Dance with me before you go [completed]

Τέλος.

'Θα δεις θα ξανά βρεθούμε.' Ήταν τα τελευταία λόγια που μου είχε πει και με είχαν γεμίσει με ελπίδες... Όμως είχαν περάσει 4 χρόνια από τότε. Είχα πάψει να πιστεύω σε όσα μου είχε πει. Μα να τώρα... που βρέθηκε στην τάξη που δίδασκα εκείνη την ώρα. Στο σχολείο όπου δούλευα. Και όλα αυτά τυχαία;

Χωρίς να μου δώσει σημασία και να χάνει χρόνο, τους συστήθηκε και αμέσως μετά ρωτούσε τα ονόματα του κάθε μαθητή. Αφού πρόλαβε και είπε όσα επιθυμούσε να ακούσουν οι σημερινοί ακροατές του, χτύπησε το κουδούνι. Όταν βγήκαν όλα τα παιδιά από την τάξη με πλησίασε καθώς εγώ τακτοποιούσα την έδρα. Μόλις αντιλήφθηκα την παρουσία του, τον κοίταξα με ένα πλατύ χαμόγελο προσπαθώντας να κρύψω τον χαμό των συναισθημάτων που μου είχε προκαλέσει αυτό το αναπάντεχο γεγονός.

Jk:"Ελεονόρα... ξέρεις είναι δύσκολο να ξεχαστείς τόσο εύκολα." Ψιθύρισε καθώς έβαλε τα χέρια του πάνω στην έδρα, γέρνοντας το κεφάλι του προς στα αριστερά για να με κοιτάξει. Με αργό ρυθμό τον κοίταξα πίσω. Τότε μου χαμογέλασε στραβά και ξανά πήρε τον λόγο: "Και έχεις γίνει τόσο όμορφη και αγνώριστη που ο Jimin ποτέ δεν θα του περνούσε από το μυαλό πως είσαι εσύ, το πρώην κορίτσι του." Είπε στο τέλος με ψυχρή φωνή, έχοντας το βλέμμα του μέσα στο δικό μου. Ποτέ δεν είχα νιώσει έτσι για τον Jungkook: τρομαγμένη. Αλλά τα μάτια του ήταν αυτά που με ησύχαζαν και με έκαναν να ξεχνάω ποια είμαι. Η διάθεση μου άλλαζε ανά 1 δευτερόλεπτο. Πρώτη φορά νιώθω τόσο μπερδεμένη...

Ε:"Απόδειξε μου το."Του είπα χαμηλόφωνα, παραμένοντας να τον κοιτάω με βουρκωμένα πλέον μάτια. Το ύφος του τότε σοβάρεψε και με πλησίασε πιο κοντά.

Jk:"Δεν θέλω να πληγωθείς... ξανά."Μου ψιθύρισε στο αυτί ενώ μου έπιασε τα χέρια μου τα οποία ήταν πάνω στην έδρα. Γύρισα αργά προς το μέρος του, έχοντας ένα δάκρυ να κυλάει από την άκρη του ματιού μου. Κοιταζόμασταν για λίγα λεπτά ώσπου πλησίασε πιο κοντά με αργό ρυθμό στο πρόσωπο μου με αποτέλεσμα να με φιλήσει απαλά στο μάγουλο παίρνοντας μαζί του το δάκρυ όπου δεν κατάφερε να συναντήσει το πάτωμα. "Εγώ σ αγαπούσα..." Μου ξανά ψιθύρισε και με το χέρι του μου χάιδεψε το μάγουλο και έπειτα τα χείλι μου. Δεν ήξερα τι να κάνω μέχρι που όλες οι αναμνήσεις που κατάφερα να έχω με τον Kook, επανήλθαν. Όλες οι απορίες που είχα για τις κινήσεις που έκανε απαντούσαν σε αυτό που μου είπε: Εγώ σ αγαπούσα. Ο λόγος που θύμωνε ο Jimin με τον Jungkook ήταν για τα ίδια του τα συναισθήματα που ένιωθε για μένα. Ήμουν τελικά τόσο μικρή και χαζή... ή απλά μου είχαν καλύψει τα μάτια με ένα μαύρο μαντίλι ώστε να μην μπορώ να βλέπω;

Μετά από λίγο έγειρε μπροστά στα χείλι μου, χωρίς να ακουμπάνε μεταξύ τους καθώς κοιταζόμασταν στα μάτια."Συγχώρεσε με, έπρεπε να σου έλεγα την αλήθεια... όσα ένιωθα από την πρώτη στιγμή που σε είδα. Συγγνώμη.."

Ε:"Kookie, φτάνει..." Άγγιξα απαλά το στόμα του με δυο δάκτυλα για να μην τον αφήσω να πει κάτι παραπάνω."Ευχαριστώ."Του χαμογέλασα."Για όλα."Του είπα και γύρισα να συνεχίσω να τακτοποιώ την έδρα.

Jk:"Δεν θα αφήσω να τελειώσουμε έτσι..." Είπε έχοντας ένα χαμόγελο έως τα αυτιά και αμέσως έφυγε από την τάξη χωρίς να πούμε τίποτα άλλο. Το σημερινό περιστατικό μου είχε απαντήσει τα παλιά ερωτήματα που με έπνιγαν. Αλλά δυστυχώς άλλα, καινούργια μου δημιούργησε.

Φυσικά για άλλη μια φορά ο Jeon Jungkook είχε δίκαιο. Μια από τις σχολικές ώρες είχα συναντήσει τον Jimin, τυχαία σε ένα από τους διαδρόμους του σχολείου. Δεν κατάφερε να με αναγνωρίσει ενώ εγώ δεν ήμουν σε θέση να του ξανά συστηθώ και με ένα απλό: "Θα τα πούμε άλλη φορά διότι είμαι απασχολημένη.", έφυγα. Μου ήταν δύσκολο όμως. Να τον βλέπω με κάθε κορίτσι να συζητάνε σε κάθε fan meeting που κάνουν και θα συνεχίζουν να κάνουν. Μα το δυσκολότερο θα ήταν αν ήμασταν ακόμα μαζί...

Η διαφορά μας είναι πως εγώ τήρησα την υπόσχεση μου, τον περίμενα ενώ εκείνος είχε αποφασίσει να μην επιστρέψει.

Και εδώ είναι που προχωράω παρακάτω. Προχωρώντας όμως δεν θα τον ξεχάσω έτσι όπως δεν τον ξέχασα τόσο καιρό...

Εύχομαι πως αν τύχει και γνωρίσει κάποια και την αγαπήσει αληθινά να μην την πληγώσει έτσι όπως πλήγωσε εμένα, με τον χειρότερο τρόπο που ήθελε να μου διηγηθεί ο Jungkook και δεν τον άφησα... γιατί θέλησα να έχω αναμνήσεις γεμάτες προσποιήσεις.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Και εδώ τελειώνει αυτή η ιστορία. Ελπίζω να σας άρεσε.:") όμως δεν τελειώνω εδώ ετοιμάζω μια ιστορία με τους Exo:") και ένα άλλο που δεν ξέρω ακόμα αν θα το ανεβάσω. τέλος πάντων επειδή έχω αρκετή έμπνευση και όρεξη να γράφω πείτε μου τι θα θέλατε να γράψω (γενικά). 

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΜΕ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΑΤΕ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΖΑΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ <3 <3 <3