Κορέα (SUGA BTS greek Fanfiction)

Κεφάλαιο 7

"Ουάου! Ποιανού είναι αυτό?" Ρώτησε η Κίρα έκπληκτη από το πανάκριβο αμάξι.

"Του Jin. " της απάντησε ο Jungkook.

Ο Jin, ο Rap Monster και ο Jimin μπήκανε μέσα ενώ οι υπόλοιποι ανέβηκαν πίσω, στην καρότσα.

Η Κίρα στάθηκε δίπλα μου, μπροστά από την πόρτα του αυτοκινήτου. Δε πιστεύω να περίμενε να της την ανοίξω για αυτήν, έτσι?

Την πόρτα άνοιξε από μέσα ο Jimin.

"Suga, βλάκα, μια πόρτα δε μπορείς να ανοίξεις στην κοπέλα? Έλα γλυκιά μου, μπες μέσα, άσε τον αυτόν να ξεπαγιάσει στην καρότσα!"

Η Κίρα γέλασε όπως και οι υπόλοιποι και μπήκε μέσα. Είχα νευριάσει τόσο, εγώ που πριν ανησυχούσα για την ασφάλειά της, με έκαναν τώρα να μοιάζω κακός. Και σιγά το κρύο που έκανε, αρχες Νοεμβρίου ήταν.

"Aish!" Ούρλιαξα και κλότσησα με δύναμη την πίσω ρόδα.

Kira's Pov

"Λοιπόν, Κίρα, σήμερα θα δεις τι κάνουμε τα βράδια του σαββατοκύριακου." Ο Namjoon μου μιλούσε.

Εγώ όμως δεν πρόσεχα. Το μυαλό μου το είχα στο αγόρι πίσω στην καρότσα, με το οποίο γέλασαν πριν οι φίλοι του και τώρα καθόταν μόνο του. Φαινόταν θυμωμένο και αγχωμένο συνάμα.

Δεν είχα συνηθίσει να τον βλέπω έτσι. Ήσυχο ναι, αλλά αγχωμένο όχι. Δεν είχα ξαναδεί τον Suga να αντιδρά με αυτόν τον τρόπο.

"Ότι κάνουμε θα το κάνεις κι εσύ μαζί μας. Δες το ως τεστ, αν επιζήσεις επιτυχώς την νύχτα, μπαίνεις στην παρέα, αν όχι-"

"Κάτσε, κάτσε, κάτσε!" Είπα ξαφνικά. Ναι, έτσι ξαφνικά μου απέσπασε την προσοχή, με μια μόνο λέξη. "Τι εννοείς αν επιζήσω? "

"Εννοώ αν την βγάλεις καθαρή. Δεν θα σκοτωθείς, Κίρα, για όνομα του Θεού!"

"Α μάλιστα."

Όσο κι αν θα ήθελα να προσέξω, μου ήταν αδύνατο. Το βλέμμα μου πάντα γύριζε σε εκείνον.

Καθόταν σφιγμένος, τα χέρια του σε γροθιές, δάγκωνε τα χείλη του. Μα για ποιο πράγμα αγχωνόταν? Τι θα κάναμε αυτό το βράδυ?

Ο αέρας φυσούσε τα μαλλιά του αλλά ακόμα κι όταν σταματήσαμε αυτά μείναν στην υπέροχη θέση τους. Δε έκανε τον κόπο να κατέβει από την έξοδο της καρότσας, κανένας τους δεν το έκανε. Όλοι σηκώθηκαν και πήδηξαν απευθείας κάτω.

Πριν προλάβω να ανοίξω την πόρτα, αυτή άνοιξε με δύναμη από έξω, αποκαλύπτοντάς μου έναν συνωφριομένο Suga.

"Βγες." Με διέταξε.

Υπάκουσα αλλά δεν μου άρεσε καθόλου ο τόνος στη φωνή του και ήθελα να του το δείξω αυτό. Έτσι, καθώς έβγαινα από το τζιπ, του έριξα μια περιφρονητική ματιά.

Μα τι στο καλό είχε πάθει?

Γιατί νευρίασε και μαζί μου, τι έκανα.

Ο Rap Monster μου έδωσε ένα μικρό σάκο.

"Κοίτα μέσα." Μου χαμογέλασε με αυτό το οικείο, πονηρό του χαμόγελο.

Άνοιξα την τσάντα και με αυτό που είδα μέσα, κατάλαβα τι πηγαίναμε να κάνουμε.

Θεέ μου, πως έμπλεξα εγώ έτσι?