Lovers Turned To Strangers (CharDawn)

Chapter 28: When She Looks At You

Umuwi muna si Dawn sa bahay para kumuha ng mga damit at para sabihin kay Charlie ang nangyari kay Tonton. Samantalang naiwan si Richard at Twinnie sa labas ng emergency room dahil hinahanda pa si Tonton para sa operasyon dahil nagbabakasakali sila na maisasalba pa ito.

Nang mailipat na ito sa operating room, lumabas ang doctor at may sinabi kay Richard.

Doctor: Gusto ka daw makausap ni Tonton. *Hinawakan sa balikat si Richard* I'm not sure kung masasalba pa namin ang sakit niya pero gagawin namin ang lahat.

Richard: *Tumango at pumasok sa loob ng OR*

Pumasok na din si Dawn sa kwarto ni Charlie at nakita itong nagdo-drawing.

Charlie: Mom? Finally you're back! *Tumayo at niyakap si Dawn* Look ma, I drew a portrait of our family. I drew dad, my real dad.

Tinignan ni Dawn ang drawing ng anak at nakita ang stick figures si Dawn nasa kaliwa si Charlie nasa gitna, at yung tunay niyang daddy nasa dulo ngunit may question mark ito sa mukha. At nabasa niya rin ang nakasulat sa baba ng drawing.

"Someday, we will be complete and they'll be back. Maybe not lovers but good friends."

Dawn: *Napangiti kahit mugtong mugto ang mata* Yeah. It's adorable *Umupo sa kama ni Charlie at sumandal sa headboard* Would you mind if I talk to you for a minute?

Charlie: *Tumabi kay Dawn* Sure Mom, what is it?

Dawn: *Nagpipigil ng iyak* Uhmm... Your Dad... is... is... he's in...

Charlie: In what mom? Please tell me straight. I wont freak out.

Dawn: He's in a hospital because of a *Nagpunas ng luhang tumulo* brain tumor. He's on the 4th stage.

Charlie: *Nagulat at hinawakan ang kamay ni Dawn* What?

Dawn: *Di na napigilan ang pagbuhos ng luha at niyakap si Charlie*

Charlie: *Umiyak* He'll be fine right?

Dawn: I can't promise. *Bumitiw sa pagkakayakap at hinawakan ang dalawang kamay ni Charlie* But promise me no matter what happens, you'll be strong like Mama okay?

Charlie: I will. *Nagpunas ng luha* Can I visit him?

Dawn: Yeah. We better hurry up. *Tumayo* Let's go before the operation starts.

At lumabas na nga sila at sumakay sa sasakyan.

Si Richard naman, nasa loob ng OR at umupo sa upuan na katabi ng hinihigaan ni Tonton.

Richard: Ton, Lumaban ka pare. Para kay Dawn at Charlie.

Tonton: *Ngumiti* Hindi ko maipapangako yan.

Richard: Pero kailangan mong lumaban, mahihirapan sila.

Tonton: Ano pa't nandiyan ka? Ikaw na bahala sakanila.

Richard: Ako? Eh halos itaboy na nga ako ni Dawn eh, wala ng pagasa na magkakasundo pa kami nun.

Tonton: Responsibilidad mo na sila. Hindi ko na ito itatago sayo pero ikaw ang tunay na nagmamayari kay Dawn *Huminga ng malalim* dahil ikaw ang tunay na ama ni Charlie.

Richard: *Nanlaki ang mata* Ha? Ako?

Tonton: Hindi sinabi sayo ni Dawn sa takot na kunin mo sakanya ang bata. Lalo na kay Lacey dahil pag nalaman niyang may anak kayo, baka may gawin siya sa bata at yun ang ikasisira ng buhay ni Dawn.

Richard: Pero... *Napakamot sa ulo* Pano na lang ang reaction ni Charlie?

Tonton: Diba sayo na mismo nanggaling na parang ama ka na sakanya? It's about time na gampanan mo na.