτι και πάω στο θρανίο μου, που έχω αφήσει το κινητό μου να φορτίζει,επάνω.Πατάω το κουμπί εκκίνησης και εμφανίζεται η ώρα μπροστά .Είναι 3:21 το βράδυ!!Ποιος μπήκε βραδιάτικα εδώ μέσα;

Γκλουππ...

Και αν μπήκε κάποιος κλέφτης μέσα;Και αν τα ζώα λύθηκαν και έχουν φύγει ή σπάσει κανά φράχτη;Κι αν...έσπασε κανά τζάμι;

Άστο...θα πάω να το ανακαλύψω..

Παίρνω ένα  μακρύ ψαλίδι που είχα στην μολυβοθήκη μου ,μπροστά στο θρανίο και πάω σιγά σιγά στην πόρτα.Την ανοίγω αργά ώστε να μην κάνω θόρυβο.Επεξεργάζομαι γύρω γύρω το χώρο και προχωράω.Φτάνω κοντά στο σαλόνι όπου βλέπω το φως της κουζίνας ανοιχτό.
''Το όνειρο που είχες δει με τον Δημήτρη..όπου τον χτυπάς και..''
Μ-Μην συνεχίζεις άλλο!
Λέω στο υποσυνείδητο μου αρκετά δυνατά ώστε να κάνει στο σπίτι μια..άβουλη ησυχία..ούτε άχνα ούτε τίποτα.Μπορεί να με άκουσε ο κλέφτης και να..έφυγε.

Γ1-Ματίνα;
Όπα..η φωνή της γιαγιάς μου είναι αυτή;

Μ-Γιαγιά;
Λέω και κατεβάζω το ψαλίδι.Καθώς προχωράω στην κουζίνα ,βλέπω ένα κεφαλάκι να με κοιτάει.

Γ1-Τι κάνεις ξύπνια πρωινιάτικα;

Μ-Τι κάνεις εσύ εδώ εννοείς!;
Καλά με δουλεύει;Μα αυτή δν είπε πως θα καθόταν στο νοσοκομείο για τον παππού;Αν είναι δυνατόν..

Γ1-Ήρθα εδώ γιατί δεν βολευόμουνα και επειδή ο παππούς σου με κούρασε με το να μου λέει "Φύγε".

Μ-Αχά..έπρεπε να στο πει ο παππούς για να φύγεις;

Γ1-Εε..ναι..προφανώς..Εσύ πως γύρισες σπίτι;

Μ-Όπως θέλω.Αφού δεν με γύρισες συ κάποιος άλλος θα με πήγε.

Γ1-Ναι ρε παιδί μου αλλά με ταξί πήγες ή με τα πόδια;Αυτό ρωτάω.

Μ-Δεν είμαι το παιδί σου.

Γ1-Ματίνα,γιατί μου πας κόντρα;
"Μήπως με ανάγκασες να μπω σε ένα ξένο αμάξι;"Μήπως με ανάγκασες να κρυώσω μέχρι να περιμένω κάποιον ταξιτζή να με πάρει;Μήπως επειδή χτύπησα το πόδι μου από τα νεύρα μου,ψάχνοντας κλειδί;"

Μ-Δεν σου πάω κόντρα.

Γ1-Μα μου μιλάς κάπως απότομα.

Μ-Κοίτα είναι λίγο πρωί για να κάνουμε αυτήν την συζήτηση.Καληνύχτα..
Λέω και φεύγω,χωρίς να θυμάμαι αν με καληνύχτισε.