_flasback_
Ik loop door de straat. Niet te geloven dat ze me dit hebben aangedaan. Ik dacht dat ik ze kon vertrouwen. Wat was ik een sukkel. Een debiel. Weet je, ze hebben gelijk. Ik doe niks goed. Ik heb geen ene fucking toevoeging aan deze wereld. Ik loop naar de rand van het dorp voor een kleine wandeling. Opeens zie ik een meertje. Langzaam ga ik zitten op de rand van een soort van trap. Het is heel mooi. Nooit geweten dat hier hier zo mooi is. Ik ben hier uberhaubt nog nooit geweest. Ik schakel mijn telefoon uit en zet mijn muziek aan op mijn ipod.
"Safe and sound"
I remember tears streaming down your face
When I said, "I'll never let you go."
When all those shadows almost killed your light
I remember you said, "Don't leave me here alone, "
But all that's dead and gone and passed tonight
Just close your eyes
The sun is going down
You'll be alright
No one can hurt you now
Come morning light
You and I'll be safe and sound
Don't you dare look out your window, darling.
Everything's on fire
The war outside our door keeps raging on
Hold onto this lullaby
Even when the music's gone
Langzaam dwalen mijn gedachten af. De natuur is zo mooi. Ik zou hier vaker moeten komen. DIT is waar ik wil zijn. Het water stroomt langzaam door het riviertje en de zon gaat onder. (Zie foto. Dit is een serieus plek waar ik vaak kom)
Na een uur hier zo gezeten te hebben besluit ik maar naar naar huis te gaan. De zon is al onder. Het is koud. Ik loop de straat door van mijn oude school. De basisschool. Waar ik zo'n lief, onschuldig meisje was volgens leraren. (UGH, EVEN KOTSEN...👀) ik ben nog maar in het park voor de school en ik hoor een paar jongens lachen. Het zal wel weer is niet. Ik loop door langs de fietsenstalling van de school. Ik kijk snel door de stalling heen en ja hoor. Ik probeer zo snel mogelijk en onopvallend er langsheen te lopen. Ik probeer in een bijna sluipende pas er langsheen te lopen maar dan word mijn naam geroepen. "ROSEEEEE MEID, KOM IS HIER" zegt een lage kille stem. Ik probeer te doen of ik het niet heb gehoord maar plots sta ik stil. Iemand heeft mijn pols gepakt en trekt me mee. Ik word tegen een muur aangeduwd: "Meissie, volgende keer als ik je naam roep kom je? Begrepen?" Zegt de stem in mijn oor. Het is een jongen. Ik sta nog verstijfd van angst stil tegen de muur. S T I L. "Ach schatje, maak ik je een beetje bang?" Met een valse lach in zijn stem spreekt hij de woorden uit. "L-l-laat me... Laat me gaan. Alsjeblieft. "Ach maar schat, je bent er pas net. Geniet met ons mee." Met zijn hoofd naast mijn oor zegt hij: "Ik weet dat je dit niet wil, het spijt me. Speel alsjeblieft mee. Vertrouw me." Opeens krijg ik in de gaten wie het is.
"S-s-s-Sander...?"
"..."
YOU ARE READING
Should I stay?
Teen Fiction-lelijk -nerd -hoer -trut -kutwijf Voor al deze dingen uitgemaakt. Ik ben niet populair. Ik heet Rose Johnsen en ben 15 jaar. 4 VWO en geen held in leren. Toch ben ik vrienden met bijna alle leraren. Maar, wat als er een nieuw iemand op je school ko...
