13
ChinChin's POV
"Saang sulok ba ng kwartong to natin hahanapin yung susi na yon?" pagrereklamo ni Jhoanna habang naghahanap sa mga drawers. Seriously, kanina pa siya ganyan.
"Basta maghanap ka lang." sagot ko sakaniya.
Narinig ko siyang bumuntong hininga at naghanap nalang ulit.
Ibinalik ko nalang ang sarili ko sa paghahanap pero hindi ko maiwasang mag-isip.
Bakit pa kami naghahanap? I mean... Susi? Kapag nabuksan ba namin ang entrance, are we free? I'm afraid we're not if it happens. Nabasa ko na yung letter ni JM. I understand it. Naaalala ko na...
We're definitely not in our school. It looks like we're here pero nope. Hindi. We're in a different dimension...Pero magkahawig na magkahawig ang Princeton High sa Edmonton University. Architecture. Yung doors, chairs, everything. They are identical.
Parang ayoko nga maniwala eh. Pero sa mga nakikita ko at nararamdaman ko, mukhang nandito nga kami... Nakakatakot.
Napatigil ako bigla sa kakaisip sa nakita ko. Maliit na susi... For what?
"Music box..." bulong ko sa sarili ko.
Yung babae kanina. Yung babaeng nagpakita samin kanina. Siya. Siya yung may music box. Sakanya to panigurado.
"Araaaay!" agad naman akong napatingin kay Jhoanna. Nakita ko siyang nakaupo at nadaganan na ang paa niya ng shelf na puro libro.
Tumakbo ako papunta sakanya at inalis ang shelf na nakapatong sa paa niya. Nakita kong namamaga ang paa niya.
"Hala? Kaya mo ba igalaw?" umiling siya at nakita kong nasasaktan siya dahil sa paa niya. Ano bang nangyari dito at nadaganan bigla ng shelf?
Naglibot ako sa kwarto pero wala akong makitang first aid kit. Kailangan ko pa namang gamutin to kasi baka lumala.
Lumapit ako sakanya at nagpaalam. Wala na akong ibang choice. "Kukuha lang ako ng first aid sa infirmary, okay? Kailangan nating gamutin yan kaagad. Mabilis lang ako. Wag ka mag-alala. Babalikan kita dito." Tumayo na ako at lumabas para pumunta ng infirmary.
Natatakot ako pero baka lumala kasi yun. Para kay Jhoanna naman eh. Babalik naman ako. Kailangan lakasan ko loob ko.
Krxian's POV
Naliligaw na ata ako. Pumunta kasi ako dito sa 2nd Wing. Baka kasi nandito si Emma.
Manghihingi sana ako ng tulong. Sarado halos lahat ng mga pinto. Kahit palabas ng school nato sarado. Minsan talaga may malas na dating sakin tong pagtulog eh.
Naglakad-lakad nalang ako, wala naman akong gagawin. Atsaka isa pa mukhang wala sa 1st Wing si Emma. Siguro nandito siya.
Habang naglalakad ako sa hallway, napadaan ako sa Ladies' Room at may narinig na naiyak. "Tulungan niyo ako! Wala na si Shara..." Si Shara? Anong nangyayari? Tsaka yung boses...Kilala ko yun. Kaya naman hindi na akong nagdalawang-isip pa na pumasok sa LR.
Nakita ko si JM na nasa sulok at naiyak. "JM?"
Tumingin siya sakin at umiiyak lang siya. "Si Shara...Wala na siya, Xian. Kasalanan ko. Kung hindi lang ako naging selfish. Kung hindi lang ako nagpakaduwag siguro nandito pa siya."
Ano bang sinasabi niya? Hindi ko siya maintindihan.
Nilapitan ko nalang siya at tinulungang tumayo.
"Ikwento mo sakin lahat habang naglalakad tayo. Tara na."
