It was just a normal day of summer when Angelika discovered an interesting quote from Facebook. Shared, liked, and commended by a lot of people, a strange whisper pulled her to check the person who posted it.
Whisper C - an elusive, handsome on...
Kumapit ako roon habang hawak ang mic. Nakatingin lamang ako sa ibaba. I let my tears fall down. The last word I said hurts me a lot. Huling taon na ni kuya, we have to not let the memories just push us down because that's our motivation to keep on moving forward and became stronger now.
I look up and roam the dark crowd. I sign my hand to turn off the music.
Agad itong huminto.
Itinutok ko ang mic sa bibig at binigkas ang huling kanta. "You'll come back when they call you. No need to say goodbye. You'll come back when they call you, no need to say goodbye."
Nilingon ko si kuya. He stands up and clap his hands. The others follow him even my mother. She's crying hard, really hard. I saw mommy Sonia tapping her back. I give her my warmth smile.
Bumaba ang duyan kaya napatayo ako.
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
"Nadagdagan ka nanaman ng taon kuya. Yuck you're more look grumpy old man." The crowd burst their laughter. Nagliwanag na kaya naman agad akong na-conscious. Napukaw pa ng paningin ko ang lamesa nila Glazel lahat sila ay namamaga ang mata.
"Anyway, happy birthday Mr. Devon Shin. The most handsome, sweetest and caring brother." Kinagat ko ang labi matapos ay yumuko. Naluluha nanaman ako.
Naalala ko 'yung video. Ang mga sinabi niya roon. Tumingin ako sa kanya habang naluluha, "Yes I deserve to be happy. Of course all of us deserve to be happy. Mas lalo ka kuya, I wish you to choose your happiness too." Pumiyok ako sa huling salitang pinawalan ko.
Napatalikod si kuya sa akin habang nakatingin sa itaas. I know he's trying to control his tears.
Humarap ako kila mommy matapos sa mga tita, tito ko. Kahit kila Mayor at Congressman na kapwa naluluha. Ewan ko kung dahil nahahawa lang sila dahil hindi naman nila mauunawaan ang nararamdaman namin ni kuya, o baka akala ko lang.
"Guys marami pa akong gustong sabihin pero kulang ang isang araw kaya pinuputol ko na ito. Once again happy birthday kuya."
Binalik ko sa standy 'yung mic at mabilis na bumaba sa stage.
Sinalubong ako ni mommy Klare ng yakap.
Muling nagsalita ang host kaya nagtungo na kami ni mommy sa kanya-kanya naming upuan. Napukaw ng atensyon ko si Johnny, kuya Knitted at ilang hindi kilalang mukha na patungo sa stage. Gaya kanina namatay din ang ilaw pero nanatili ang paningin ko sa stage. Special number ulit? Si Johnny kasali?
Na-excite ako bigla.
Anong gagawin nila? Hindi ko alam pero automatic akong napahagilap ng cellphone at kuhanan sila ng video. Nasa gitnang pwesto pa naman kami. Teka, lumingon ako sa likod. Nakita kong may camera man nga palang kinuha si mommy Klare. Dalawang para sa picture at dalawang video taker. Ang main video ay nasa likod.
