-cesur-

27 9 2
                                    

Utku: umut kızmıymış?...
Rüzgardan:
Ahahaha tabiki de utkunun umutu erkek zannedeceğini tahmin etmiştim iç sesim allah be bu akşam da karnımızı ardalar doyursun bakalım diye içimde dans ederken bende haklısın iç ses dedim ve bağırmaya başladım "arda! Nerdesin gel buraya utku umutu erkek zannetmiş kazandık. Olley be " diye bağırırken bir yandan da dans etmeye başlayan bana noluyor lan bakışları atan utkunun tipine gülmemek için alt dudagımı ısırıyordum. Arda sesimi duymuş olmalıki sınıftan çıktı ve bizi es geçerek utkuya doğru yürümeye başladı "kanka sen harbiden salaksın" dedi ve utkunun omzuna küçük bir yumruk attıp sözüne devam etti " Hayır hayatında hiç mi umut diye kız ismi duymadın anlamıyorum ki o değilde birde senin yüzünden kızlara yemek borçlandım .,."

İçerden eylül çıktı ve yanıma doğru yürürken meraklı bakışlarını da yüzümde gezindirerek ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Bende merakını gidermek amacıyla "arda bizi nerde yemeğe çıkacaksın acaba ?" Diye küçük bir soru yönelttim eylül anlamış olsa gerekki bir kaç dakika bekledikten sonra "kazandık değilmi" diye sordu bense başımla onayladım ve "bir iki üç" dediğimde eylülle beraber hem gülüyor hemde olduğumuz yerde bir zipliyor birde dans ediyorduk.

Arda bize göz devirdi ve "saat 8 de utkuyla bizim ortak eve gelin ben gidince konum atarım" diye homurdandı

Eylül " tamam dur denizlere falan söyleyeyim utkunun kız olduğunu anlayacağıyla ilgili iddiaya girenlerde gelsin yardım etsin size aşkım" sona doğru sesi kısılmıştı arda şaşırmış olsa ki sadece "tamam aşkım" diyebilmişti Eylül'ün  yüzüne baktığımda kırmızının tonlarını sırayla dendiğini gördüm hafif tebessüm ettim utanmış olmalı konuyu degistirmek amaçlı bir şeyler diyecekken arkadan bir erkek sesi "utku" diye sesleniyordu utku arkasını döndü ama yüzünü hala yandan görebiliyordum ki gözleri sonuna kadar açılmıştı ağzı hafif aralandı sanki ne diyeceğini düşünür gibi bir hali vardı

bize doğru yaklaşan uzun boylu hafif iri kaslarını belli eden bir t-shirt giymiş olan gerçekten de çok yakışıklı bir çocuğa bir iki adım atarak dişlerinin arasından " senin burda olmaman gerekti gölge bu çok tehlikeli farkında mısın " dediğini duymuştum ama devamında çocuk biz duymayalım diye olsa gerek utkunun kulağına doğru eğilip birşeyler söylemişti söylediği şeyler utkunun hoşuna gitmiş olsa ki kasılan kasları gevşemişti.

tam bu kadar sesizlik yeter bari ben konuşayım diye düşünürken arkadan aydanın sesini duydum bizi es geçerek utkuların yanına doğru yürüdü ve utkunun gölge diye hitap ettigi çocuğa yaklaşarak " ben ayda" dedi ve elini uzattı çocuk şaşırmış gibi durmuyordu elini uzatıp "bende gölge daha doğrusu lakabım gölge " dedi ayda çocuğun sevecen tavrından  cesaret almış olsaki " yanlış anlama ama numaranı alsam belki konuşuruz " diyiverdi kendi dediğine kendide inanmamış olsaki yanakları hafifce kızarmıştı

Gölge gayet rahat bir tavırla aydanın elinden telefonu alarak numarasını yazıp aydaya geri verdi. Ayda içten bir şekilde gülüyordu ve çocuktan hoşlandıgını da belli ediyordu utku ordan lafa girerek " flörtleşmeniz bittiyse gölge artık okuldan gidebilirsin değilmi kardeşim " diye laf çarpan utkuya bende lafımı esırgemedım " senin köpeğin var herhalde karşında gel deyince gelen git deyince giden bu kasar rahat konuştuğuna göre " dedim evet içimdeki canavar arada dışa kendini fırlatıveriyorsa ne olmuş utku bozulmuş olsa ki ses çıkarmadan sınıfa doğru yürümeye başladı umut " Hayır utkunun beni erkek sanmasına alınmam da hiç değilse Özür dileseydi seninkide pek bi öküz çıktı " diye söylenmeye başladı bi dakika ne dedi o benim ki mi nerden benimki oluyor ya gözlerimin kocaman açılmasından olsa gerek umut koşarak sınıfına girdi.

Bense aydada benimle sınıfa girsin bari derken aydayla gölgenin konuştuğunu gördüm hiç ses çıkarmadan ilk dersin matematik olmasına içimden bildiğim tüm küfürleri sayarak sınıfa girip Eylül'ün yanına oturdum telefonumun titremesiyle baktım baran acil birsey olursa diye actigimiz wp grubuna mesaj atmış

2 Tane 50 Kuruş... (Düzenleniyor)Место, где живут истории. Откройте их для себя