Lovers Turned To Strangers (CharDawn)

Chapter Ten: Bad Liar

Ella: *Kabado* Eto na po yung sched niya. Sige po, una na ako. Baka kailangan ako sa opisina. *Naglakad at umalis.*

End of POV

Pumunta silang lahat sa living room.

Dawn: Hmm... Umpisa pa lang alam ko nang may hindi tayo nalalaman.

Krissy: Napansin ko rin.

Dawn: Bakit kailangan pang i-private ni Richard ang sched niya? Ngayon lang to nangyari.

Twinnie: We're on the right path. 

Dawn: *Binuklat ang schedule ni Richard* Pinacancel niya ang meetings niya on 1:00 pm onwards? May note pang nakalagay. "Greenbelt." Robby, you know what to do here. 12:30 na, you should go there. May jacket diyan, kay Richard yon, you better wear it.

Robby: Sure. *Nagsuot ng jacket at paalis na sana nang...*

Twinnie: Wait! *May binigay kay Robby* Ballpen yan na may camera, it's connected to Dawn's laptop. Regalo yan sakin. You better use it.

Krissy: Angtaray! Ingat ka. Place that ballpen diyan sa bulsa ng jacket and better wear your shades.*Kissed robby*

Robby: Una na ako.

Dawn: Go Robby.

After a few minutes, nakatutok lang sa laptop ang tatlo. Nasa mall na si Robby, on the bench malapit sa entrance to be exact. Until na nagstart na siya maglakad.

Twinnie: Dawn si Richard. *Sabay turo sa laptop.*

Dawn: San yan pupunta? 

Krissy: Max's? Sino namang i-memeet niya diyan?

Dawn: I dont know.

Makalipas ang isang oras.

Twinnie: Ang tagal nang naglalakad ni Robby. Wala pa rin. Wala naman siguro Dawn.

Krissy: Ano ka ba, wag mo ngang kontrahin!

Until nakita nilang may kasama nang babae si Richard, nagkiss sila.

Dawn: Sht. *kinilabutan bigla*

Twinnie: OhMyGosh. Sino yaaan?!

Krissy: *speechless*

Dawn: *Tinawagan si Robby*

Robby: Hello Dawn?

Dawn: Robby, s-sino y-yung b-babae?

Robby: I'm not sure.

Dawn: Pwede ka bang pumunta sa harapan nila without letting them notice you?

Robby: Try ko. Mukhang papunta sila sa bilihan ng shoes.

Dawn: Sige. Bye *Binaba*

Nakatutok parin sila sa laptop. Waiting for Robby's second move, may tiwala si Dawn kay Robby na makikilala nila kung sino yung babae. Kailangan lang nila magantay.

Krissy: Dawn! Look! Ayan na yung girl!

Dawn: What the fuck it's Lacey!

Twinnie: Ah, yung babaeng patay na patay kay Richard! Nako sinasabi ko na nga ba eh!

Dawn: I... Never... Thought... *Tumutulo na ang luha niya* 

Twinnie: *Tumayo at niyakap si Dawn* Pinsan... Shhhh. Wag ka na umiyak.

Krissy: *Tinawagan si Robby* Hello Robby? Yes, kilala natin siya. Great huh? What a betrayal! Anyways, umuwi ka na dito. Yep, dito na natin pagusapan. Sige love you too. *Binaba*

Dawn: Ang galing. Ang galing galing, nakakatuwa naman sila. Off to our second plan krissy.

Krissy: Convince Lacey to be your wedding planner. Bakit naman?

Dawn: Para magaway sila ni Richard, hindi sila maghihiwalay alam ko. Pero alam ko na, magiging awkward sila pagharap sakin.

Twinnie: Galing mo te! Pang famas!

Dawn: Adik! Ang galing no. Ni hindi ko man lang nagawang magwala. 

Krissy: Onga no. Bakit nga ba?

Dawn: They are not worth it para pagaksayahan ng luha ko. Kahit pa mahal na mahal ko si Richard, sus. Bitter na kung bitter. Magsasaya na lang ako kesa naman umiiyak ako sa maling tao.

Krissy: Magsasaya?

Dawn: Be happy! Ano ba, life's too short. Buti nga nagbigay agad siya ng sign. At least di na ako mahihirapan.

Twinnie & Krissy: That's the spirit!

Dawn: At kelan pa kayo naging kambal? 

Twinnie & Krissy: Eh siya kasi eh. ---- Ginagaya mo ko? --- Ano ba?!

Dawn: Kambal nga kayo. *Tumawa*

Dumating na si Robby at syempre, nagusap usap sila. (I wont detail it na.) Kasunod namang dumating si Richard.

Dawn: Oh Richard, napadalaw ka? *Tumayo at yumakap kay Richard*

Richard: Wala, namiss lang kita. 

Twinnie: *Bumulong* Psh. Sinungaling....

Krissy: *Siniko si Twinnie* Ano ba.

Twinnie: Sorry poooo.

Dawn: Bakit parang pagod ka? *Umupo sila sa sofa*

Richard: Kapagod ang trabaho eh. Daming meetings.

Dawn: *Ngumiti* Ah... Talaga? Dapat di ka masyadong nagpapagod sa TRABAHO. Magkakasakit ka niyan eh. 

Richard: Sige. Nakakuha ka na ba ng wedding planner?

Dawn: Ah yes. Wala pa, kakausapin ko pa lang bukas kung papayag siya.

Richard: Sino?

Dawn: Secret. Bukas na, you'll know her naman. *Smiles*

Richard: *Napansin ang kinakain ni Dawn* Bakit parang you've been eating a lot lately?

Dawn: Ako? Hindi no. Nagugutom lang ako.

Richard: *Napatingin sa mga kaibigan* Oh kamusta na kayo?

Twinnie: Okay lang. *Malamig na sagot.*

Robby: Ayos lang naman.

Krissy: Okay lang din. Ikaw?

Richard: Eto. Pagod.

Dawn: *Bumulong* Sa babae mo...

Richard: *Napatingin kay Dawn* Ano yun?

Dawn: Ah wala, sabi ko ang sarap netong pagkain. *Ngumiti*

Richard: Oh sige una na ako ha. *Kisses Dawn on her forehead.* Bye love you.

Dawn: You too. 

Pagkaalis ni Richard.

Twinnie: Forehead?

Krissy: No sweet gestures?

Robby: Medyo kabado?

Dawn: Psh. HE'S SUCH A BAD LIAR!

Dawn's POV

First of all, I hate being betrayed. Lalo na kung yung kaharap mo nagmamalinis sa mga kalokohan niya. Sad for Lacey, nakikihati lang siya. Hmm... Medyo nakakainis nga pero, I wasn't THAT affected. Jusko, tsaka na ako magsisimula kapag nakumbinsi ko si Lacey. For sure papayag yan, ang alam niya kasi. Mahina ako, for heaven's sake. Kung ano man ang balak niya sakin wag niya nang ituloy. Kasi pag ako ang lumaban. Baka makapatay ako.

End of POV

--------------

Oh ano guys? Buhay pa kayo? Favorite ko tong Chapter so far. LOL! Nakakatuwa! Hahahahaha pero naiiyak ako habang nagtatype. Adik ang author niyo. Nakasinghot ng katol, hahaha joke. 

Ang tanong! MACONVINCE NAMAN KAYA NI DAWN SI LACEY? 

Abangan.